Blog April 27 - Smeenge

Maarten in Study Trip South Korea 2025 2025-04-27 17:25, laatste update 2025-04-27 17:26

Today, like everyone else in on this trip, I started my day at 7-Eleven. I grabbed some coffee, yoghurt, and bread for our first travel day within Korea. By 11:00, almost everyone was outside the hostel, though we had to wait a little longer. Irene suggested we do some morning gymnastics to kickstart the day. Since our train departed at 14:49, we had to kill a few hours in the city with all our luggage. We found a nice park (or so we thought) where we could wait. Unfortunately, this park turned out to be on top of a very steep hill (basically a mountain by Dutch standards). So by the time we got there, we were more than a little tired.

Simon and I continued my quest to find slippers in the right size. We found a Daiso (the Korean version of Action) near Seoul Station, just a 20-minute walk from the park, so we decided to head there. Once inside, I quickly found the aisle with the slippers - but, of course, the largest size was still only 280 (about size 43.5 in Dutch sizing). I tried them on, and they sort of fit, so I just bought them - they were only 3000 Won anyway (about €1.85). Nino needed a pair too, so I picked up two. The self-checkout at Daiso was also a little adventure. We couldn't figure out how to pay with our phones - only to realise it was literally the biggest button on the screen. Oops.

After this, we headed back to the park to rest for a bit before making our way to Seoul Station to catch our train. After finding our platform and our seats (finally some legroom for me!), we set off. After just two hours, we arrived in Daejeon, where we took the metro to our new hostel. Stepping into the rooms, it was immediately clear this hostel was much nicer than the one in Seoul. After checking out the rooms, we quickly decided to go find something to eat. We planned to eat dumplings, but when we got there, the place was take-out only. We found another restaurant instead, but Adriaan, Ot and I couldn't resist grabbing a few dumplings as a pre-dinner snack.

At the restaurant, things went a little less smoothly. The menu was only in Korean, and the English translations were... interesting, with dishes like "Korean Beef Meat Battle" and "Nose Bridge." We had no idea what we had ordered, but crossed our fingers and hoped for the best. When the food arrived, it came with scissors and tongs, but no chopsticks or cutlery. After waiting for a bit, we asked the staff - turns out, the cutlery was hidden in a drawer under the table (I am starting to see a pattern here...). The food was delicious (Adriaan may or may not have needed an apron to avoid spilling his dinner on his clothes). During dinner, some of the other guests, were pretty much making fun of us, which was also not surprising. After dinner, we explored Daejeon a little more.

We visited the Sky Road - a street where a giant ceiling screen projects live video of the street itself. There we found an arcade: Ot and Adriaan had a dance battle (Ot won), Claudia and I wasted €3 playing basketball (turns out I'm not very good), and we tried another game where we thought we had won a prize - but turns out we needed to beat the high score (20,000 points above our best attempt). Timo and Adriaan also faced off at the drums (Timo won), and we finally managed to win something from a claw machine! After that rare success, we decided to leave. But on the way back to the hostel, we found a boxing machine - obviously we had to see who was the strongest. Adriaan won, so now we know who not to pick a fight with.

Back at the hostel, some of us had locked ourselves out of our rooms. We were told we could break in with a coin - but that didn't work, so we had to call the hostel manager. Since he wouldn't arrive for another hour, we passed the time playing games in the common room (and I started writing this blog). When he finally arrived, he managed to break in using just a wire. Luckily, no one had to sleep in the hallway tonight. After a long day full of strange little adventures, I'm hoping to finally get a good night's sleep.

---

Vandaag begon ik, net als iedereen tijdens deze reis, mijn dag bij 7-Eleven. Ik haalde wat koffie, yoghurt en brood voor onze eerste reisdag binnen Korea. Rond 11:00 stond bijna iedereen buiten bij het hostel, hoewel we nog even moesten wachten. Irene stelde voor om ochtendgymnastiek te doen om de dag goed te beginnen. Omdat onze trein pas om 14:49 vertrok, moesten we nog een paar uur in de stad doorbrengen met al onze bagage. We vonden een mooi park (dachten we) om te wachten. Helaas bleek het park bovenop een steile heuvel te liggen (voor Nederlandse begrippen een berg). Tegen de tijd dat we boven waren, waren we dan ook behoorlijk moe.

Simon en ik vervolgden mijn zoektocht naar slippers in de juiste maat. We vonden een Daiso (de Koreaanse versie van Action) vlakbij Seoul Station, op slechts 20 minuten lopen van het park, dus besloten we daarheen te gaan. Eenmaal binnen vond ik al snel het gangpad met slippers - maar natuurlijk was de grootste maat slechts 280 (ongeveer maat 43,5 in Nederland). Ik paste ze en ze zaten min of meer goed, dus besloot ik ze te kopen - ze kostten toch maar 3000 Won (ongeveer €1,85). Nino had ook een paar nodig, dus ik nam er twee mee. De zelfscankassa bij Daiso was ook een klein avontuur. We begrepen eerst niet hoe we met onze telefoon konden betalen - totdat we beseften dat het letterlijk de grootste knop op het scherm was. Oeps.

Hierna gingen we terug naar het park om nog even te rusten, voordat we naar Seoul Station gingen om onze trein te nemen. Na het vinden van het perron en onze stoelen (eindelijk wat beenruimte voor mij!), vertrokken we. Na slechts twee uur kwamen we aan in Daejeon, waar we de metro namen naar ons nieuwe hostel. Bij het betreden van de kamers was het meteen duidelijk dat dit hostel veel beter was dan dat in Seoul. Nadat we de kamers bekeken hadden, besloten we snel iets te gaan eten. We wilden dumplings halen, maar het restaurant bleek alleen take-out te hebben. We vonden een ander restaurant, maar Adriaan, Ot en ik konden het niet laten om toch eerst een paar dumplings als pre-diner snack te halen.

In het restaurant verliep alles wat minder soepel. De menukaart was alleen in het Koreaans en de Engelse vertalingen waren... bijzonder, met gerechten zoals "Korean Beef Meat Battle" en "Nose Bridge." We hadden geen idee wat we besteld hadden, maar hoopten op het beste. Toen het eten kwam, kregen we een schaar en tangen, maar geen stokjes of bestek. Na een tijdje vroegen we het aan het personeel - bleek dat het bestek gewoon in een lade onder de tafel zat (ik begin een patroon te herkennen...). Het eten was heerlijk (Adriaan had misschien wel een slabbetje nodig om zijn kleding te beschermen). Tijdens het eten werden we ook door de andere gasten een beetje uitgelachen, wat opzich ook wel te verwachten was. Na het eten gingen we Daejeon nog wat verder verkennen.

We bezochten de Sky Road - een straat waar op een enorm scherm boven ons livebeelden van de straat zelf werden geprojecteerd. Daar vonden we een arcadehal: Ot en Adriaan hielden een dance battle (Ot won), Claudia en ik verspilden €3 met basketballen (blijkbaar ben ik daar niet zo goed in), en we probeerden een ander spel waar we dachten een prijs te hebben gewonnen - maar we moesten de highscore halen (20.000 punten hoger dan onze beste poging). Timo en Adriaan speelden ook een drummatch (Timo won), en uiteindelijk wisten we nog iets te winnen uit een grijpmachine! Na dat succesje besloten we terug te gaan naar het hostel. Maar onderweg kwamen we nog een boksmachine tegen - natuurlijk moesten we testen wie de sterkste was. Adriaan won, dus nu weten we wie we beter te vriend kunnen houden.

Terug bij het hostel hadden sommigen zichzelf buitengesloten uit hun kamer. We kregen te horen dat we met een muntje konden proberen binnen te breken - maar dat werkte niet, dus moesten we de hostelmanager bellen. Omdat hij pas over een uur kon komen, doodden we de tijd met spelletjes in de gemeenschappelijke ruimte (en begon ik deze blog te schrijven). Toen hij eindelijk arriveerde, wist hij de deur open te krijgen met alleen een draadje. Gelukkig hoefde niemand vannacht op de gang te slapen. Na deze lange dag vol vreemde kleine avonturen hoop ik eindelijk eens goed te kunnen slapen.