Study Trip South Korea 2025
This is the blog for the Study Trip 2025 to South Korea. Every day one of the participants will write about that day, which you can read here, or on our Instagram.
Blog May 12 - Scheltes
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsOnly three hours after the end of the previous blog, we once again had to get out of bed early. Extremely early. Nevertheless, it was not difficult to find motivation to get up as today was a big day. The trip was coming to an end and we'd finally be going back home. Or maybe already? Either way, we were on a tight schedule and had no time to waste.
We all gathered outside the hostel and ran a quick check to see if nothing was left behind. Luckily things went smooth and we were soon on our way to catch the metro to the airport. Unfortunately, we were leaving so early that the express metro was not yet operational so we had to take the slower one for about an hour and a half.
When we finally got to the airport we did one final check on our luggage, making sure that nothing was too heavy. Afterwards, we quickly went to check in for our flight. Things went generally smooth except for a slight hiccup with some awkwardly sized luggage and some lighters which the check-in counter didn't like. Once those issues were resolved, however, everything was smooth sailing. We took a shuttle train to our gate, bought some snacks for the flight and headed off to China.
The flight was a good opportunity to catch some well needed sleep and so I ended up sleeping through nearly all of it. The only thing I actually remember of the flight is being woken up by hitting my head on the arm rest during landing and Thijs sitting next to me laughing. He had seen the impact coming and didn't bother waking me up beforehand. What a great friend. What a stand up guy.
Once we had gotten out of the plane we went through the Chinese security and split up. Not having had any real food since waking up, Thijs and I were hungry and so decided to get some traditional Chinese McDonalds. On our way there we passed through a little outdoor garden, but as the sweltering hot air wasn't really going to fill our stomachs, we quickly moved on.
In the end, the Mcdonalds didn't do us any better. As we didn't have any form of payment that they accepted, we couldn't get those traditional hamburgers. Instead we just decided to go to a convenience store and buy some bread. After an awkward situation with me repeatedly offering cards to the clerk who would then try them before looking at me straight, shaking her head and saying ``no'', I finally managed to get some food.
Unlike on our way to Korea, we didn't have particularly much time in China this time around. As such, once I had satisfied my hunger, it was also time to meet up and board the next plane. Despite sleeping for the entire first flight, I was still extremely tired so upon boarding I immediately fell asleep and got to skip half of the trip. The second half I spend watching movies. I ended up finishing two: one Japanese film about black Friday packages being replaced with bombs and another Chinese film about a guy who hallucinates ducks. The first ended up being rather boring, but the second was actually really fun.
Once we landed in the Netherlands, it took us quite some time to actually get off the airplane. Luckily, once we did get off, it didn't take long for us to get our luggage. Once we did, we gathered one final time to take a group picture and then went our own ways. Heading home after an amazing trip to the other side of the world.
---
Slechts drie uur na het einde van de vorige blog moesten we alweer vroeg uit bed. Héél vroeg. Toch was het niet moeilijk om gemotiveerd te raken, want dit was een belangrijke dag. De reis liep ten einde en we zouden eindelijk terug naar huis gaan. Of eigenlijk: alweer? Hoe dan ook, we hadden een strak schema en geen tijd te verliezen.
We verzamelden ons buiten het hostel en deden een snelle check om te zien of we niets vergeten waren. Gelukkig ging alles vlot en konden we al snel op weg naar de metro richting het vliegveld. Helaas vertrokken we zó vroeg dat de expresmetro nog niet reed, dus moesten we het doen met de tragere variant - een rit van ongeveer anderhalf uur.
Toen we eindelijk op het vliegveld aankwamen, deden we nog een laatste controle van onze bagage om zeker te weten dat niets te zwaar was. Daarna gingen we snel inchecken voor onze vlucht. Alles verliep redelijk soepel, op een klein probleem met een paar onhandig gevormde koffers en een paar aanstekers na, waar de balie niet zo blij mee was. Zodra die kwestie was opgelost, ging alles verder zonder problemen. We namen een pendeltreintje naar de gate, kochten wat snacks voor de vlucht en vertrokken richting China.
De vlucht was een mooie gelegenheid om wat welverdiende slaap in te halen, en dus sliep ik bijna de hele rit. Het enige wat ik me nog herinner van die vlucht, is dat ik wakker werd omdat ik met mijn hoofd tegen de armleuning stootte tijdens de landing. Thijs, die naast me zat, lag in een deuk. Hij had het aan zien komen en besloot me niet wakker te maken. Wat een vriend. Wat een topgozer.
Na het uitstappen gingen we door de Chinese veiligheidscontrole en splitsten we op. Thijs en ik hadden sinds het opstaan nog niets fatsoenlijks gegeten, dus besloten we iets te halen bij de traditionele Chinese McDonald's. Onderweg liepen we nog door een klein buitentuintje, maar aangezien de zinderende hitte onze magen niet ging vullen, liepen we snel door.
Uiteindelijk bleek de McDonald's ook geen succes. We hadden namelijk geen enkele betaalmethode die geaccepteerd werd, en dus konden we die traditionele hamburgers wel vergeten. In plaats daarvan liepen we naar een klein winkeltje om wat brood te kopen. Na een ongemakkelijke situatie waarin ik de caissière telkens een andere pas aanbood, die ze steeds probeerde waarna ze me strak aankeek, haar hoofd schudde en "no" zei, lukte het me uiteindelijk toch om wat eten te kopen.
In tegenstelling tot de eerste vlucht hadden we dit keer niet veel tijd in China. Dus zodra mijn honger gestild was, was het alweer tijd om te verzamelen en aan boord te gaan van het volgende vliegtuig. Ondanks dat ik de hele eerste vlucht had geslapen, was ik nog steeds doodmoe. Dus zodra ik aan boord stapte, viel ik meteen weer in slaap en miste ik de helft van de vlucht. De andere helft bracht ik door met films kijken. Ik zag er twee: een Japanse film over Black Friday-pakketten die werden vervangen door bommen, en een Chinese film over een man die eenden hallucinaties heeft. De eerste was behoorlijk saai, maar de tweede was verrassend leuk.
Toen we uiteindelijk in Nederland landden, duurde het vrij lang voordat we daadwerkelijk uit het vliegtuig konden. Gelukkig ging het ophalen van onze bagage daarna wel snel. Nadat we alles hadden verzameld, namen we nog één keer samen een groepsfoto. Daarna gingen we ieder onze eigen weg. Op naar huis, na een geweldige reis naar de andere kant van de wereld.
Blog May 11 - Scheltes
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsAfter having woken up too early for too many days, this free day was the perfect opportunity to finally sleep in and recharge a bit. As such, my day started at a neat eleven AM. Arguably still too early, but as I had a blog to write, it couldn't be helped. A story about me sleeping an entire day just wouldn't be interesting. Instead I agreed to start today's story with Thijs by going to Gangnam to see a statue commemorating the song Gangnam Style by Psy. Our planning was, however, not optimal for this courageous endeavor. Thijs had somewhere else to be in the afternoon so my getting up late made it such that we had to hurry a bit. Thijs forgetting his things at the hostel also didn't help. In the end we had just enough time to get to Gangnam and take a picture at the statue before Thijs had to leave again.
I thought it a waste to leave immediately so instead of going along with him I walked around the neighbourhood by myself for a while before going out to meet up with Nino. He had gone on his own mission to one of Seoul's palaces. We'd agreed to go see a second palace together, but when I got there Nino was still busy with the first. Thus, my solo adventure went forth. Whilst killing some time by walking around the area and taking pictures of the palace's exterior, I stumbled across the Korean museum of modern and contemporary art. Admission was cheap so I decided to make a visit whilst waiting on Nino. Though, no sooner than I entered the building my phone rang. Nino was done. Great, we could visit the museum together.
We had a quick lunch and went inside again, but also quickly left again. The place was absolutely swamped with people. Not only was the queue to buy tickets ginormous, but there were also gigantic queues to get into each of the individual exhibitions. Were we not in Korea, I would almost have thought that we had accidentally stepped into the Louvre. Most strikingly, however, was the fact that nearly all visitors were couples in their twenties. It seems like musea are a popular date spots in Korea. Not wanting to deal with the crowds, Nino and I decided to take our own date elsewhere and moved on to a palace with a large tree garden. Here we wandered around taking some pictures and enjoying nature in the middle of Seoul. By pure chance, we even managed to catch a historical reenactment performed by some university students.
Once the performance ended, we decided to meet up with Thijs again and go out for dinner. After eating foreign food for nearly three weeks we all had a craving for something familiar so we agreed to get some pasta. We found a restaurant that was nearby and had good reviews, though once we got there we found that we had once again stumbled upon a typical date spot filled with Korean couples. Can't blame them, the pasta was good after all.
Our stomachs filled, we finally departed for our final goal for this day and trip. Thijs and I had previously gone up Namsan mountain during our previous visit to Korea and enjoyed the view so much that we had to see it again. We could have taken a bus to the foot of the mountain, but in the end we agreed that the hour walk there would be a nice way to see a bit of the city. This was a good call as Myeongdong, the neighbourhood through which we walked, was bustling with nightlife and a generally stellar atmosphere. The climb up the mountain was also great and the view still spectacular. We were also once again lucky in the fact that the tower on top of the mountain was still open. The view from outside the tower was admittedly nicer, but we still got some nice pictures at the top.
By the time we got down from the tower it was already getting late and we knew we had to get up really early for our flight the next day. As such we decided to quickly walk down the mountain again and get back to the hostel. Getting down the mountain quickly was a great success. Getting to the hostel was not. As the way down was clearly indicated we didn't bother checking a map for our present location. As a result, once we finally got down we were surprised to see that we were on the wrong side of the mountain. Not good. In the end it ended up taking another hour and a half to get back to the hostel where we arrived somewhere past midnight. Here we quickly packed our bags and tried to claim whatever sleep we could before waking up again at four.
---
Na veel te vaak veel te vroeg op te hebben moeten staan, was deze vrije dag de perfecte gelegenheid om eindelijk eens uit te slapen en wat bij te komen. Mijn dag begon dan ook netjes om elf uur 's ochtends. Toegegeven, misschien nog steeds te vroeg, maar aangezien ik een blog moest schrijven, kon het niet anders. Een verhaal over hoe ik de hele dag heb liggen slapen is tenslotte ook niet zo boeiend. In plaats daarvan begon mijn dag samen met Thijs, met het plan om naar Gangnam te gaan om daar een standbeeld te bekijken ter ere van het lied *Gangnam Style* van Psy. Onze planning was echter niet ideaal voor dit dappere avontuur. Thijs had in de middag al een andere afspraak en omdat ik laat uit bed kwam, moesten we ons haasten. Dat Thijs vervolgens zijn spullen in het hostel vergat, hielp ook al niet mee. Uiteindelijk hadden we net genoeg tijd om naar Gangnam te gaan en een foto bij het standbeeld te maken, voordat Thijs alweer moest vertrekken.
Ik vond het zonde om meteen weer te vertrekken, dus besloot ik niet met hem mee terug te gaan maar nog wat rond te lopen in de buurt. Daarna sprak ik af met Nino, die op zijn eigen missie was gegaan naar een van de paleizen van Seoul. We hadden afgesproken om samen nog een tweede paleis te bezoeken, maar toen ik daar aankwam, was Nino nog steeds bezig met de eerste. En dus ging mijn solo-avontuur gewoon verder. Terwijl ik de tijd doodde door wat rond te lopen en foto's te maken van de buitenkant van het paleis, kwam ik toevallig langs het Koreaans Museum voor Moderne en Hedendaagse Kunst. De entree was goedkoop, dus ik besloot er een kijkje te nemen terwijl ik op Nino wachtte. Maar nog voordat ik echt binnen was, ging mijn telefoon. Nino was klaar. Mooi, dan konden we het museum samen bezoeken.
We aten snel iets en gingen opnieuw naar binnen, maar waren er ook weer snel uit. Het museum was namelijk compleet overspoeld met mensen. Niet alleen de rij bij de kassa was enorm, maar er stonden ook gigantische wachtrijen bij elke afzonderlijke tentoonstelling. Waren we niet in Korea geweest, dan had ik bijna gedacht dat we per ongeluk het Louvre waren binnengewandeld. Wat vooral opviel was dat vrijwel alle bezoekers stelletjes in de twintig waren. Musea lijken hier een populaire dateplek te zijn. Nino en ik hadden geen zin om tussen de mensenmassa te staan en besloten onze eigen date ergens anders voort te zetten: we gingen naar een paleis met een grote boomtuin. Daar liepen we rond, maakten wat foto's en genoten van de natuur midden in Seoul. Toevallig waren we ook nog net op tijd voor een historische opvoering door universiteitsstudenten.
Toen de voorstelling voorbij was, besloten we weer met Thijs af te spreken om te gaan avondeten. Na bijna drie weken buitenlandse kost hadden we allemaal trek in iets vertrouwds, dus kozen we voor pasta. We vonden een restaurant in de buurt met goede recensies, maar toen we daar aankwamen bleek het wéér een typische dateplek vol Koreaanse stelletjes te zijn. Kun je ze niet kwalijk nemen - de pasta was namelijk erg goed.
Met goed gevulde magen vertrokken we naar het laatste doel van deze dag - en eigenlijk ook van de hele reis. Thijs en ik waren bij een eerdere reis al eens de berg Namsan op geweest en vonden het uitzicht daar zo mooi dat we het graag opnieuw wilden zien. We hadden de bus kunnen nemen naar de voet van de berg, maar besloten dat het uur lopen ernaartoe een mooie manier zou zijn om nog wat van de stad te zien. En dat bleek een goede keuze, want Myeongdong, de wijk waar we doorheen liepen, was levendig met een bruisend nachtleven en een geweldige sfeer. De klim de berg op was ook mooi en het uitzicht nog steeds spectaculair. We hadden ook geluk dat de toren bovenop de berg nog open was. Hoewel het uitzicht buiten mooier was dan van binnenuit, maakten we toch wat leuke foto's bovenop.
Toen we eenmaal weer beneden waren, was het al behoorlijk laat en wisten we dat we de volgende ochtend extreem vroeg moesten opstaan voor onze vlucht. We besloten dus snel de berg af te lopen en terug te keren naar het hostel. De afdaling van de berg ging vlot. De weg terug naar het hostel... niet. Omdat de route naar beneden duidelijk stond aangegeven, hadden we geen kaart geraadpleegd. Toen we uiteindelijk beneden waren, bleek tot onze verbazing dat we aan de verkeerde kant van de berg waren uitgekomen. Niet handig. Uiteindelijk kostte het ons nog anderhalf uur om terug bij het hostel te komen, waar we ergens na middernacht aankwamen. Daar pakten we snel onze tassen in en probeerden we nog wat slaap te pakken, voordat we om vier uur alweer op moesten.
Blog May 10 - Marie-Nour
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsFor our final trip with almost all group members together, we planned to leave at 6.30 in the morning for the DMZ. With only four hours of sleep after a wild night, many were hoping to catch some rest on the bus ride there. Unfortunately, Alex, who calls himself the most handsome tour guide, demanded our attention. He falsely promised we could sleep after listening to his 30 minute talk.
Trying to be optimistic, he informed us about the nearly 1 to 2 million landmines planted in the 4 km stretch of the DMZ. Later, he made sure we could still smile by assuring us we were safe with him. It was genuinely interesting to hear Alex's stories and experiences as a soldier in the Korean army. He reminded us of the tragic historical events and shared personal stories about the hardships faced by his family, which was touching to hear.
His storytelling was well timed. When we first arrived, we saw the UNESCO Memory of the World project, which highlights efforts to reconnect dispersed families through various media. We then listened to a song expressing the 30 years lost due to the war. We were lucky enough to take a few pictures, as photography was very restricted. In the third picture, you can see the last train that ran in North Korea, abandoned in the DMZ for around 40 years. It was headed to Pyongyang, the capital of North Korea. If you look closely, you can see the bullet holes in the train. This train became a symbol of sacrifice, while the tree that grew inside it, see the fourth picture, became a symbol of freedom.
Alex conveyed the idea that freedom does not come without sacrifice. It was a beautiful thought to reflect on, not only in terms of war but also in the small, everyday decisions we make. There were many bridges at the site, such as the Bridge of Freedom, which honors displaced people who died yearning for their families and hometowns in North Korea. It was also previously used to exchange prisoners of war. Similarly, there was the Bridge of No Return, which crosses the Military Demarcation Line between North and South Korea.
After visiting the Bridge of Freedom, I decided to get some North Korean money, just in case I ever allow myself any risky behavior. On the bus to the next location, Alex showed us his impressive military uniform, which you can see in the fifth picture. Fun fact: in South Korea, if you win an Olympic medal, you're exempted from military service.
Before lunch, we visited the Third Tunnel of Aggression, built by North Korea to invade South Korea. It's funny to see North Korea's military effort turned into a tourist attraction by South Korea. As I walked through the tunnel, with the ceiling even lower in the second half, I pitied my very tall Dutch friends and thanked my luck for being the shortest.
After lunch, we went to the observatory where we could see North Korea with our own eyes. In the sixth picture, you can see some of my friends with the old observatory in the background. From the new observatory, our guide provided binoculars so we could view soldier posts and see the detailed divide between the North and the South. The contrast between K-pop music playing in the background and being in a place filled with landmines felt surreal. The cheerful music didn't match the seriousness of the place. It felt like my mind couldn't comprehend how, just a few kilometers away, the world could be so different, a place where even something as joyful as K-pop is not allowed.
Before heading back to the hostel and saying goodbye to our red cow statue friend, we visited the red bridge, which offered a lovely view despite the rainy weather. The fog over the mountains was very picturesque, see the seventh picture. That was about the end of our tour, and on the way back, I had the deepest nap of my life.
Later in the evening, we had our final group dinner, arranged by the committee. The food was good, and the smiles were warm. We ended the night by spending the rest of our daily budget on beer, snacks, and some good karaoke.
---
Voor onze laatste bezoek met bijna alle groepsleden bij elkaar, vertrokken we om half zeven 's ochtends naar de DMZ. Met slechts vier uur slaap na een wilde avond hoopten velen wat rust te pakken in de bus. Helaas eiste Alex, die zichzelf de knapste gids noemt, al onze aandacht op. Hij beloofde ten onrechte dat we mochten slapen nadat we zijn praatje van 30 minuten hadden aangehoord.
In een poging optimistisch te blijven, vertelde hij ons over de bijna 1 tot 2 miljoen landmijnen die verspreid liggen over de 4 km brede strook van de DMZ. Later zorgde hij ervoor dat we toch nog konden lachen door ons te verzekeren dat we bij hem veilig waren. Het was oprecht interessant om Alex' verhalen en ervaringen als soldaat in het Koreaanse leger te horen. Hij herinnerde ons aan de tragische gebeurtenissen uit de geschiedenis en deelde persoonlijke verhalen over de ontberingen die zijn familie heeft meegemaakt, wat erg ontroerend was om te horen.
Zijn timing als verteller was goed. Bij aankomst zagen we eerst het UNESCO Memory of the World-project, dat zich richt op het herenigen van verscheurde families via diverse media. Daarna luisterden we naar een lied dat de 30 verloren jaren door de oorlog uitdrukte. We hadden geluk dat we een paar foto's mochten nemen, want fotografie was sterk beperkt. Op de derde foto zie je de laatste trein die in Noord-Korea reed, nu al zo'n 40 jaar verlaten in de DMZ. Deze trein was op weg naar Pyongyang, de hoofdstad van Noord-Korea. Als je goed kijkt, zie je de kogelgaten in de trein. Deze trein werd een symbool van opoffering, terwijl de boom die erin is gegroeid, zie de vierde foto, een symbool van vrijheid werd.
Alex bracht de gedachte over dat vrijheid nooit zonder opoffering komt. Een mooie gedachte om bij stil te staan - niet alleen in oorlogstijd, maar ook bij de kleine keuzes die we elke dag maken. Er waren veel bruggen op de locatie, zoals de Bridge of Freedom, die mensen eert die gestorven zijn terwijl ze verlangden naar hun familie en geboorteplaats in Noord-Korea. Deze brug werd eerder ook gebruikt voor het uitwisselen van krijgsgevangenen. Ook was er de Brug zonder Terugkeer, die de Militaire Demarcatielijn tussen Noord- en Zuid-Korea oversteekt.
Na het bezoek aan de Bridge of Freedom besloot ik wat Noord-Koreaans geld aan te schaffen, voor het geval ik ooit iets roekeloos wil doen. In de bus naar de volgende locatie liet Alex ons trots zijn indrukwekkende militaire uniform zien, dat je op de vijfde foto kunt bewonderen. Fun fact: in Zuid-Korea hoef je geen dienstplicht te vervullen als je een Olympische medaille wint.
Voor de lunch bezochten we de Third Tunnel of Aggression, gebouwd door Noord-Korea om Zuid-Korea binnen te vallen. Het is grappig om te zien hoe Zuid-Korea zo'n militaire poging heeft omgetoverd tot toeristische attractie. Terwijl ik door de tunnel liep - waarvan het plafond in het tweede deel nog lager was - had ik medelijden met mijn lange Nederlandse vrienden, en was ik dankbaar dat ik zelf zo klein ben.
Na de lunch gingen we naar het observatorium waar we Noord-Korea met eigen ogen konden zien. Op de zesde foto zie je een paar van mijn vrienden met het oude observatorium op de achtergrond. Vanaf het nieuwe observatorium gaf onze gids ons verrekijkers, zodat we soldatenposten konden bekijken en duidelijk het verschil konden zien tussen Noord en Zuid. Het contrast tussen de vrolijke K-popmuziek op de achtergrond en de met landmijnen bezaaide omgeving voelde surrealistisch. De opgewekte muziek paste totaal niet bij de ernst van de plek. Het voelde alsof mijn brein het niet kon bevatten dat de wereld, slechts een paar kilometer verderop, zó anders kon zijn - een plek waar zelfs iets vrolijks als K-pop verboden is.
Voor we terugkeerden naar het hostel en afscheid namen van onze rode koeienbeeld-vriend, bezochten we nog de rode brug, die ondanks het regenachtige weer een prachtig uitzicht bood. De mist over de bergen was erg schilderachtig, zie de zevende foto. Daarmee kwam onze tour ten einde, en op de terugweg had ik de diepste dut van mijn leven.
Later op de avond gingen we voor de laatste keer met de hele groep eten, georganiseerd door de commissie. Het eten was goed, de glimlachen warm. We sloten de avond af door onze laatste dagbudget te spenderen aan bier, snacks en een stevige karaoke-sessie.
Blog May 9 - Irene
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsAfter a good nights sleep (4 hours) back at our favorite hostel with the 7 square meter rooms and 1.70 meter high bathrooms, we had a busy day ahead. We would go to the last two institutes. Because Seoul is as bombastic in size as our love for onigiri, we had to leave very early: our trustworthy alarmclocks were set at 6:30 AM, when our friends in the Netherlands were still awake and we could still enjoy our beers from yesterday.
An hour later, we were headed to KU, the Korea University. We split up into two groups and our group first got a tour by Junnyeong Jang of the equiment in the basement of the College of Science. Here, research is done on quantum computing and making qubits from single rubidium atoms using laser cooling, where they reached temperatures of 4 micro Kelvin.
Then we went upstairs to meet Jaewon Choi for a campus tour. He greeted us (in Dutch!) and led us outside to show some university buildings. Interestingly, because of the ''vloeroppervlakteindex'', a lot of the university grounds had to be below ground-level. They had a library, café, a vending machine with blouses and even a wing (or grand piano according to others), where tall Maarten played a lovely song.
Outside again we saw some more pretty university buildings, student clubs, a fountain and the gate before quickly going to a restaurant for lunch with the students from the university. We had an amazing multi-course meals with traditional Korean dishes such as bibimbap, bulgogi, kimchi, smoked duck and much more. Yum yum. Sadly, due to a tight planning, we had to leave quickly.
On our way to the last institute, Anne and I took a powernap in the metro as we crossed the river. The observatory at SNU (Seoul National University) was located far away from the buzz of the city and surrounded by mountains. There was a very quiet atmosphere there when we arrived. Except for the rain. A short, non-optional hike up the mountain led us to the building where we got an explanation of the campus and university (they have a lot of books) and radio telescopy. The (PhD) students and post-doc also told us about their interesting research on, for example, jets emitted from active galactic nuclei.
We got to see the telescope too and wanted to make a group photo there. We found out that we forgot to take the most beautiful thing that has ever been to Korea with us (the Marie Curie flag), but luckily, we had a small replacement with us: our starry Marie Curie sticker. After seeing some more of the research, we left through the heavy rain for the bus. This was quite bad, but I think the poor students running a marathon had it much worse.
A bumpy busride later, we ended the formal part of the day and got some much needed pizza. We then planned to meet up with the PhD student who showed us KU to have dinner at his favorite restaurant, which, halfway there, turned out to be closed already. However, the Japanese noodles we then decided to eat in Myeongdong were also delicious!
Because we were very eepy sleepy, we headed back after dinner to go to bed early, but not without going to the convenience store to get some icecream and breakfast for tomorrow (onigiri, what else?) and seeing some cats run away from us on the road.
---
Na een goede nacht slaap (vier uur) in ons favoriete hostel, met een kamer van 7 vierkante meter en badkamer van 1.70 meter hoog, stond ons een drukke dag te wachten. Vandaag bezochten we de laatste twee instituten. Omdat Seoul net zo bombastisch groot is als onze liefde voor onigiri, moesten we erg vroeg vertrekken: onze trouwe wekker stond ingesteld op 6:30 uur, een tijdstip waarop onze vrienden in Nederland nog wakker waren en wij nog konden nagenieten van onze biertjes van gisteren.
Een uur later waren we onderweg naar KU, de Korea University. We splitsten ons op in twee groepen; onze groep kreeg eerst een rondleiding van Junnyeong Jang door het kelderlab van het College of Science. Hier wordt onderzoek gedaan naar kwantumcomputing, waarbij qubits worden gemaakt van losse rubidiumatomen via laserkoeling, op temperaturen tot wel 4 microkelvin.
Daarna gingen we weer naar boven voor een campusrondleiding van Jaewon Choi. Hij begroette ons (in het Nederlands!) en nam ons mee naar buiten om een aantal universiteitsgebouwen te laten zien. Interessant was dat vanwege de zogenaamde "vloeroppervlakteindex", een groot deel van de campus zich ondergronds moest bevinden. Daar was een bibliotheek, een café, een automaat met blousjes en zelfs een vleugel, waarop lange Maarten een mooi lied speelde.
Buiten zagen we nog meer mooie gebouwen, studentenclubs, een fontein en de poorten van de universiteit, waarna we vlug doorgingen naar een restaurant voor lunch met de studenten van KU. We kregen een heerlijke maaltijd van meerdere gangen, waaronder traditionele Koreaanse gerechten zoals bibimbap, bulgogi, kimchi, gerookte eend en nog veel meer. Jammie! Helaas moesten we vanwege een strak schema alweer snel door.
Onderweg naar het laatste instituut deden Anne en ik nog een powernap in de metro terwijl we de rivier overstaken. Het observatorium van SNU (Seoul National University) lag ver van de drukte van de stad, omringd door bergen. Bij aankomst was het erg rustig, afgezien van de regen. Na een korte wandeling bergop bereikten we het gebouw, waar we uitleg kregen over de campus, de universiteit (ze hebben veel boeken) en radiosterrenkunde. De (PhD-)studenten en postdocs vertelden ons over hun onderzoek, bijvoorbeeld over jets die worden uitgezonden door actieve galactische kernen.
We kregen ook de telescoop te zien en wilden daar graag een groepsfoto maken. Toen ontdekten we helaas dat we het mooiste wat ooit in Korea is geweest waren vergeten: de Marie Curie-vlag. Gelukkig hadden we een prachtige vervanger bij ons: de Marie Curie sterren sticker. Na nog wat meer apperatuur gezien te hebben, liepen we door de stromende regen naar de bus. Dat was flink afzien, maar ik denk dat de arme studenten die een marathon aan het lopen waren het nog zwaarder hadden...
Na een onrustige busrit kwam het formele deel van de dag ten einde en haalden we wat hoognodige pizza. Later spraken we af met de PhD-student van KU om samen te gaan eten in zijn favoriete restaurant, maar halverwege de route ernaartoe bleek deze helaas al gesloten. Gelukkig waren de Japanse noedels die we daarna in Myeongdong aten ook lekker!
Omdat we erg eepy sleepy waren, gingen we na het eten snel terug naar het hostel om vroeg naar bed te gaan, maar niet zonder eerst even langs de convenience store te gaan voor een ijsje en ontbijt voor morgen (onigiri, natuurlijk) en wat katten te zien die van ons wegrenden op straat.
Blog May 8 - Claudia
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsThis morning, we woke up bright and early to finish packing our bags, as today is our second-to-last travel day. After dropping all our luggage in a way too small luggage room, we had some time left to enjoy our 7-eleven breakfast and a game of UNO in the common room.
Before traveling back to Seoul, we had an institute visit: the IBS Center of Climate Physics (ICCP). The institute is located on the 10th and 11th floor (as counted in Korean) of the Pusan national university of mechanical engineering building. As a bonus, the view was quite impressive.
We were welcomed by Axel Timmerman, the director of ICCP, who gave us insight on how past climate conditions can be reconstructed and how the data is used in Earth system modelling. Afterwards, we visited the labs, where they showed us speleothems, which are used to determine the isotopes of oxygen and carbon atoms in the stored water and minerals. The labs featured different mass spectrometers and a machine designed to smash rocks into smaller sizes, allowing samples to be extracted with the help of a drilling tool.
After a quick group picture at the balcony garden, we traveled back to our hostel to gather our luggage.
We took the subway in Busan one last time to catch our train. Fortunately, we still had time to grab lunch, so we went to Subway (the sandwich shop). Apparently fast food chains are one of the few places where vegetarian options are available, so I found it quite enjoyable.
Public transport rules in Korea are strict; talking, eating or swearing could result in a fine. The train ride to Seoul takes about six hours, so that leaves more than enough time to read a book I found in the secondhand bookshop the day before yesterday or maybe catch some sleep.
When we finally arrived in Seoul, we took the subway to Jinho's Guesthouse. As we were getting off, the subway doors closed on Adriaan, almost splitting him in half. Sleeping in the same bed as a week before, feels familiar, and after greeting the same kind cashier at the 7-eleven, it almost feels like coming home.
We went for a late-night meal at a Bunny Chicken shop, where we were kindly helped by some locals to decode the menu. Tommorow is an early day with two institute visits, so everybody turned in relatively early for the night.
---
Vanmorgen stonden we vroeg op om onze tassen in te pakken, want vandaag is onze op één na laatste reisdag. Nadat we al onze bagage in een veel te kleine bagageruimte hadden gedropt, hadden we nog wat tijd over om te genieten van een 7-eleven ontbijtje en een potje UNO in de gemeenschappelijke ruimte.
Voordat we terug naar Seoul reisden, brachten we een bezoek aan het IBS Center for Climate Physics (ICCP). Het instituut is gevestigd op de tiende en elfde verdieping (zoals in Koreaans gebruik geteld) van het gebouw van werktuigbouwkunde aan de Pusan National University. Als bonus hadden we een indrukwekkend uitzicht.
We werden ontvangen door Axel Timmerman, de directeur van het ICCP, die ons uitlegde hoe klimaatcondities uit het verleden gereconstrueerd kunnen worden en hoe deze gegevens gebruikt worden in modellen van het aardsysteem. Daarna bezochten we de laboratoria, waar we speleothemen te zien kregen - deze worden gebruikt om de isotopen van zuurstof- en koolstofatomen in het opgeslagen water en mineralen te bepalen. De labs bevatten onder andere verschillende massaspectrometers en een machine die gesteente vermaalt, zodat er met een boorapparaat monsters uit gehaald kunnen worden.
Na een snelle groepsfoto in de balkon-tuin gingen we terug naar het hostel om onze bagage op te halen.
We namen voor de laatste keer de metro in Busan om onze trein te halen. Gelukkig hadden we nog tijd om te lunchen, dus gingen we naar Subway (de broodjeszaak). Blijkbaar zijn fastfoodketens een van de weinige plekken met vegetarische opties, dus ik vond het eigenlijk best fijn.
Het openbaar vervoer in Korea kent strikte regels: praten, eten of vloeken kan leiden tot een boete. De treinrit naar Seoul duurt ongeveer zes uur, dus dat geeft ruim de tijd om een boek te lezen dat ik eergisteren in een tweedehands boekwinkel vond, of misschien wat slaap in te halen.
Toen we uiteindelijk aankwamen in Seoul, namen we de metro naar Jinho's Guesthouse. Terwijl we uitstapten, sloten de metrodeuren zich om Adriaan heen, die bijna in tweeën werd gespleten. In hetzelfde bed slapen als een week geleden voelt vertrouwd, en na begroet te zijn door dezelfde vriendelijke kassamedewerker bij de 7-eleven voelt het bijna als thuiskomen.
We gingen laat op de avond nog wat eten bij een Bunny Chicken-winkel, waar we vriendelijk geholpen werden door enkele locals om het menu te ontcijferen. Morgen wordt het weer vroeg op, met twee instituutsbezoeken op de planning, dus iedereen dook relatief op tijd hun bed in.
Blog May 7 - Thijs
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsI started my day with a simple but satisfying breakfast - a fresh baguette from Paris Baguette. Though the name suggests otherwise, the bread was made right here in Korea, which gave me a small chuckle. After securing mybaguette, I headed over to the nearby 7-Eleven to pick up some jam, grapes, and a bottle of milk to complete the meal. On my way there, I happened to run into Maarten and Nino. Since we were all headed in the same direction and none of us had eaten yet, we decided to enjoy breakfast together.
There's something really nice about having a good morning meal, especially when the weather is cooperating. The sun was out again after hiding away yesterday, and it gave the whole morning a warm, peaceful vibe. After breakfast, I went for a leisurely walk, soaking in the sunshine and the gentle buzz of the city waking up. It felt good to move around and clear my head. Once I got back, I took a quick nap - a short recharge before the rest of the day unfolded.
Later that morning, the three of us - Nino, Maarten, and I - made our way to the Lotte department store. Our main goal was to visit the National Geographic store, which is kind of a must - see if you're into travel gear or just cool branding. Nino needed a new backpack, and after some browsing, he found one that fit perfectly. With that mission accomplished, our stomachs began to speak up, so we headed to Shake Shack for lunch.
Shake Shack rarely disappoints, and this time was no different. We each devoured our burgers and took a moment to just relax and enjoy the meal. Afterwards, wanting to walk off the calories, we decided to go on a short hike through a nearby forest. It was surprisingly tranquil. Despite being surrounded by the second largest city in the country, the forest made us feel like we had briefly escaped into nature. The air was cooler under the trees, and the sounds of the city faded into the background.
When we got back, we watched Kizumonogatari, an anime film that dives into the story of a boy who becomes a vampire. The animation was stunning, and the story was really exciting and more intense than I expected - but in a good way. It really held our attention from start to finish.
By the time the movie ended, hunger hit us again, so we went out in search of dinner. We stumbled upon a small Japanese restaurant tucked into a side street. I ordered katsudon - crispy fried pork cutlet served over rice with egg and vegetables. It was hearty, comforting, and exactly what I needed after a long day.
To wind down, we took a slow stroll through the nighttime city. The streets were glowing with neon lights and buzzing with energy, yet there was something calming about it all. I ended my day with a couple episodes of House M.D., a comforting dose of nostalgia to close out a day that was full, but never rushed.
---
Ik begon mijn dag met een simpel maar bevredigend ontbijt - een verse baguette van Paris Baguette. Ondanks de naam werd het brood gewoon hier in Korea gebakken, wat me even liet glimlachen. Nadat ik mijn baguette had bemachtigd, liep ik naar de nabijgelegen 7-Eleven om jam, druiven en een fles melk te halen om het ontbijt compleet te maken. Onderweg kwam ik toevallig Maarten en Nino tegen. Aangezien we dezelfde kant op gingen en geen van ons nog had ontbeten, besloten we samen te ontbijten.
Er is iets heel fijns aan een goed ontbijt, vooral als het weer ook meewerkt. De zon was weer tevoorschijn gekomen na zich gisteren te hebben verstopt, wat de hele ochtend een warme, rustige sfeer gaf. Na het ontbijt maakte ik een ontspannen wandeling en genoot van de zon en het zachte geroezemoes van een ontwakende stad. Het voelde goed om even in beweging te zijn en mijn hoofd leeg te maken. Eenmaal terug nam ik een korte powernap - een snelle oplaadbeurt voor de rest van de dag.
Later in de ochtend gingen wij drie - Nino, Maarten en ik - richting het Lotte-warenhuis. Ons hoofddoel was de National Geographic-winkel, wat een echte aanrader is als je van reisgear of coole branding houdt. Nino had een nieuwe rugzak nodig en na wat rondsnuffelen vond hij er eentje die perfect zat. Missie geslaagd, en onze magen begonnen te knorren, dus we gingen naar Shake Shack voor de lunch.
Shake Shack stelt zelden teleur, en ook deze keer niet. We werkten allemaal onze burgers naar binnen en namen even de tijd om gewoon te ontspannen en van de maaltijd te genieten. Daarna, om de calorieën een beetje kwijt te raken, besloten we een korte hike te maken door een nabijgelegen bos. Het was verrassend rustig. Ondanks dat we midden in de op één na grootste stad van het land waren, gaf het bos ons het gevoel dat we even aan de natuur ontsnapt waren. De lucht was koeler onder de bomen en het stadsgeruis verdween op de achtergrond.
Eenmaal terug keken we naar Kizumonogatari, een animefilm die het verhaal vertelt van een jongen die in een vampier verandert. De animatie was prachtig en het verhaal spannender en intenser dan ik had verwacht - maar op een goede manier. Het hield onze aandacht vast van begin tot eind.
Tegen de tijd dat de film voorbij was, kregen we weer honger, dus gingen we op zoek naar avondeten. We kwamen terecht bij een klein Japans restaurantje in een zijstraat. Ik bestelde katsudon - knapperig gebakken varkensschnitzel geserveerd over rijst met ei en groenten. Het was hartig, troostend en precies wat ik nodig had na zo'n dag.
Om af te sluiten maakten we een rustige avondwandeling door de stad. De straten gloeiden van de neonlichten en bruiste van energie, maar toch had het iets kalmerends. Ik sloot mijn dag af met een paar afleveringen van House M.D., een vertrouwde dosis nostalgie om een volle, maar nooit gehaaste dag mee af te ronden.
Blog May 6 - Pieter
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsThe day started of as always: with a visit to the 7 eleven around the corner. We went for the infamous "timo special" which is fried chicken you microwave yourself. We also bought lattes to go in artsy cups, which warmed us up for our next stop: the museum of modern art.
On the way to the subway a question about projectile vomiting over the border of North Korea led to some nice philosophical debating "would they shoot the vomit or me?" and thereafter "when does my vomit stop being a part of me?".
The museum of modern art was kind of nice but also a bit wierd at times. My personal favorite was a projection of an elderly couple reminiscing about their past while dancing in a field of flowers. This was immediatly followed with the low point of the museum: a projection of a baby dancing in front of naked person while its parents were bowing.
After the museum we walked to the Shinsegae department store, the biggest department store in the world. We took the escalator to the foodmarkt, where we all bought something for lunch. Overstimulated by all the sounds, smells and crowds, we went outside to enjoy our goods.
Fully fueled and recovered we returned back inside for some more exploring. Our starting point was the dinosaur amusement park on the 9th floor (which Ot really liked). From the top of the building we worked our way down to the basement passing an ice skating ring, a lego store and a cinema.
When we could finally see daylight again we had a new destination: a second hand book store. This was a very calm and serene experience after the mall which was a sensory overload. After spending some time here looking for English books we realised that the mall had tired us more than expected so our next stop will be a pub for some beers.
But before we could relax, Adriaan wanted to get a haircut here. So as we stepped into the pouring rain at Seomyeon station, we navigated to the barbershop he selected and while the rest was going on a search for a pub I accompanied Adriaan during his appointment at the barbershop.
After the haircut we found a mexican place to eat, the burritos were great and a few tequila highballs later a new plan was made: we are going to a bar this evening. Eventually we found a darts bar where we can play 8 ball pool and drink beer. This is where I am finishing my blog up after a great day.
PS hoping I can beat Freya in a revanche after she beat me in a very exciting and nerve-racking game.
---
De dag begon zoals altijd: met een bezoek aan de 7-Eleven om de hoek. We gingen voor de beruchte "Timo special", oftewel gefrituurde kip die je zelf in de magnetron opwarmt. We kochten ook lattes to go in artsy bekers, die ons opwarmden voor onze volgende stop: het museum voor moderne kunst.
Op weg naar de metro leidde een vraag over projectielbraken over de grens met Noord-Korea tot een interessante filosofische discussie: "Zouden ze het braaksel neerschieten of mij?" en daarna "Wanneer houdt mijn braaksel op met een deel van mij te zijn?".
Het museum voor moderne kunst was best leuk, maar soms ook een beetje vreemd. Mijn persoonlijke favoriet was een projectie van een ouder stel dat dansend in een bloemenveld terugdacht aan vroeger. Dit werd meteen gevolgd door het dieptepunt van het museum: een projectie van een dansende baby voor een naakt persoon, terwijl de ouders bogen.
Na het museum liepen we naar het Shinsegae-warenhuis, het grootste warenhuis ter wereld. We namen de roltrap naar de foodmarkt, waar we allemaal iets kochten voor de lunch. Overprikkeld door alle geluiden, geuren en mensenmassa's, gingen we naar buiten om van ons eten te genieten.
Volledig bijgetankt en hersteld gingen we weer naar binnen om verder te verkennen. We begonnen op de negende verdieping bij het dinosauruspretpark (waar Ot erg van genoot). Vanaf de top van het gebouw werkten we ons een weg naar beneden tot in de kelder, langs een schaatsbaan, een Lego-winkel en een bioscoop.
Toen we eindelijk weer daglicht zagen, hadden we een nieuwe bestemming: een tweedehands boekwinkel. Dit was een erg rustige en serene ervaring na de zintuiglijke overbelasting van het winkelcentrum. Na even zoeken naar Engelse boeken beseften we dat het winkelcentrum ons meer had uitgeput dan gedacht, dus onze volgende stop zou een kroeg worden voor een biertje.
Maar voordat we konden ontspannen, wilde Adriaan nog naar de kapper. Dus terwijl we uitstapten in de stromende regen bij Seomyeon Station, navigeerden we naar de barbershop die hij had uitgekozen. Terwijl de rest een kroeg zocht, vergezelde ik Adriaan tijdens zijn afspraak bij de kapper.
Na de knipbeurt vonden we een Mexicaans tentje om te eten. De burrito's waren geweldig, en een paar tequila highballs later werd er een nieuw plan gemaakt: vanavond gaan we naar een bar. Uiteindelijk vonden we een dartsbar waar we 8-ball pool konden spelen en bier konden drinken. Hier zit ik nu deze blog af te maken na een geweldige dag.
PS: ik hoop dat ik Freya kan verslaan in de revanche, nadat ze me eerder in een superspannende wedstrijd had verslagen.
Blog May 5 - Marieke
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsWhile the Netherlands was celebrating Liberation Day on the fifth of May, Korea marked Buddha's birthday. To get a glimpse of this tradition, part of the group headed out early in the morning to make way to the Haedong Yonggungsa temple.
A road lined with small stands and colourful lanterns led us to the temple buildings and shrines looking over the ocean. We saw the offerings to Buddha and people pouring water over his statue, as well as many wishes written down on paper leafs; some of the many Buddhist traditions. We wrote down a wish of our own and tried some of the snacks there.
Then two very interesting bus rides (the first bus driver liked to shout and the second bus was so crowded that we had to origami ourselves in) brought us to gamcheon culture village. This neighborhood, filled with bright-coloured houses and small souvenir shops, was fun to explore for a bit, but felt too touristy for our taste.
After reuniting with another part of the group and taking an equally crowded bus, we arrived at the Samgwangsa temple, that lies on the slopes of Baegyangsan Mountain in downtown Busan. We tried some Korean children games, which we recognised from Squid Game, and cute old ladies kept telling us we should take more of the moon cakes that they were handig out (or that's what we think they said).
All the temples were open for prayers and were very pretty and gold on the inside. It was a good opportunity to practice the bowing technique we picked up at our temple stay the day before, but I still kind of felt like an impostor since everyone around us was bowing so earnestly.
We went for a quick dinner break at a small restaurant somewhere below the temple grounds, where after some Korenglish and help from Google Translate, it became clear that we could order three dishes. While we tried our best cleaning our grilled fish with chopsticks (difficult!), two older kitchen ladies were watching us closely, probably judging our technique.
Armed with three umbrellas generously given to us by the restaurant owner, we climbed the temple stairs once again. Seventy thousand (!) lanterns now lit up the night, along with glowing, moving dragons, birds, and elephants. We followed the lantern path along the temple buildings and the pagoda. Although it was really crowded, the vibe was great.
We were quite tired from all the walking so we ended the day with a 7-eleven ice cream and went to bed at a reasonable hour for a change!
---
Terwijl Nederland op vijf mei Bevrijdingsdag vierde, stond Korea in het teken van de verjaardag van Boeddha. Om een glimp van deze traditie op te vangen, vertrok een deel van de groep vroeg in de ochtend richting de Haedong Yonggungsa-tempel.
Een weg met kleine kraampjes en kleurrijke lantaarns leidde ons naar de tempelgebouwen en heiligdommen die uitkijken over de oceaan. We zagen de offers aan Boeddha en mensen die water over zijn beeld goten, evenals vele wensen die op papieren blaadjes waren geschreven; enkele van de vele boeddhistische tradities. We schreven zelf ook een wens op en probeerden wat van de snacks daar.
Daarna brachten twee zeer interessante busritten ons naar Gamcheon Culture Village (de eerste buschauffeur hield van schreeuwen en in de tweede bus moesten we ons als origami vouwen omdat het zo druk was). Deze wijk, vol felgekleurde huisjes en kleine souvenirwinkels, was leuk om even te verkennen, maar voelde voor ons iets te toeristisch aan.
Na het weer samenkomen met een ander deel van de groep en opnieuw een overvolle busrit, kwamen we aan bij de Samgwangsa-tempel, gelegen op de hellingen van de Baegyangsan-berg in het centrum van Busan. We probeerden een paar Koreaanse kinderspelletjes, die we herkenden van Squid Game, en schattige oude dametjes bleven maar zeggen dat we meer mooncakes moesten nemen (althans, dat denken we dat ze zeiden).
Alle tempels waren open voor gebed en waren van binnen prachtig en goudkleurig. Het was een goede gelegenheid om onze buigtechniek te oefenen die we de dag ervoor tijdens ons tempelverblijf hadden geleerd, al voelde ik me toch een beetje als een imposter, want iedereen om ons heen boog zo oprecht.
We namen een korte dinerpauze in een klein restaurantje onderaan de tempel, waar het na wat 'Korenglish' en hulp van Google Translate duidelijk werd dat we drie gerechten konden bestellen. Terwijl we ons best deden om onze gegrilde vis netjes met stokjes te eten (moeilijk!), werden we nauwlettend in de gaten gehouden door twee oudere keukenmedewerksters, die waarschijnlijk ons techniekje aan het beoordelen waren.
Gewapend met drie paraplu's, die we gul van de restauranteigenaar kregen, beklommen we opnieuw de tempeltrappen. Zeventigduizend (!) lantaarns verlichtten nu de nacht, samen met gloeiende, bewegende draken, vogels en olifanten. We volgden het pad van lantaarns langs de tempelgebouwen en de pagode. Hoewel het erg druk was, hing er een geweldige sfeer.
We waren behoorlijk moe van al het wandelen, dus sloten de dag af met een 7-Eleven-ijsje en gingen voor de verandering eens op tijd naar bed!
Blog May 4 - Adriaan
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsTo start the day we woke up at 4:30 in the morning to greet the upcoming sun. It was a very nice looking sunrise, however we sadly did not have time to enjoy the view for too long because at 4:50 we were participating in the morning ceremony together with the monk. The morning ceremony consisted of a mix of deep and short bows accompanied by the monk's chanting. It was a nice way to wake our bodies up from the early start. It also was a good warming up for the 108 bows we did after. During each bow we strung one bead on a string creating at the end a neclace/bracelet with 108 beads. The stringing of the beads was for me a somewhat medidative experience due to the slow and intensive nature.
After finishing the necklace the monk placed the necklace over our heads and he would pray for one of our wishes to come true. To conclude the temple stay we had a very nice and diverse vegetarian breakfast, most people of our group just ate the toast though. We also had a tea ceremony where we could ask the monk question about buddhism in general and about the monks life specific. And before leaving the monk told us some more about the monk life and about Korea.
After leaving the temple we had quite a journey ahead of us. Because we had all our luggage still with us we took up a lot of space, which meant the bus was full of tired people with heavy luggage. When we arrived the trainstation I got some pancakes from a very nice old lady which was filled with some sort of cinnamon syrup (it was delicious). To get to the hostel we had to travel with the metro a bit but this went very smoothly.
Because of the nice weather we decided to enjoy ourselves a nice beach day. When we arrived, after a wild bus journey, on the beach we were suprised to see it was very busy, but only a few people were shirtless. Sunbathing and swimming aren't really done in Korea it turns out. The wheater was so nice we even decided to take a dive into the water, which was very much still very cold but Pieter, Timo and me still had a nice swim. After the swim we did some reading and sleeping on the beach. We kept relaxing until we were so hungry we couldn't relax anymore. To solve this problem Timo and me decided to go to a tonkatsu specialty store. Where I got the spicy tonkatsu and Timo the cheesy one. I quickly regreted my decision to go for the spicy one but while tearing up from the spice I was still able to enjoy the nice flavours.
When we returned from the tonkatsu place the entire group was on the beach so we could watch the sunset together. Sadly the sun decided to go down in the wrong direction so we could not see it at all, which was terribly unlucky. But instead of watching the sunset we enjoyed a super nice lightshow on the bridge and some fireworks from the boats there. There also was a magician doing performing tricks and gathering a crowd. I did not understand the tricks because I don't speak Korean but the crowd also seemed very suprised at everything the magician did so I wasn't the only one.
At 8 in the evening we had 2 minutes of silence. This in honor of the victims of war everywhere and in memory of the victims of ww2. This day I usually walk along in the silent march to the war memorial in my hometown Duiven. And in these unstable times I find it especially important to remember both the attroceties and the acts of heroisms that take place during wars.
Because of the early start of our day we thought it would be a good idea to sleep early so that is where our day and my blog ends.
---
Om de dag te beginnen stonden we om 4:30 's ochtends op om de opkomende zon te begroeten. Het was een prachtige zonsopgang, maar helaas hadden we niet veel tijd om ervan te genieten, want om 4:50 namen we al deel aan de ochtendceremonie samen met de monnik. De ochtendceremonie bestond uit een combinatie van diepe en korte buigingen, begeleid door het gezang van de monnik. Het was een fijne manier om ons lichaam wakker te maken na zo'n vroege start. Het vormde ook een goede warming-up voor de 108 buigingen die we daarna deden. Bij elke buiging rijgden we één kraal aan een koord, waarmee we uiteindelijk een ketting/armband met 108 kralen maakten. Het rijgen van de kralen was voor mij een enigszins meditatieve ervaring vanwege het langzame en intense karakter.
Na het afmaken van de ketting plaatste de monnik deze over ons hoofd en bad hij voor het uitkomen van een van onze wensen. Om het tempelverblijf af te sluiten kregen we een heerlijke en gevarieerde vegetarische ontbijtmaaltijd, hoewel de meeste mensen uit onze groep vooral het geroosterde brood aten. We namen ook deel aan een theeceremonie, waarin we vragen konden stellen aan de monnik over het boeddhisme in het algemeen en over het leven van een monnik in het bijzonder. Voor ons vertrek vertelde de monnik ons nog wat meer over het leven van een monnik en over Korea.
Na het verlaten van de tempel hadden we nog een hele reis voor de boeg. Omdat we al onze bagage bij ons hadden, namen we veel ruimte in beslag, waardoor de bus vol zat met vermoeide mensen en zware tassen. Bij aankomst op het treinstation kocht ik pannenkoekjes van een heel vriendelijke oude dame, gevuld met een soort kaneelsiroop (ze waren heerlijk). Om bij het hostel te komen moesten we nog een stukje met de metro reizen, maar dat verliep erg soepel.
Vanwege het mooie weer besloten we er een leuke stranddag van te maken. Na een wilde busrit kwamen we aan op het strand en tot onze verbazing was het erg druk, maar had bijna niemand zijn shirt uit. Zonnebaden en zwemmen lijken in Korea niet echt gebruikelijk te zijn. Het weer was zo aangenaam dat we besloten een duik te nemen, ook al was het water nog behoorlijk koud - toch hebben Pieter, Timo en ik heerlijk gezwommen. Na het zwemmen hebben we wat gelezen en geslapen op het strand. We bleven ontspannen tot we zó hongerig waren dat ontspannen niet meer lukte. Om dat probleem op te lossen besloten Timo en ik naar een tonkatsu-specialiteitenrestaurant te gaan. Ik nam de pittige tonkatsu en Timo de kaasvariant. Al snel kreeg ik spijt van mijn keuze voor de pittige versie, maar ondanks de tranen door de hitte kon ik toch genieten van de heerlijke smaken.
Toen we terugkwamen van het tonkatsu-restaurant was de hele groep op het strand, zodat we samen de zonsondergang konden bekijken. Helaas besloot de zon de verkeerde kant op onder te gaan, waardoor we hem helemaal niet konden zien - erg jammer. In plaats daarvan genoten we van een prachtige lichtshow op de brug en van vuurwerk vanaf de boten. Er was ook een goochelaar die trucs deed en een menigte om zich heen verzamelde. Ik begreep de trucs niet omdat ik geen Koreaans spreek, maar het publiek leek ook erg verbaasd over alles wat hij deed, dus ik was niet de enige.
Om 8 uur 's avonds hielden we twee minuten stilte. Dit ter nagedachtenis aan oorlogsslachtoffers overal ter wereld en ter herinnering aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Op deze dag loop ik normaal gesproken mee in de stille tocht naar het oorlogsmonument in mijn geboortedorp Duiven. In deze onzekere tijden vind ik het extra belangrijk om zowel de gruweldaden als de heldendaden die tijdens oorlogen plaatsvinden te blijven herinneren.
Vanwege onze vroege start dachten we dat het verstandig zou zijn om vroeg te gaan slapen, en daarmee eindigde onze dag én mijn blog.
Blog May 3 - Nino
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday, the third of May, was set to be a big day - we would partly travel to Busan by train and also spend the night at a temple! This big day started with an early morning as we had to be at the temple before 14:00. The train ride took about three and a half hours, which meant we had to wake up before 6:00. Luckily I already packed my bags which meant I could sleep for just a bit longer.
Apart from travelling to Busan, I was also responsible for leading the group as committee member. I was a bit nervous, but I believe everything went smoothly (not that I would say anything else here). Making sure everyone has enough money on their public transport card and cash for the temple was a start, but leading everyone to the correct destination without losing anybody is also a challenge. It becomes especially hairy if somebody leaves to get coffee out of nowhere or when you let everybody go to give a visit to the toilet. These situations are not something you think different about when making the planning at home, but actually performing them brings chaos into the mix. This trip makes me respect the previous committee members again, and more, because they were only a duo, where we are a with four.
The train ride started from Daejeon station at 8:06, and after searching for the right platform, we arrived safely on board. The train ride itself was quite comfortable, nice seats and good music go a long way when travelling. Apart from the music I also worked on some assignments for uni as I still have to make a few portfolio essays. Doing something productive during travel feels quite satisfying.
At Busan station we and the group that didn't want to participate in the templestay, split. Our next stop would be the templestay, and to get there we first had to travel through a big underground shopping tunnel. The tunnel had a lot of those cheap tourist stores, the kind where you ask yourself how they are making a profit. After we waded our path through the crowds, we took the subway and then a bus to travel to the templestay.
As a committee member, I found that the trip from Daejeon to the templestay went quite smoothly. Sadly, our luck ran dry when we exited the bus for the last part of the trip where we had to walk, it began to rain. The rain wasn't anything exceptional, but for a group travelling for a whole day already, and fully packed, it wasn't enjoyable. After checking-in, we started with the program.
The templestay program started with a quick video on how to behave during your stay. The rules were not that surprising, except that you had to bow whenever you entered a temple or saw a monk. After that, we got a tour of the temple of our stay, Beomasa, and got an explanation of some points of interest like a small pagoda and the insides of some of the rooms. The lanterns hanging above are in preparation for Buddha's birthday, which happens to be the day after tomorrow.
The pagoda was apparently quite something as it was a national treasure, holding spiritually the remains of one of the monks from decades ago. Except that the Japanese once raided the stones of its foundation.
After the tour of the temple, we were to have dinner, vegetarian like real monks do, in the dining hall. After dinner, we went to the meditation hall to, as the title suggests, meditate. I never really tried meditating before, but due to the way we sat down then, it would again not really happen. We meditate for about 40 minutes and after that we had free time until we had to shut the lights at 22:00.
Due to all the restraints, the housing, and certainly the clothing, it all felt a little like a prison. That's why we decided to plan an escape to find some hot chocolate. Via KakaoMaps we found a convenience store, a thirty-minute walk away from where we were. We didn't realise that it was that far down the mountain.
After our walk down the mountain we found the convenience store and got the hot chocolate. Apart from the realisation that we had to walk up the mountain again, the night couldn't have been better, sipping nice, hot chocolate.
---
Vandaag, 3 mei, stond een bijzondere dag op de planning - we zouden deels met de trein naar Busan reizen en ook overnachten in een tempel! Deze bijzondere dag begon al vroeg in de ochtend, want we moesten vóór 14:00 uur bij de tempel zijn. De treinreis duurde ongeveer drieënhalf uur, wat betekende dat we vóór 6:00 uur moesten opstaan. Gelukkig had ik mijn tas al ingepakt, waardoor ik net iets langer kon slapen.
Naast de reis naar Busan was ik vandaag ook verantwoordelijk voor het leiden van de groep als commissielid. Ik was een beetje nerveus, maar ik denk dat alles soepel is verlopen (niet dat ik hier iets anders zou zeggen). Zorgen dat iedereen genoeg saldo op zijn ov-kaart heeft en contant geld bij zich heeft voor de tempel was een begin, maar iedereen naar de juiste bestemming begeleiden zonder iemand kwijt te raken is ook een uitdaging. Het wordt vooral spannend als iemand ineens besluit koffie te gaan halen of als je iedereen toestaat een toiletpauze te nemen. Dit zijn situaties waar je bij het plannen van tevoren niet anders over denkt, maar in de praktijk zorgen ze voor chaos. Deze reis heeft mijn respect voor eerdere commissieleden alleen maar doen groeien - zij waren maar met z'n tweeën, terwijl wij er vier zijn.
De treinreis begon op station Daejeon om 8:06 uur. Nadat we het juiste perron hadden gevonden, kwamen we veilig aan boord. De treinrit zelf was behoorlijk comfortabel - fijne stoelen en goede muziek maken een groot verschil tijdens het reizen. Naast de muziek heb ik ook gewerkt aan wat opdrachten voor de universiteit, want ik moet nog wat portfolio-essays schrijven. Productief zijn tijdens het reizen geeft een erg voldaan gevoel.
Op station Busan scheidden wij ons van de groep die niet deelnamen aan het templestay-programma. Onze volgende bestemming was de tempelovernachting, en om daar te komen moesten we eerst door een grote ondergrondse winkelpassage. De tunnel stond vol met van die goedkope toeristenwinkeltjes - het soort waarbij je je afvraagt hoe ze winst maken. Nadat we ons een weg hadden gebaand door de menigte, namen we de metro en daarna een bus om bij de tempel te komen.
Als commissielid vond ik dat de reis van Daejeon naar de tempel vrij soepel verliep. Helaas was ons geluk op toen we uit de bus stapten voor het laatste stukje te voet - het begon te regenen. De regen was niet extreem, maar voor een groep die al een hele dag onderweg was en volledig bepakt, was het geen pretje. Na het inchecken begonnen we met het programma.
Het templestay-programma begon met een korte video over hoe je je moet gedragen tijdens je verblijf. De regels waren niet heel verrassend, behalve dat je moest buigen telkens wanneer je een tempel binnenging of een monnik zag. Daarna kregen we een rondleiding door onze verblijfstempel, Beomasa, en kregen we uitleg over een aantal interessante plekken, zoals een kleine pagode en de binnenkant van enkele ruimtes. De lantaarns die boven hingen waren ter voorbereiding op Boeddha's verjaardag, die overmorgen plaatsvindt.
De pagode bleek vrij bijzonder te zijn - het is een nationaal erfgoed en herbergt spiritueel de resten van een monnik van tientallen jaren geleden. Behalve dan dat de Japanners ooit de stenen van de fundering hebben geplunderd.
Na de rondleiding was het tijd voor het avondeten - vegetarisch, zoals echte monniken dat doen - in de eetzaal. Na het eten gingen we naar de meditatieruimte om, zoals de naam al zegt, te mediteren. Ik had nog nooit echt geprobeerd te mediteren, maar vanwege de manier waarop we zaten, zou het er ook dit keer niet echt van komen. We mediteerden ongeveer 40 minuten en daarna hadden we vrije tijd tot het licht om 22:00 uur uit moest.
Door alle regels, de accommodatie, en zeker ook de kleding, voelde het allemaal een beetje als een gevangenis. Daarom besloten we een ontsnapping te plannen om ergens warme chocolademelk te halen. Via KakaoMaps vonden we een kleine supermarkt, op een halfuur lopen van waar we waren. We hadden niet door dat die zo ver de berg af lag.
Na onze afdaling vonden we de supermarkt en haalden we de chocolademelk. Afgezien van het besef dat we de berg weer op moesten lopen, kon de avond niet beter - genietend van een lekkere warme chocolademelk.
Blog May 2 - Anne
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday was another free day, but since the committee planned an optional hike almost everyone went hiking. We first had to take two busses to get to the start of the trail. While we were waiting for the first bus, Marieke realised all her cards (credit card, public transport, etc.) were gone. But since there was no time to go back to the hostel, we had to come up with some creative ways to do some fare evasion. Luckily, we all got into the bus (with or without paying) and we started our hike.
The hike we did was the Gyejoksan mountain red clay trail. During the hike you could choose to walk on the concrete or barefoot on a small red clay path next to it. Walking barefoot in the clay had apparently a lot of healing qualities such as dementia and diabetes prevention (I'm still wondering which part of the healing is done by simply just walking and which part by being barefoot in the red clay, but maybe that's just me). I decided to keep my shoes on, since we had a hike of 15 kilometres ahead.
The hike turned out to be a bit longer than 15 kilometres, since we did two detours. The first one led us to a beautiful view of a lake and the second one to the remnants of the walls of an old palace.
For the last kilometre of the hike I also decided to take off my shoes and give walking in the red clay a try. I personally liked it for about ten metres before my feet started to hurt, so I put my shoes back on at the first possibility to wash my feet and walked the rest of that last kilometre on the concrete again. Let's just hope that those few metres are enough for those healing qualities to kick in.
Somehow everyone got at the end of the trail around the same time and we were just in time to catch the bus. Marieke still couldn't pay for the bus, but at that point we were getting really good at getting her in the bus.
At the hostel we finally reunited with Irene (she didn't go hiking, so I had to miss her for a full day) and with Marieke's credit cards (which were found by Irene under our beds).
We ended our day by going out for dinner, which was once again an interesting experience with nachos that turned out to be French toast. However, we still had a really good meal. After dinner, we went to another bar to have some drinks, play some card games and eat a bowl of ice cream (with cornflakes?). After all of that, Maarten, Marie-Nour and I decided to head back to the hostel, since we are taking the train to Busan quite early tomorrow.
---
Vandaag was weer een vrije dag, maar omdat de commissie een optionele wandeling had gepland, ging bijna iedereen mee wandelen. We moesten eerst twee bussen nemen om bij het begin van de route te komen. Terwijl we op de eerste bus wachtten, realiseerde Marieke zich dat al haar pasjes (creditcard, ov-kaart, enz.) weg waren. Maar omdat er geen tijd was om terug te gaan naar het hostel, moesten we wat creatieve manieren bedenken om zwart te rijden. Gelukkig kwamen we allemaal de bus in (met of zonder te betalen) en begonnen we aan onze wandeling.
De wandeling die we deden was het Gyejoksan mountain red clay trail. Tijdens de tocht kon je ervoor kiezen om over het beton te lopen of blootsvoets over een smal pad van rode klei ernaast. Met blote voeten lopen in de klei zou blijkbaar allerlei helende werkingen hebben, zoals het voorkomen van dementie en diabetes (ik vraag me nog steeds af welk deel van het genezende effect komt door gewoon wandelen en welk deel door met blote voeten in de klei te lopen, maar goed, misschien ligt dat aan mij). Ik besloot mijn schoenen aan te houden, want we hadden nog een wandeling van 15 kilometer voor de boeg.
De wandeling bleek uiteindelijk iets langer dan 15 kilometer te zijn, omdat we twee keer een omweg maakten. De eerste bracht ons naar een prachtig uitzicht op een meer en de tweede naar de resten van de muren van een oud paleis.
Voor de laatste kilometer van de wandeling besloot ik ook mijn schoenen uit te doen en het lopen in de rode klei een kans te geven. Ik vond het persoonlijk leuk voor ongeveer tien meter, totdat mijn voeten pijn begonnen te doen. Dus deed ik mijn schoenen weer aan bij de eerste gelegenheid om mijn voeten te wassen, en liep het laatste stuk van die kilometer weer over het beton. Laten we hopen dat die paar meter genoeg zijn om de genezende werking in gang te zetten.
Op de een of andere manier kwam iedereen ongeveer tegelijk aan het einde van het pad aan en we waren precies op tijd om de bus te halen. Marieke kon nog steeds niet betalen voor de bus, maar tegen die tijd waren we er vrij goed in geworden om haar toch mee te krijgen.
In het hostel werden we eindelijk herenigd met Irene (zij was niet gaan wandelen, dus ik had haar een hele dag moeten missen) en met Mariekes pasjes (die door Irene onder ons bed waren gevonden).
We sloten de dag af met een etentje, wat opnieuw een interessante ervaring was: de nacho's bleken wentelteefjes te zijn. Toch hebben we heerlijk gegeten. Na het eten gingen we naar een andere bar om wat te drinken, kaartspelletjes te spelen en een kom ijs (met cornflakes?) te eten. Daarna besloten Maarten, Marie-Nour en ik terug te gaan naar het hostel, want morgenochtend nemen we vroeg de trein naar Busan.
Blog May 1 - Odysseas
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsAs today was a free visit day, I decided to not set an alarm clock and get a much-needed sleep to recover from yesterday's hang out. Unfortunately, I overslept and woke up in the afternoon. With the morning already gone and the weather looking like the one on the Netherlands, I decided it's a good opportunity to do some chores and catch up on some of my university work.
I started the day off by washing my clothes in laundry shop. While I was waiting for the laundry to be done, I had a breakfast at a local sandwich store. Unfortunately, the preparation time for my sandwich was so long that the cleaning program of my clothes was done and I had to pick them up before I even got a change to eat my meal.
After breakfast, it was time to find some nice cafeteria and get some work done. It did not take so long since South Korea is full of them. I am fascinated with the interior design of stores here, it feels like it's place has its own identity through careful placement of small items and to the addition of small detail in the environment, making the exploration of different shop a pleasant experience. The cafe that me and my friends have chosen, has a dog mascot named Berry, which freely walks around the shop enjoying the attention he gets from the customers. Taking advantage of the cuteness of his dog, the owner makes cakes with the face of the dog on top of them and merchandises with the face of the dog.
After resisting the urge of petting Berry for the 10th time and getting my work done, I have decided to take a break by walking a bit. One would expect that with such bad weather the roads would be empty, but that was not the case. Surprisingly, the roads were crowded and most the restaurants were full. Throughout our stay in South Korea, I have noticed that is common to eat in a restaurant rather that cooking at home, as a result you can find an enormous variety of food to try in reasonable prices as well.
With my clothes soaked and after grabbing something to eat It was time to head back at the hostel. For the night, we have a planned to meet up with a post-doc and a master student who we have met during our visit in the Institute of Basic Science at the department theoretical physics of the universe.
Other than enjoying our gold beer we also had the opportunity to discuss in more detail what is the main focus of their research and learned how is the everyday life here. So far, we have enjoyed our stay here and we would want to learn more information regarding that.
After several rounds of beers and hours of discussion it was time to call a taxi and go back to our hostel. I found these encounters very exciting, meeting new people with the same interest from different parts of the word always lead to memorable conversation. I am really glad that they wanted to meet us and I hope that someday I will have the opportunity to meet up with them again for another round of beers.
---
Aangezien vandaag een vrije dag was, besloot ik geen wekker te zetten en wat broodnodige slaap in te halen na het avondje uit van gisteren. Helaas had ik me verslapen en werd ik pas in de middag wakker. Met de ochtend al voorbij en het weer dat leek op dat in Nederland, besloot ik dat het een goed moment was om wat huishoudelijke taken te doen en bij te werken met mijn universiteitswerk.
Ik begon de dag met het wassen van mijn kleren bij een wasserette. Terwijl ik wachtte tot de was klaar was, besloot ik te ontbijten bij een lokale sandwichzaak. Helaas duurde het bereiden van mijn sandwich zo lang dat het wasprogramma al klaar was voordat ik überhaupt de kans kreeg mijn maaltijd op te eten.
Na het ontbijt was het tijd om een leuke cafetaria te zoeken en wat werk te verrichten. Dat bleek niet moeilijk, want Zuid-Korea zit er vol mee. Ik ben gefascineerd door het interieur van winkels hier; het lijkt alsof elke plek een eigen identiteit heeft door de zorgvuldige plaatsing van kleine voorwerpen en het toevoegen van subtiele details aan de omgeving. Dat maakt het ontdekken van verschillende cafés een aangename ervaring. Het café dat mijn vrienden en ik hadden uitgekozen had een hond als mascotte, genaamd Berry, die vrij rondloopt in de zaak en geniet van alle aandacht van de klanten. De eigenaar maakt handig gebruik van de schattigheid van de hond door taarten te maken met zijn gezicht erop en merchandise te verkopen.
Na meerdere keren de neiging te hebben moeten onderdrukken om Berry te aaien en mijn werk afgerond te hebben, besloot ik een pauze te nemen en een stukje te gaan wandelen. Je zou verwachten dat de straten leeg zijn bij zulk slecht weer, maar niets bleek minder waar. Verrassend genoeg waren de straten druk en zaten de meeste restaurants vol. Tijdens ons verblijf in Zuid-Korea is het me opgevallen dat het hier gebruikelijk is om buiten de deur te eten in plaats van thuis te koken. Daardoor is er een enorme verscheidenheid aan gerechten beschikbaar, en dat ook nog eens tegen redelijke prijzen.
Met natgeregende kleren en iets te eten in mijn hand was het tijd om terug te keren naar het hostel. Voor de avond hadden we afgesproken met een post-doc en een masterstudent die we hadden ontmoet tijdens ons bezoek aan het Institute of Basic Science bij de afdeling theoretical physics of the universe.
Naast het genieten van ons bier, kregen we ook de kans om in meer detail te praten over hun onderzoek en leerden we meer over het dagelijks leven hier. Tot nu toe bevalt ons verblijf hier uitstekend, en we willen graag meer te weten komen over hoe het leven hier is.
Na meerdere rondes bier en urenlange gesprekken was het tijd om een taxi te bellen en terug te gaan naar ons hostel. Ik vond deze ontmoetingen erg inspirerend; mensen ontmoeten met dezelfde interesses, maar uit andere delen van de wereld, leidt altijd tot boeiende gesprekken. Ik ben erg blij dat ze de moeite namen om ons weer te zien, en ik hoop dat ik hen ooit nog eens kan ontmoeten voor een nieuw rondje bier.
Blog April 30 - Daniël
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsHi everyone, this day it is my turn to write the blog, first we (Pieter, Adriaan and Daniël) started the day by waiting for Claudia, Freya, and Ot, who were late (we were late as well, but that is unimportant).
After we were complete, we went to apparently the best bakery of Korea. Where we had a very normal breakfast of brownies and a cheese pie. Adriaan had a cream roll and a 'pancake', which looked more like a cake. Ot, bought strawberry pie. At the counter, the cashier asked Ot something in Korean, and he nodded, after which, his pie was packaged in a box, which he removed as soon as we were outside. According to Pieter, the pie was boem lekker.
After some delicious breakfast, we went to a Starbucks on the 38th story of a building, where we had some delicious coffee, combined with a great view of the city. When we went back outside, we were flash banged by the sun as it was a day with a lot of sun and a 25 degree temperature, which was amplified by the fact that this city is one giant concrete and asphalt surface.
After another walk, we arrived at the national science museum, where we have a Q&A lecture about science communication, but before that, we had some free time to explore the museum. First we went to the biology / evolution building, which looked a bit like a small Naturalis, with a lot of stuffed animals displayed, and rocks. There was also a small part of rock from the moon, which was really cool, although obviously quite small, since bringing stuff from the moon takes a lot of effort. At the top floor, there was an exposition about human evolution and the technical progress of mankind.
Next we went to the technology part of the museum, where there were a lot of interactive displays, with which you could interact in order to show some kind of scientific principle. There were a lot of children around pressing all the buttons. There was also a fake aquarium.
When it was finally time for the Q&A, we first had our prep talk , after which we went to a meeting room together with curators, researchers, and a translator, where we asked a lot of questions about science communication and the museum itself, after which they asked us a few questions about our interest in science and our study. Finally, after that, we went outside to see a Boston dynamics robot, and took the group picture.
Because we had not seen all the things in the museum, we went back inside to view the remaining parts, where we saw an exhibition on Korean technology and Korean development in general. Unfortunately, a lot of the text was only available in Korean, but nonetheless, it was a very interesting museum.
In the evening, we had a delicious dinner at an Indian restaurant, where I ordered Malaitaka, which tasted really good. The rest agrees. We then went shopping at Uniqlo, where we got some nice new clothes.
After a long bus ride back home, we wanted to go to a karaoke bar, but first ended up in a normal bar with a funny smell. The beer and snacks tasted good though. After that, we did eventually go to a karaoke bar, and had a lot of fun.
When we were back in our room, there was a (probably) homeless man in our room, who we asked politely to leave, which he did after some persuading. And we hope that doesn't happen again. Luckily, he didn't steal anything, but it was an unexpected ending of the day. After that, we finally went to bed.
---
Hoi allemaal, vandaag is het mijn beurt om de blog te schrijven. Wij (Pieter, Adriaan en Daniël) begonnen de dag met wachten op Claudia, Freya en Ot, die te laat waren (wij waren ook te laat, maar dat is niet belangrijk).
Toen we compleet waren, gingen we naar wat blijkbaar de beste bakkerij van Korea is. Daar ontbeten we op geheel normale wijze met brownies en een kaastaartje. Adriaan had een slagroomrol en een 'pannenkoek', die meer op een cake leek. Ot kocht een aardbeientaart. Bij de toonbank vroeg de kassamedewerker iets in het Koreaans aan Ot, waarop hij knikte, waarna zijn taart in een doos werd verpakt - die hij vervolgens meteen buiten weer verwijderde. Volgens Pieter was de taart boem lekker.
Na een heerlijk ontbijt gingen we naar een Starbucks op de 38e verdieping van een gebouw, waar we genoten van lekkere koffie en een prachtig uitzicht over de stad. Toen we weer naar buiten gingen, werden we bijna verblind door de zon - het was een zonnige dag met 25 graden, wat nog heftiger aanvoelde door het feit dat deze stad één groot oppervlak van beton en asfalt is.
Na nog een wandeling kwamen we aan bij het Nationaal Wetenschapsmuseum, waar we een Q&A-lezing zouden hebben over wetenschapscommunicatie. Maar eerst hadden we wat vrije tijd om het museum te verkennen. We begonnen in het gebouw over biologie en evolutie, dat een beetje deed denken aan een kleine versie van Naturalis, met veel opgezette dieren en gesteenten. Er was ook een klein stukje maansteen te zien, wat erg gaaf was - al was het uiteraard klein, aangezien iets van de maan meenemen nogal wat moeite kost. Op de bovenste verdieping was er een tentoonstelling over menselijke evolutie en technologische vooruitgang.
Daarna gingen we naar het technologiegedeelte van het museum, waar veel interactieve opstellingen waren waarmee je allerlei wetenschappelijke principes kon ontdekken. Er waren veel kinderen die op alle knoppen aan het drukken waren. Ook was er een nep-aquarium.
Toen het eindelijk tijd was voor de Q&A, begonnen we met een voorbereidende bespreking. Daarna gingen we samen met conservatoren, onderzoekers en een tolk naar een vergaderruimte, waar wij allerlei vragen stelden over wetenschapscommunicatie en het museum. Vervolgens stelden zij ons wat vragen over onze interesse in wetenschap en onze studie. Tot slot gingen we naar buiten om een robot van Boston Dynamics te bekijken en maakten we de groepsfoto.
Omdat we nog niet alles in het museum hadden gezien, gingen we weer naar binnen om de rest te bekijken. We kwamen onder andere bij een tentoonstelling over Koreaanse technologie en algemene ontwikkelingen in Korea. Helaas was veel van de tekst alleen in het Koreaans, maar desondanks was het een erg interessant museum.
's Avonds aten we heerlijk in een Indiaas restaurant, waar ik Malaitaka bestelde, wat echt heel lekker was. De rest was het daarmee eens. Daarna gingen we shoppen bij Uniqlo, waar we wat leuke nieuwe kleding scoorden.
Na een lange busrit terug naar huis wilden we naar een karaokebar, maar belandden eerst in een normale bar met een vreemde geur. Het bier en de snacks smaakten gelukkig goed. Uiteindelijk gingen we toch nog naar een karaokebar, waar we veel plezier hadden.
Toen we terug in onze kamer waren, bleek er een (waarschijnlijk) dakloze man in onze kamer te zitten. We vroegen hem vriendelijk om weg te gaan, wat hij na wat aandringen ook deed. Hopelijk gebeurt dat niet nog eens. Gelukkig heeft hij niets gestolen, maar het was wel een onverwacht einde van de dag. Daarna zijn we eindelijk gaan slapen.
Blog April 29 - Freya
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsOur day started rather early, as we had to depart for today's institution visits at 8pm. Over the days, people have slowly but surely been getting sick of having onigiri (see the blog post of April 26) for breakfast, and are getting increasingly desperate. Some people were having Burritos, others had the instant noodles provided by the hostel, and I've even been told someone had a red velvet cake for breakfast.
The first visit of the day was to the Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Our visit here was quite different to the earlier visits; instead of listening to a talk from a single scientist, we attended a group meeting of theirs. The meeting started with a quick introduction with all their researchers. The floor was then given to our very own Bart to give a talk on his own research. He told us all about the quantum gravity through random geometry approach that his research group at Radboud uses. The second part of the meeting was a short presentation on the blackboard by Nils Albin Nilsson, who showed us a way to approximate quantum gravity at a much lower computational cost.
The second institute we visited was the Center for Underground Physics, also part of the Institute of Basic Science, which operates various experiments in their laboratory which lies 700m underground. Unfortunately, we couldn't visit the actual lab. Instead we were shown the facilities where they produce the ultra-high-purity detectors that they use in their experiments to, among other things, find dark matter particles.
The visit to the second institute was somewhat shorter than we expected, so we had to spend quite some time in Daejeon, which even Albin had told us is a very boring city. Luckily he had given us the tip that there was a botanical garden very close to the IBS. After a short stop at a tower with a cafe in it where we took a picture with some local mascots (and of more soviet looking buildings), we crossed the pedestrian bridge to reach the garden. While best time to see the garden was a few weeks ago (when the cherryblossoms were blooming) it was still very enjoyable to walk around in. While sitting in the prettiest spot of the garden (which we found, at least, it was huge), we somehow came across one of the scientists who had been at the group meeting.
After spending the remainder of the afternoon in the botanical garden, we decided to go for dinner. At first we wanted to join another group that were already having dinner, but due to a miscommunication we thought that their restaurant only served gimbab (Korean sushi), while they actually served all kinds of food (to be fair to us, it was literally called Dream Gimbab). We ended up having duck in soy sauce at a Korean barbecue place.
When we walked to the subway station on the way back to our hostel, we miraculously came across Albin again, who even saved us from missing a turn left to the metro station.
Luckily, we don't need to wake up early tomorrow, so people spent the evening playing games in the cafe in our hostel while I'm writing this blog.
---
Onze dag begon vrij vroeg, want we moesten om 8 uur 's ochtends vertrekken voor de bezoeken aan de instituten van vandaag. In de afgelopen dagen zijn mensen langzaam maar zeker een beetje klaar met het eten van onigiri (zie de blogpost van 26 april) als ontbijt, en de wanhoop begint toe te slaan. Sommigen aten burrito's, anderen gingen voor de instant noedels die het hostel beschikbaar stelde, en ik heb zelfs gehoord dat iemand rodefluweltaart als ontbijt had.
Het eerste bezoek van de dag was aan het Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Dit bezoek was heel anders dan de eerdere bezoeken; in plaats van een lezing van één wetenschapper, woonden we een groepsbijeenkomst bij. De bijeenkomst begon met een korte introductie van al hun onderzoekers. Vervolgens kreeg onze eigen Bart het woord om een presentatie te geven over zijn eigen onderzoek. Hij vertelde ons alles over de quantumzwaartekrachtbenadering via willekeurige geometrie die zijn onderzoeksgroep aan de Radboud Universiteit gebruikt. Het tweede deel van de bijeenkomst bestond uit een korte presentatie op het krijtbord door Nils Albin Nilsson, die ons een manier liet zien om quantumzwaartekracht te benaderen met veel lagere rekentijd.
Het tweede instituut dat we bezochten was het Center for Underground Physics, dat ook onderdeel is van het Institute of Basic Science. Zij voeren verschillende experimenten uit in hun laboratorium dat 700 meter onder de grond ligt. Helaas konden we het daadwerkelijke lab niet bezoeken. In plaats daarvan kregen we een rondleiding door de faciliteiten waar ze detectoren van ultrazuivere kwaliteit produceren. Deze gebruiken ze in hun experimenten om onder andere deeltjes van donkere materie te vinden.
Het bezoek aan het tweede instituut duurde iets korter dan verwacht, dus we moesten wat tijd doorbrengen in Daejeon - een stad die, volgens Albin zelf, nogal saai is. Gelukkig had hij ons de tip gegeven dat er vlakbij het IBS een botanische tuin was. Na een korte stop bij een toren met een café erin, waar we op de foto gingen met een paar lokale mascottes (en wat Sovjet-achtig ogende gebouwen), staken we via een voetgangersbrug over naar de tuin. Hoewel het mooiste moment om de tuin te bezoeken eigenlijk een paar weken eerder was (toen de kersenbloesems bloeiden), was het nog steeds erg leuk om er rond te lopen. Terwijl we zaten op het mooiste plekje van de tuin (althans, dat vonden wij - hij was enorm), kwamen we ineens een van de wetenschappers tegen die bij de groepsbijeenkomst was geweest.
Na de rest van de middag in de botanische tuin te hebben doorgebracht, besloten we te gaan dineren. We wilden eerst aansluiten bij een andere groep die al aan het eten was, maar door een misverstand dachten we dat hun restaurant alleen gimbab (Koreaanse sushi) serveerde, terwijl ze eigenlijk allerlei soorten eten aanboden (ter verdediging: het restaurant heette letterlijk Dream Gimbab). Uiteindelijk hebben we eend in sojasaus gegeten bij een Koreaanse barbecue.
Toen we op weg naar het metrostation terugliepen naar ons hostel, kwamen we tot onze verbazing Albin weer tegen - hij redde ons zelfs van het missen van een afslag naar het station.
Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg op te staan, dus hebben mensen de avond doorgebracht met het spelen van spelletjes in het café van ons hostel, terwijl ik deze blog aan het schrijven ben.
Blog April 28 - Timo
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsOur first full day in Daejeon started with a rare opportunity to sleep in. Instead though, I decided to go for a run along the Yuduengchong river which runs through the heart Daejeon. Partly for the exercise but also to get a look at the city that will be our new home for the next few days. Daejeon could not be more different from Seoul if it tried. Where Seoul is the tech capital of Korea (and perhaps the world) with its massive glass towers, the only high-rise buildings visible as you ride the train into Daejeon are soviet-looking apartment buildings. And on the roads in the outskirts of the city, you can spot people carrying produce around with medieval-looking wooden carts.
After the obligatory convenience store breakfast we made our way toward the Korea Institute of Fusion Energy and their mascot Eokdori. There, they have one of the world's leading nuclear fusion reactors. After all of us received a tiny Eokdori for ourselves, we listened to a short lecture by Dr. Young-Seok Park about plasma fusion and how fusion reactors generate energy, followed by a tour of the reactor itself which at one point held the world record of containing a plasma of a staggering 100 million degrees hot.
Later in the afternoon, a few of us decided to visit Yuseong Hotspring, a traditional Korean hotspring footbath. A serene place located somewhat oddly in the middle of a busy street in Daejeon's city center. The clientele consisted of old Korean ladies... and us. Perhaps we discovered the secret to their long life expectancy. After the minerals in the hot springs' water worked their magic on our feet it was time to get dinner. Some of us had not yet had Korean fried chicken, which gave me an excuse to gladly have it again (for the third time in only 5 nights if i remember correctly). The chicken was once again amazing (and the pickled radish once again horrendously vile). A refreshing raspberry beer completed a delicious meal as the sun started to set over the city.
With that it was now time to head back towards the hostel, but not before picking up some breakfast for tomorrow morning, as it's going to be an early one. With a bit of effort we got the laundry machine in the hostel to work, and after that a few card games in the hostel cafeteria capped off a successful day.
---
Onze eerste volledige dag in Daejeon begon met een zeldzame kans om eens uit te slapen. Toch besloot ik in plaats daarvan om een rondje te gaan hardlopen langs de Yudeungchong-rivier, die dwars door het hart van Daejeon stroomt. Enerzijds voor de beweging, maar ook om alvast een indruk te krijgen van de stad die de komende dagen ons nieuwe thuis zal zijn. Daejeon is werkelijk totaal anders dan Seoul. Waar Seoul de technologische hoofdstad van Korea is (en misschien wel van de wereld) met zijn enorme glazen torens, zijn de enige hoogbouwflats die je ziet als je de trein Daejeon binnenrijdt, grauwe gebouwen die zo uit de Sovjet-Unie lijken te komen. En langs de wegen aan de rand van de stad zie je mensen rondlopen met houten karren die zo uit de middeleeuwen lijken te komen.
Na het verplichte ontbijtje uit de convenience store gingen we op weg naar het Korea Institute of Fusion Energy en hun mascotte Eokdori. Daar staat namelijk een van de meest toonaangevende kernfusie-reactoren ter wereld. Nadat we allemaal een klein Eokdori-knuffeltje kregen, luisterden we naar een korte lezing van Dr. Young-Seok Park over plasmafusie en hoe fusie-energie eigenlijk werkt. Daarna volgde een rondleiding langs de reactor zelf, die ooit het wereldrecord had voor het vasthouden van een plasma van maar liefst 100 miljoen graden.
Later in de middag besloten een paar van ons om de Yuseong Hotspring te bezoeken, een traditionele Koreaanse voetenbad-hotspring. Een serene plek, nogal apart gelegen midden op een drukke straat in het centrum van Daejeon. De andere bezoekers waren vooral oudere Koreaanse dames& en wij. Misschien hebben we wel het geheim van hun lange levensverwachting ontdekt. Nadat de mineralen in het warme bronwater hun werk op onze voeten hadden gedaan, was het tijd om te gaan eten. Sommigen van ons hadden nog geen Koreaanse gefrituurde kip gehad, wat mij een perfect excuus gaf om die weer te nemen (voor de derde keer in slechts vijf dagen, als ik het me goed herinner). De kip was opnieuw geweldig (en de ingelegde radijs opnieuw verschrikkelijk vies). Een verfrissend frambozenbiertje maakte de heerlijke maaltijd compleet, terwijl de zon langzaam onderging boven de stad.
Daarmee was het tijd om terug te gaan naar het hostel, maar niet voordat we nog even ontbijt voor morgenochtend hadden gehaald, want we moeten er vroeg uit. Met wat moeite kregen we de wasmachine in het hostel aan de praat, en daarna sloten we de dag af met een paar potjes kaart in de cafetaria van het hostel.
Blog April 27 - Smeenge
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday, like everyone else in on this trip, I started my day at 7-Eleven. I grabbed some coffee, yoghurt, and bread for our first travel day within Korea. By 11:00, almost everyone was outside the hostel, though we had to wait a little longer. Irene suggested we do some morning gymnastics to kickstart the day. Since our train departed at 14:49, we had to kill a few hours in the city with all our luggage. We found a nice park (or so we thought) where we could wait. Unfortunately, this park turned out to be on top of a very steep hill (basically a mountain by Dutch standards). So by the time we got there, we were more than a little tired.
Simon and I continued my quest to find slippers in the right size. We found a Daiso (the Korean version of Action) near Seoul Station, just a 20-minute walk from the park, so we decided to head there. Once inside, I quickly found the aisle with the slippers - but, of course, the largest size was still only 280 (about size 43.5 in Dutch sizing). I tried them on, and they sort of fit, so I just bought them - they were only 3000 Won anyway (about €1.85). Nino needed a pair too, so I picked up two. The self-checkout at Daiso was also a little adventure. We couldn't figure out how to pay with our phones - only to realise it was literally the biggest button on the screen. Oops.
After this, we headed back to the park to rest for a bit before making our way to Seoul Station to catch our train. After finding our platform and our seats (finally some legroom for me!), we set off. After just two hours, we arrived in Daejeon, where we took the metro to our new hostel. Stepping into the rooms, it was immediately clear this hostel was much nicer than the one in Seoul. After checking out the rooms, we quickly decided to go find something to eat. We planned to eat dumplings, but when we got there, the place was take-out only. We found another restaurant instead, but Adriaan, Ot and I couldn't resist grabbing a few dumplings as a pre-dinner snack.
At the restaurant, things went a little less smoothly. The menu was only in Korean, and the English translations were... interesting, with dishes like "Korean Beef Meat Battle" and "Nose Bridge." We had no idea what we had ordered, but crossed our fingers and hoped for the best. When the food arrived, it came with scissors and tongs, but no chopsticks or cutlery. After waiting for a bit, we asked the staff - turns out, the cutlery was hidden in a drawer under the table (I am starting to see a pattern here...). The food was delicious (Adriaan may or may not have needed an apron to avoid spilling his dinner on his clothes). During dinner, some of the other guests, were pretty much making fun of us, which was also not surprising. After dinner, we explored Daejeon a little more.
We visited the Sky Road - a street where a giant ceiling screen projects live video of the street itself. There we found an arcade: Ot and Adriaan had a dance battle (Ot won), Claudia and I wasted €3 playing basketball (turns out I'm not very good), and we tried another game where we thought we had won a prize - but turns out we needed to beat the high score (20,000 points above our best attempt). Timo and Adriaan also faced off at the drums (Timo won), and we finally managed to win something from a claw machine! After that rare success, we decided to leave. But on the way back to the hostel, we found a boxing machine - obviously we had to see who was the strongest. Adriaan won, so now we know who not to pick a fight with.
Back at the hostel, some of us had locked ourselves out of our rooms. We were told we could break in with a coin - but that didn't work, so we had to call the hostel manager. Since he wouldn't arrive for another hour, we passed the time playing games in the common room (and I started writing this blog). When he finally arrived, he managed to break in using just a wire. Luckily, no one had to sleep in the hallway tonight. After a long day full of strange little adventures, I'm hoping to finally get a good night's sleep.
---
Vandaag begon ik, net als iedereen tijdens deze reis, mijn dag bij 7-Eleven. Ik haalde wat koffie, yoghurt en brood voor onze eerste reisdag binnen Korea. Rond 11:00 stond bijna iedereen buiten bij het hostel, hoewel we nog even moesten wachten. Irene stelde voor om ochtendgymnastiek te doen om de dag goed te beginnen. Omdat onze trein pas om 14:49 vertrok, moesten we nog een paar uur in de stad doorbrengen met al onze bagage. We vonden een mooi park (dachten we) om te wachten. Helaas bleek het park bovenop een steile heuvel te liggen (voor Nederlandse begrippen een berg). Tegen de tijd dat we boven waren, waren we dan ook behoorlijk moe.
Simon en ik vervolgden mijn zoektocht naar slippers in de juiste maat. We vonden een Daiso (de Koreaanse versie van Action) vlakbij Seoul Station, op slechts 20 minuten lopen van het park, dus besloten we daarheen te gaan. Eenmaal binnen vond ik al snel het gangpad met slippers - maar natuurlijk was de grootste maat slechts 280 (ongeveer maat 43,5 in Nederland). Ik paste ze en ze zaten min of meer goed, dus besloot ik ze te kopen - ze kostten toch maar 3000 Won (ongeveer €1,85). Nino had ook een paar nodig, dus ik nam er twee mee. De zelfscankassa bij Daiso was ook een klein avontuur. We begrepen eerst niet hoe we met onze telefoon konden betalen - totdat we beseften dat het letterlijk de grootste knop op het scherm was. Oeps.
Hierna gingen we terug naar het park om nog even te rusten, voordat we naar Seoul Station gingen om onze trein te nemen. Na het vinden van het perron en onze stoelen (eindelijk wat beenruimte voor mij!), vertrokken we. Na slechts twee uur kwamen we aan in Daejeon, waar we de metro namen naar ons nieuwe hostel. Bij het betreden van de kamers was het meteen duidelijk dat dit hostel veel beter was dan dat in Seoul. Nadat we de kamers bekeken hadden, besloten we snel iets te gaan eten. We wilden dumplings halen, maar het restaurant bleek alleen take-out te hebben. We vonden een ander restaurant, maar Adriaan, Ot en ik konden het niet laten om toch eerst een paar dumplings als pre-diner snack te halen.
In het restaurant verliep alles wat minder soepel. De menukaart was alleen in het Koreaans en de Engelse vertalingen waren... bijzonder, met gerechten zoals "Korean Beef Meat Battle" en "Nose Bridge." We hadden geen idee wat we besteld hadden, maar hoopten op het beste. Toen het eten kwam, kregen we een schaar en tangen, maar geen stokjes of bestek. Na een tijdje vroegen we het aan het personeel - bleek dat het bestek gewoon in een lade onder de tafel zat (ik begin een patroon te herkennen...). Het eten was heerlijk (Adriaan had misschien wel een slabbetje nodig om zijn kleding te beschermen). Tijdens het eten werden we ook door de andere gasten een beetje uitgelachen, wat opzich ook wel te verwachten was. Na het eten gingen we Daejeon nog wat verder verkennen.
We bezochten de Sky Road - een straat waar op een enorm scherm boven ons livebeelden van de straat zelf werden geprojecteerd. Daar vonden we een arcadehal: Ot en Adriaan hielden een dance battle (Ot won), Claudia en ik verspilden €3 met basketballen (blijkbaar ben ik daar niet zo goed in), en we probeerden een ander spel waar we dachten een prijs te hebben gewonnen - maar we moesten de highscore halen (20.000 punten hoger dan onze beste poging). Timo en Adriaan speelden ook een drummatch (Timo won), en uiteindelijk wisten we nog iets te winnen uit een grijpmachine! Na dat succesje besloten we terug te gaan naar het hostel. Maar onderweg kwamen we nog een boksmachine tegen - natuurlijk moesten we testen wie de sterkste was. Adriaan won, dus nu weten we wie we beter te vriend kunnen houden.
Terug bij het hostel hadden sommigen zichzelf buitengesloten uit hun kamer. We kregen te horen dat we met een muntje konden proberen binnen te breken - maar dat werkte niet, dus moesten we de hostelmanager bellen. Omdat hij pas over een uur kon komen, doodden we de tijd met spelletjes in de gemeenschappelijke ruimte (en begon ik deze blog te schrijven). Toen hij eindelijk arriveerde, wist hij de deur open te krijgen met alleen een draadje. Gelukkig hoefde niemand vannacht op de gang te slapen. Na deze lange dag vol vreemde kleine avonturen hoop ik eindelijk eens goed te kunnen slapen.
Blog April 26 - Ot
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsEvery morning starts (as it should) with an onigiri as breakfast and a quick coffee at 7-11. It's early, but yesterday was a late nighter so everyone was a little whiny. And yet, every single person shows up at the planned time to leave for today's destination: the war memorial of Korea!
For me, this was an especially cool experience; it involved an exposition about the history of almost all wars fought by Korea and other countries. Even though it certainly involved things which bordered on propoganda, glorification of war and the Korean army(but this was also quite funny), this was also a very informative exposition and the building and surroundings were also very beautiful and respectful. After some discussions about whether the many present soldiers in the museum were there voluntarily and witnessing one of the apparently weekly pro Trump demonstrations, I decided to head of to do some shopping with Maarten and Daniël.
We had the specific goals of finding a uniqlo bag and slippers for Maarten: sadly he has size 44-46 (common mans 45) which makes it virtually impossible to find them in Korea. On the way to the shopping centre we ran into the neverending stream of weird things in Korea: a man in the bus with a stroller full with socks who gave us a pamflet about finding religion. Nevertheless we had a good shopping session, discussed the phenomenon of second hand being afraid of heights and after Maarten played a few beautiful pieces on a piano we passed, I headed off to go bouldering with Claudia, Adriaan and Pieter.
This was VERY packed with people, not at all as I'm familiar with in the Netherlands. There's also a different atmosphere, people cheer each other on from the sidelines and clap when someone does a difficult move. After that, I called my mom to catch up, ate some very nice noodle soup and messed up that nice noodle soup by being overconfident with the chili oil :(. After that we went shopping for some vintage clothing and almost bought a cool but also very ugly m&m jacket. Then we went back to the hostel, I called my girlfriend and had some drinks with the people in the hostel. Overall a good day with almost 30000 steps! :)
---
Elke ochtend begint (zoals het hoort) met een onigiri als ontbijt en een snelle koffie bij de 7-11. Het is vroeg, en na een lange avond gisteren is iedereen nog een beetje chagrijnig. Toch staat iedereen netjes op tijd klaar om te vertrekken naar onze bestemming van vandaag: The War Memorial of Korea!
Voor mij was dit een bijzonder toffe ervaring: er was een expositie over de geschiedenis van vrijwel alle oorlogen waarbij Korea en andere landen betrokken waren. Hoewel sommige delen wel neigden naar propaganda en een overdreven verheerlijking van oorlog en het Koreaanse leger (wat op zich ook weer grappig was), was het toch een zeer informatieve tentoonstelling. Ook het gebouw en de omliggende omgeving waren erg mooi en respectvol vormgegeven. Na wat discussies over de vraag of de vele aanwezige soldaten in het museum daar vrijwillig waren, en het bijwonen van een blijkbaar wekelijkse pro-Trump demonstratie, besloot ik samen met Maarten en Daniël te gaan shoppen.
We hadden twee specifieke doelen: een tas van Uniqlo en slippers vinden voor Maarten. Helaas heeft hij maat 44-46 (meestal 45), wat het in Korea vrijwel onmogelijk maakt om passende slippers te vinden. Onderweg naar het winkelcentrum kwamen we opnieuw iets typisch Koreaans tegen: een man in de bus met een kinderwagen vol sokken, die ons een pamflet gaf over het vinden van religie. Desondanks hadden we een succesvolle shopsessie, filosofeerden we over het fenomeen plaatsvervangende hoogtevrees, en nadat Maarten nog een paar prachtige stukken speelde op een piano die we onderweg tegenkwamen, ging ik boulderen met Claudia, Adriaan en Pieter.
De klimhal was HEEL druk, totaal anders dan ik gewend ben in Nederland. Er hing ook een heel andere sfeer: mensen moedigden elkaar luidkeels aan vanaf de zijlijn en applaudisseerden wanneer iemand een moeilijke beweging maakte. Daarna belde ik even met mijn moeder om bij te praten, at ik een heerlijke noedelsoep, die ik helaas compleet verpestte door iets te overmoedig te zijn met de chili-olie :(. Vervolgens gingen we nog op zoek naar vintage kleding en stonden we op het punt een supercoole, maar tegelijk ontzettend lelijke M&M-jas te kopen. Daarna keerden we terug naar het hostel, belde ik met mijn vriendin, en dronken we nog wat met de anderen in het hostel. Al met al een topdag met bijna 30.000 stappen! :)
Blog April 25 - John
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday in Seoul was a blend of history, great food, cutting-edge science, and urban nightlife: here's how our day unfolded.
We kicked off at 8 AM with a party of 3 hunting down breakfast near Chungmuro 1-ga. The streets around Sogong-ro, once the heart of Korea's film industry, now brim with bakeries and sleek cafes. We grabbed croissants and other pastries, as well as strong drip coffee at a little shop tucked between cinemas, then wandered past the stately facade of the Seoul Museum of Art, viewing its grand columns and imposing architecture before setting off.
Leaving Sogong-ro behind, we strolled eastward into Namchang-dong. The narrow lanes here are a jungle of authentic restaurants, stationery shops, and vendors selling questionable origin goods. It felt like peeking into a quieter, less self-conscious neighbourhood of Seoul. Quickly after we arrived in Jeong-dong, where the walls of Deoksugung Palace stood with its historically uniformed guards. Stepping through the gate, we entered a serene garden of pines and manicured lawns, as well as a significant number of like-minded tourists, all set on taking that one perfect picture. The old-world lanterns and hanok rooflines stood in beautiful contrast to the gleaming steel and glass Ministry of Culture building visible just beyond the wall, a serene harmony of modern and traditional.
By 12 AM we circled back to meet our group, many of whom were just getting ready to start the day. We made our way to the IBS Center for Quantum Nanoscience. We stepped inside, and were immediately welcomed by the staff as well as struck by the building's clean atmosphere, floor-to-ceiling windows, and communal lounge.
Magdalena Grzeszczyk and Jaehoon Chung welcomed us with an overview of the institute's big-picture goals in quantum nanoscience. Then Aleksander Bogucki took us down into the heart of the lab: the STM-ESR (scanning tunneling microscope-electron spin resonance) setup, and showed us a couple of actual atomic scale pictures taken. To wrap up, a student speaker illuminated her own work and shared some insights on how IBS is fostering female representation in STEM.
As the afternoon light softened, we took the institute shuttle down to Ewha Womans University's Daehyeon-dong campus. The sun was just dipping behind the gothic-Revival roofs of the original Ewha buildings, casting long shadows across the new sports complex and making for a beautiful scenery. The group split up yet again, a few of us celebrated with local fried chicken at a nearby eatery.
Later we made our way over to the streets of Hongdae and Seogyo-dong, exploring both the main street as well as more quiet ones, ending up in a bar filled with locals out for a Friday evening. After a couple of rounds of beers and Sojo, we navigated home safely, only missing one or two bus stops.
---
Vandaag in Seoul was een combinatie van geschiedenis, heerlijk eten, baanbrekende wetenschap en bruisend nachtleven: zo verliep onze dag.
Om 8 uur 's ochtends gingen we met zijn drieën op zoek naar ontbijt in de buurt van Chungmuro 1-ga. De straten rond Sogong-ro, ooit het kloppende hart van de Koreaanse filmindustrie, zijn tegenwoordig gevuld met bakkerijen en stijlvolle cafés. We haalden croissants en ander gebak, samen met stevige filterkoffie bij een klein zaakje, verscholen tussen de bioscopen, waarna we langs de statige gevel van het Seoul Museum of Art wandelden, bewonderend de grote zuilen en imposante architectuur voordat we verder trokken.
We lieten Sogong-ro achter ons en liepen naar het oosten richting Namchang-dong. De smalle steegjes hier vormen een wirwar van authentieke eetgelegenheden, kantoorboekhandels en kraampjes met goederen van twijfelachtige herkomst. Het voelde alsof we een stiller, minder toeristisch stukje Seoul ontdekten. Al snel kwamen we aan in Jeong-dong, waar de muren van het Deoksugung-paleis stonden, bewaakt door wachters in traditionele uniformen. Door de poort betraden we een serene tuin vol dennenbomen en verzorgde gazons, samen met een aanzienlijk aantal andere toeristen, allemaal op zoek naar dat ene perfecte plaatje. De oude lantaarns en hanok-daken vormden een prachtig contrast met de glanzende staal - en glasgevel van het Ministerie van Cultuur net buiten de muren - een serene samensmelting van modern en traditioneel.
Tegen het middaguur kwamen we weer samen met onze groep, waarvan velen hun dag nog moesten beginnen. We gingen op weg naar het IBS Center for Quantum Nanoscience. Daar werden we hartelijk verwelkomd door het personeel en meteen getroffen door de heldere sfeer van het gebouw, met ramen van vloer tot plafond en een gezellige gemeenschappelijke lounge.
Magdalena Grzeszczyk en Jaehoon Chung ontvingen ons met een introductie over de grote ambities van het instituut binnen de quantum-nanowetenschap. Vervolgens nam Aleksander Bogucki ons mee naar het hart van het laboratorium: de STM-ESR (scanning tunneling microscope-electron spin resonance) opstelling, en liet ons enkele echte beelden op atomaire schaal zien. Om af te sluiten gaf een studente een presentatie over haar eigen onderzoek en vertelde zij hoe het IBS zich inzet voor meer vrouwelijke vertegenwoordiging in de bètawetenschappen.
Toen het middaglicht zachter werd, namen we de pendelbus van het instituut naar de Daehyeon-dong campus van Ewha Womans University. De zon zakte net achter de gotische daken van de oorspronkelijke Ewha-gebouwen, waardoor lange schaduwen vielen over het nieuwe sportcomplex en er een prachtig tafereel ontstond. De groep splitste zich opnieuw; een paar van ons vierden het moment met lokale gefrituurde kip in een nabijgelegen eethuisje.
Later zwierven we door de straten van Hongdae en Seogyo-dong, waar we zowel de hoofdstraat als kleinere steegjes verkenden, en uiteindelijk terechtkwamen in een bar vol locals die hun vrijdagavond vierden. Na een paar rondjes bier en soju kwamen we veilig thuis, al misten we onderweg één of twee bushaltes.
Blog April 24 - Juan
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsSurprisingly, just a few hours of sleep after nearly a full day of traveling were enough for us to feel ready to start exploring the (immense!) city of Seoul. We had some time to grab breakfast at the nearest 7-Eleven convenience store. Around 08:30, we all gathered in front of our cozy hostel, ready to head to our first destination.
It took us no more than 30 minutes to reach the area around the embassy. The vibe was great, people in suits carrying iced coffee were everywhere. At 10:00, we finally entered the embassy, where we were welcomed by members of the Dutch royal delegation. Peter Wijlhuizen (Head of Innovation, Technology and Science) was also there to meet us. Over the next two hours, he kindly answered our endless questions, ranging from economic and political issues to more lighthearted topics about Korean society. It was a great opportunity to learn about the main cultural differences between the two countries and served as a perfect introduction to our stay in the capital.
Lunchtime came around. Although our schedule was quite tight, half an hour was more than enough to try some traditional Korean food. Following some of the embassy's recommendations, bibimbap and soondubu jjigae were our first choices.
Right after, we gathered again to begin our nearly one-hour trip to the Korean Railroad Research Institute (KRRI), located in the southern part of the city. Korean public transport was truly impressive. The silence, respect, and organization of locals on the metro and buses is something you don't often see. As expected, we were by far the loudest ones.
We finally arrived at our next stop, KRRI, at around 14:30. The visit began with a look at high-speed train and hydrogen bus prototypes, followed by a presentation from Yoonju Yi about past and ongoing projects at the center. The institute, which receives public funding from multiple sources, has made significant efforts over the past couple of decades to develop its own railway infrastructure, both in construction and operation. They're also currently working on cutting-edge high-speed technology and are involved in international projects, helping other countries improve their railway systems in various ways. Lastly, we were guided through some of their impressive testing facilities, which we, unfortunately, couldn't photograph, as they're considered ''top secret' material.
A beautiful sunset and fantastic weather in Seoul set the perfect scene for dinner and more exploring. Some of us decided to visit Dongdaemun Design Plaza and Gwangjang Market, where we continued our local food tasting: japchae, spicy noodles, dumpling soup... The day ended with some beers at a random bar-classic.
On a personal note, I'm truly impressed by the contrast in the city's architecture: traditional palaces with beautiful gardens are surrounded by some of the tallest and most modern structures I've ever seen. And despite the language barrier, I'm really grateful for how kindly the locals have treated us so far. So, ''Gamsahabnida,'' Korea, for the warm welcome.
---
Verrassend genoeg waren slechts een paar uur slaap na bijna een volledige dag reizen al genoeg om ons klaar te voelen om de (enorme!) stad Seoul te gaan verkennen. We hadden nog even de tijd om ontbijt te halen bij de dichtstbijzijnde 7-Eleven. Rond 08:30 verzamelden we ons allemaal voor ons gezellige hostel, klaar om naar onze eerste bestemming te vertrekken.
Het kostte ons niet meer dan 30 minuten om het gebied rond de ambassade te bereiken. De sfeer was geweldig-overal mensen in pakken met ijskoffie in de hand. Om 10:00 mochten we eindelijk naar binnen bij de ambassade, waar we werden verwelkomd door leden van de Nederlandse koninklijke delegatie. Ook Peter Wijlhuizen (Hoofd Innovatie, Technologie en Wetenschap) was aanwezig om ons te ontmoeten. De twee uur die volgden, beantwoordde hij geduldig onze eindeloze vragen-van economische en politieke kwesties tot luchtigere onderwerpen over de Koreaanse samenleving. Het was een geweldige kans om meer te leren over de belangrijkste culturele verschillen tussen beide landen en vormde een perfecte introductie tot ons verblijf in de hoofdstad.
Tegen de middag was het lunchtijd. Hoewel ons schema vrij strak was, was een halfuurtje ruim voldoende om wat traditionele Koreaanse gerechten te proberen. Op aanraden van de ambassade kozen we voor bibimbap en soondubu jjigae als eerste kennismaking.
Daarna verzamelden we ons opnieuw om aan onze bijna een uur durende reis naar het Korean Railroad Research Institute (KRRI) te beginnen, gelegen in het zuiden van de stad. Het Koreaanse openbaar vervoer was echt indrukwekkend. De stilte, het respect en de organisatie van de lokale mensen in metro's en bussen zie je zelden ergens anders. Zoals verwacht waren wij met afstand de luidruchtigste groep.
Rond 14:30 kwamen we aan bij onze volgende stop, KRRI. Het bezoek begon met een blik op prototypes van hogesnelheidstreinen en waterstofbussen, gevolgd door een presentatie van Yoonju Yi over zowel afgeronde als lopende projecten binnen het centrum. Het instituut, dat publieke financiering ontvangt uit diverse bronnen, heeft de afgelopen decennia aanzienlijke inspanningen geleverd om zijn eigen spoorweginfrastructuur te ontwikkelen-zowel in de bouw als de exploitatie. Ze werken momenteel ook aan baanbrekende hogesnelheidstechnologie en nemen deel aan internationale projecten waarbij ze andere landen helpen hun spoorwegsystemen op verschillende manieren te verbeteren. Tot slot kregen we een rondleiding door enkele van hun indrukwekkende testfaciliteiten, die we helaas niet mochten fotograferen omdat ze als ''topgeheim'' worden beschouwd.
Een prachtige zonsondergang en heerlijk weer in Seoul vormden het perfecte decor voor het avondeten en verdere verkenning. Sommigen van ons bezochten Dongdaemun Design Plaza en Gwangjang Market, waar we onze proeverij van lokale gerechten voortzetten: japchae, pittige noedels, dumpling-soep... De dag eindigde met een paar biertjes in een willekeurige bar-classic.
Persoonlijk ben ik echt onder de indruk van het contrast in de architectuur van de stad: traditionele paleizen met prachtige tuinen worden omringd door enkele van de hoogste en modernste gebouwen die ik ooit heb gezien. En ondanks de taalbarrière ben ik oprecht dankbaar voor hoe vriendelijk de lokale bevolking ons tot nu toe heeft behandeld. Dus, ''Gamsahabnida,'' Korea, voor het warme welkom.
Blog April 22 and 23 - Simon
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels
Today (or maybe yesterday), we kicked off our study trip to South Korea! We got waved goodbye by the sweetest Marie Curie members who encourage us for our 28 hour -don't quote me on the exact number- journey to Seoul. After waiting a long time to board, it was finally time to get on the plane to Beijing. During the flight I also got to know a really cool Chinese lady that imports wine from France to China.
Halfway through, we had a five hour layover in Beijing which I used to fuel up with some good food and company. There hung a huge flag in the middle of the airport and we also saw a big artwork with some sails. After playing a few card games (we got a pack of cards for like 4 yen ≈ 0 euros) it was already time to gather for our flight to Incheon.
We got off the plane in Incheon at around 10 pm and were in a hurry to get to Seoul before the public transport stopped for the day. I ended up meeting an influencer at the Incheon metro station who kindly gave us some disposable cameras after we chatted for a bit! Make sure to give him a follow if you want to see the pictures that we will take! We're supposed to send him the developed photos and he'll turn it into a trendy video.
Finally arrived at our guest house in Seoul at 1 am, a few of us decided to go on an adventure to get some snacks and drinks. Along the way we noticed that a lot of people travel by motorbike, so naturally I photographed the coolest one. I also was surprised that you really could get anything, anytime here in Seoul but I would not be surprised if we see the lady from the shop again tomorrow morning.
On the way back, Thijs skillfully spotted a well-camouflaged cat. We found the time to take a selfie in a convex mirror before arriving at the guest house.
This brings me to the end of this travel blog as it's now almost 4 am and a busy day awaits tomorrow. Stay tuned for the next blog!
---
Vandaag (of misschien gisteren) is onze studiereis naar Zuid-Korea van start gegaan! We werden uitgezwaaid door de liefste leden van Marie Curie, die ons veel succes wensten voor onze 28 uur durende reis naar Seoul - al moet je me niet op dat exacte aantal vastpinnen. Na lang wachten konden we eindelijk aan boord van het vliegtuig naar Beijing. Tijdens de vlucht heb ik ook een superinteressante Chinese vrouw leren kennen die wijn uit Frankrijk naar China importeert.
Halverwege hadden we een tussenstop van vijf uur in Beijing, die ik benut heb om lekker te eten en wat bij te praten met de groep. In het midden van het vliegveld hing een enorme vlag en we zagen ook een groot kunstwerk met zeilen. Na een paar potjes kaarten (we hadden een set gekocht voor iets van 4 yen ≈ 0 euro), was het alweer tijd om ons te verzamelen voor de vlucht naar Incheon.
We landden rond 22:00 uur in Incheon en moesten ons haasten om nog op tijd met het openbaar vervoer naar Seoul te komen. Op het metrostation van Incheon ontmoette ik een influencer, die ons - na een gezellig gesprek - een paar wegwerpcamera's cadeau gaf! Als je benieuwd bent naar de foto's die we gaan maken, moet je hem zeker even volgen. We gaan de foto's namelijk naar hem opsturen zodra ze ontwikkeld zijn, en dan maakt hij er een trendy video van.
Uiteindelijk kwamen we om 01:00 uur aan bij ons guesthouse in Seoul. Een paar van ons besloten nog even op avontuur te gaan om snacks en drankjes te halen. Onderweg viel het ons op dat veel mensen hier met een motor rijden, dus natuurlijk heb ik de coolste vastgelegd op foto. Wat me ook verraste, is dat je hier echt op elk moment van de dag álles kunt krijgen. Ik zou dan ook niet raar opkijken als we de vrouw uit de winkel morgenochtend gewoon weer zien.
Op de terugweg spotte Thijs heel scherp een goed gecamoufleerde kat. We namen nog even de tijd om een selfie te maken in een bolle spiegel, voordat we weer bij het guesthouse aankwamen.
En daarmee kom ik aan het einde van deze reisblog - het is inmiddels bijna 4 uur 's ochtends en morgen staat er een drukke dag op ons te wachten. Stay tuned voor de volgende blog!
