Study Trip South Korea 2025
This is the blog for the Study Trip 2025 to South Korea. Every day one of the participants will write about that day, which you can read here, or on our Instagram.
Blog May 2 - Anne
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday was another free day, but since the committee planned an optional hike almost everyone went hiking. We first had to take two busses to get to the start of the trail. While we were waiting for the first bus, Marieke realised all her cards (credit card, public transport, etc.) were gone. But since there was no time to go back to the hostel, we had to come up with some creative ways to do some fare evasion. Luckily, we all got into the bus (with or without paying) and we started our hike.
The hike we did was the Gyejoksan mountain red clay trail. During the hike you could choose to walk on the concrete or barefoot on a small red clay path next to it. Walking barefoot in the clay had apparently a lot of healing qualities such as dementia and diabetes prevention (I'm still wondering which part of the healing is done by simply just walking and which part by being barefoot in the red clay, but maybe that's just me). I decided to keep my shoes on, since we had a hike of 15 kilometres ahead.
The hike turned out to be a bit longer than 15 kilometres, since we did two detours. The first one led us to a beautiful view of a lake and the second one to the remnants of the walls of an old palace.
For the last kilometre of the hike I also decided to take off my shoes and give walking in the red clay a try. I personally liked it for about ten metres before my feet started to hurt, so I put my shoes back on at the first possibility to wash my feet and walked the rest of that last kilometre on the concrete again. Let's just hope that those few metres are enough for those healing qualities to kick in.
Somehow everyone got at the end of the trail around the same time and we were just in time to catch the bus. Marieke still couldn't pay for the bus, but at that point we were getting really good at getting her in the bus.
At the hostel we finally reunited with Irene (she didn't go hiking, so I had to miss her for a full day) and with Marieke's credit cards (which were found by Irene under our beds).
We ended our day by going out for dinner, which was once again an interesting experience with nachos that turned out to be French toast. However, we still had a really good meal. After dinner, we went to another bar to have some drinks, play some card games and eat a bowl of ice cream (with cornflakes?). After all of that, Maarten, Marie-Nour and I decided to head back to the hostel, since we are taking the train to Busan quite early tomorrow.
---
Vandaag was weer een vrije dag, maar omdat de commissie een optionele wandeling had gepland, ging bijna iedereen mee wandelen. We moesten eerst twee bussen nemen om bij het begin van de route te komen. Terwijl we op de eerste bus wachtten, realiseerde Marieke zich dat al haar pasjes (creditcard, ov-kaart, enz.) weg waren. Maar omdat er geen tijd was om terug te gaan naar het hostel, moesten we wat creatieve manieren bedenken om zwart te rijden. Gelukkig kwamen we allemaal de bus in (met of zonder te betalen) en begonnen we aan onze wandeling.
De wandeling die we deden was het Gyejoksan mountain red clay trail. Tijdens de tocht kon je ervoor kiezen om over het beton te lopen of blootsvoets over een smal pad van rode klei ernaast. Met blote voeten lopen in de klei zou blijkbaar allerlei helende werkingen hebben, zoals het voorkomen van dementie en diabetes (ik vraag me nog steeds af welk deel van het genezende effect komt door gewoon wandelen en welk deel door met blote voeten in de klei te lopen, maar goed, misschien ligt dat aan mij). Ik besloot mijn schoenen aan te houden, want we hadden nog een wandeling van 15 kilometer voor de boeg.
De wandeling bleek uiteindelijk iets langer dan 15 kilometer te zijn, omdat we twee keer een omweg maakten. De eerste bracht ons naar een prachtig uitzicht op een meer en de tweede naar de resten van de muren van een oud paleis.
Voor de laatste kilometer van de wandeling besloot ik ook mijn schoenen uit te doen en het lopen in de rode klei een kans te geven. Ik vond het persoonlijk leuk voor ongeveer tien meter, totdat mijn voeten pijn begonnen te doen. Dus deed ik mijn schoenen weer aan bij de eerste gelegenheid om mijn voeten te wassen, en liep het laatste stuk van die kilometer weer over het beton. Laten we hopen dat die paar meter genoeg zijn om de genezende werking in gang te zetten.
Op de een of andere manier kwam iedereen ongeveer tegelijk aan het einde van het pad aan en we waren precies op tijd om de bus te halen. Marieke kon nog steeds niet betalen voor de bus, maar tegen die tijd waren we er vrij goed in geworden om haar toch mee te krijgen.
In het hostel werden we eindelijk herenigd met Irene (zij was niet gaan wandelen, dus ik had haar een hele dag moeten missen) en met Mariekes pasjes (die door Irene onder ons bed waren gevonden).
We sloten de dag af met een etentje, wat opnieuw een interessante ervaring was: de nacho's bleken wentelteefjes te zijn. Toch hebben we heerlijk gegeten. Na het eten gingen we naar een andere bar om wat te drinken, kaartspelletjes te spelen en een kom ijs (met cornflakes?) te eten. Daarna besloten Maarten, Marie-Nour en ik terug te gaan naar het hostel, want morgenochtend nemen we vroeg de trein naar Busan.
Blog May 1 - Odysseas
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsAs today was a free visit day, I decided to not set an alarm clock and get a much-needed sleep to recover from yesterday's hang out. Unfortunately, I overslept and woke up in the afternoon. With the morning already gone and the weather looking like the one on the Netherlands, I decided it's a good opportunity to do some chores and catch up on some of my university work.
I started the day off by washing my clothes in laundry shop. While I was waiting for the laundry to be done, I had a breakfast at a local sandwich store. Unfortunately, the preparation time for my sandwich was so long that the cleaning program of my clothes was done and I had to pick them up before I even got a change to eat my meal.
After breakfast, it was time to find some nice cafeteria and get some work done. It did not take so long since South Korea is full of them. I am fascinated with the interior design of stores here, it feels like it's place has its own identity through careful placement of small items and to the addition of small detail in the environment, making the exploration of different shop a pleasant experience. The cafe that me and my friends have chosen, has a dog mascot named Berry, which freely walks around the shop enjoying the attention he gets from the customers. Taking advantage of the cuteness of his dog, the owner makes cakes with the face of the dog on top of them and merchandises with the face of the dog.
After resisting the urge of petting Berry for the 10th time and getting my work done, I have decided to take a break by walking a bit. One would expect that with such bad weather the roads would be empty, but that was not the case. Surprisingly, the roads were crowded and most the restaurants were full. Throughout our stay in South Korea, I have noticed that is common to eat in a restaurant rather that cooking at home, as a result you can find an enormous variety of food to try in reasonable prices as well.
With my clothes soaked and after grabbing something to eat It was time to head back at the hostel. For the night, we have a planned to meet up with a post-doc and a master student who we have met during our visit in the Institute of Basic Science at the department theoretical physics of the universe.
Other than enjoying our gold beer we also had the opportunity to discuss in more detail what is the main focus of their research and learned how is the everyday life here. So far, we have enjoyed our stay here and we would want to learn more information regarding that.
After several rounds of beers and hours of discussion it was time to call a taxi and go back to our hostel. I found these encounters very exciting, meeting new people with the same interest from different parts of the word always lead to memorable conversation. I am really glad that they wanted to meet us and I hope that someday I will have the opportunity to meet up with them again for another round of beers.
---
Aangezien vandaag een vrije dag was, besloot ik geen wekker te zetten en wat broodnodige slaap in te halen na het avondje uit van gisteren. Helaas had ik me verslapen en werd ik pas in de middag wakker. Met de ochtend al voorbij en het weer dat leek op dat in Nederland, besloot ik dat het een goed moment was om wat huishoudelijke taken te doen en bij te werken met mijn universiteitswerk.
Ik begon de dag met het wassen van mijn kleren bij een wasserette. Terwijl ik wachtte tot de was klaar was, besloot ik te ontbijten bij een lokale sandwichzaak. Helaas duurde het bereiden van mijn sandwich zo lang dat het wasprogramma al klaar was voordat ik überhaupt de kans kreeg mijn maaltijd op te eten.
Na het ontbijt was het tijd om een leuke cafetaria te zoeken en wat werk te verrichten. Dat bleek niet moeilijk, want Zuid-Korea zit er vol mee. Ik ben gefascineerd door het interieur van winkels hier; het lijkt alsof elke plek een eigen identiteit heeft door de zorgvuldige plaatsing van kleine voorwerpen en het toevoegen van subtiele details aan de omgeving. Dat maakt het ontdekken van verschillende cafés een aangename ervaring. Het café dat mijn vrienden en ik hadden uitgekozen had een hond als mascotte, genaamd Berry, die vrij rondloopt in de zaak en geniet van alle aandacht van de klanten. De eigenaar maakt handig gebruik van de schattigheid van de hond door taarten te maken met zijn gezicht erop en merchandise te verkopen.
Na meerdere keren de neiging te hebben moeten onderdrukken om Berry te aaien en mijn werk afgerond te hebben, besloot ik een pauze te nemen en een stukje te gaan wandelen. Je zou verwachten dat de straten leeg zijn bij zulk slecht weer, maar niets bleek minder waar. Verrassend genoeg waren de straten druk en zaten de meeste restaurants vol. Tijdens ons verblijf in Zuid-Korea is het me opgevallen dat het hier gebruikelijk is om buiten de deur te eten in plaats van thuis te koken. Daardoor is er een enorme verscheidenheid aan gerechten beschikbaar, en dat ook nog eens tegen redelijke prijzen.
Met natgeregende kleren en iets te eten in mijn hand was het tijd om terug te keren naar het hostel. Voor de avond hadden we afgesproken met een post-doc en een masterstudent die we hadden ontmoet tijdens ons bezoek aan het Institute of Basic Science bij de afdeling theoretical physics of the universe.
Naast het genieten van ons bier, kregen we ook de kans om in meer detail te praten over hun onderzoek en leerden we meer over het dagelijks leven hier. Tot nu toe bevalt ons verblijf hier uitstekend, en we willen graag meer te weten komen over hoe het leven hier is.
Na meerdere rondes bier en urenlange gesprekken was het tijd om een taxi te bellen en terug te gaan naar ons hostel. Ik vond deze ontmoetingen erg inspirerend; mensen ontmoeten met dezelfde interesses, maar uit andere delen van de wereld, leidt altijd tot boeiende gesprekken. Ik ben erg blij dat ze de moeite namen om ons weer te zien, en ik hoop dat ik hen ooit nog eens kan ontmoeten voor een nieuw rondje bier.
Blog April 30 - Daniël
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsHi everyone, this day it is my turn to write the blog, first we (Pieter, Adriaan and Daniël) started the day by waiting for Claudia, Freya, and Ot, who were late (we were late as well, but that is unimportant).
After we were complete, we went to apparently the best bakery of Korea. Where we had a very normal breakfast of brownies and a cheese pie. Adriaan had a cream roll and a 'pancake', which looked more like a cake. Ot, bought strawberry pie. At the counter, the cashier asked Ot something in Korean, and he nodded, after which, his pie was packaged in a box, which he removed as soon as we were outside. According to Pieter, the pie was boem lekker.
After some delicious breakfast, we went to a Starbucks on the 38th story of a building, where we had some delicious coffee, combined with a great view of the city. When we went back outside, we were flash banged by the sun as it was a day with a lot of sun and a 25 degree temperature, which was amplified by the fact that this city is one giant concrete and asphalt surface.
After another walk, we arrived at the national science museum, where we have a Q&A lecture about science communication, but before that, we had some free time to explore the museum. First we went to the biology / evolution building, which looked a bit like a small Naturalis, with a lot of stuffed animals displayed, and rocks. There was also a small part of rock from the moon, which was really cool, although obviously quite small, since bringing stuff from the moon takes a lot of effort. At the top floor, there was an exposition about human evolution and the technical progress of mankind.
Next we went to the technology part of the museum, where there were a lot of interactive displays, with which you could interact in order to show some kind of scientific principle. There were a lot of children around pressing all the buttons. There was also a fake aquarium.
When it was finally time for the Q&A, we first had our prep talk , after which we went to a meeting room together with curators, researchers, and a translator, where we asked a lot of questions about science communication and the museum itself, after which they asked us a few questions about our interest in science and our study. Finally, after that, we went outside to see a Boston dynamics robot, and took the group picture.
Because we had not seen all the things in the museum, we went back inside to view the remaining parts, where we saw an exhibition on Korean technology and Korean development in general. Unfortunately, a lot of the text was only available in Korean, but nonetheless, it was a very interesting museum.
In the evening, we had a delicious dinner at an Indian restaurant, where I ordered Malaitaka, which tasted really good. The rest agrees. We then went shopping at Uniqlo, where we got some nice new clothes.
After a long bus ride back home, we wanted to go to a karaoke bar, but first ended up in a normal bar with a funny smell. The beer and snacks tasted good though. After that, we did eventually go to a karaoke bar, and had a lot of fun.
When we were back in our room, there was a (probably) homeless man in our room, who we asked politely to leave, which he did after some persuading. And we hope that doesn't happen again. Luckily, he didn't steal anything, but it was an unexpected ending of the day. After that, we finally went to bed.
---
Hoi allemaal, vandaag is het mijn beurt om de blog te schrijven. Wij (Pieter, Adriaan en Daniël) begonnen de dag met wachten op Claudia, Freya en Ot, die te laat waren (wij waren ook te laat, maar dat is niet belangrijk).
Toen we compleet waren, gingen we naar wat blijkbaar de beste bakkerij van Korea is. Daar ontbeten we op geheel normale wijze met brownies en een kaastaartje. Adriaan had een slagroomrol en een 'pannenkoek', die meer op een cake leek. Ot kocht een aardbeientaart. Bij de toonbank vroeg de kassamedewerker iets in het Koreaans aan Ot, waarop hij knikte, waarna zijn taart in een doos werd verpakt - die hij vervolgens meteen buiten weer verwijderde. Volgens Pieter was de taart boem lekker.
Na een heerlijk ontbijt gingen we naar een Starbucks op de 38e verdieping van een gebouw, waar we genoten van lekkere koffie en een prachtig uitzicht over de stad. Toen we weer naar buiten gingen, werden we bijna verblind door de zon - het was een zonnige dag met 25 graden, wat nog heftiger aanvoelde door het feit dat deze stad één groot oppervlak van beton en asfalt is.
Na nog een wandeling kwamen we aan bij het Nationaal Wetenschapsmuseum, waar we een Q&A-lezing zouden hebben over wetenschapscommunicatie. Maar eerst hadden we wat vrije tijd om het museum te verkennen. We begonnen in het gebouw over biologie en evolutie, dat een beetje deed denken aan een kleine versie van Naturalis, met veel opgezette dieren en gesteenten. Er was ook een klein stukje maansteen te zien, wat erg gaaf was - al was het uiteraard klein, aangezien iets van de maan meenemen nogal wat moeite kost. Op de bovenste verdieping was er een tentoonstelling over menselijke evolutie en technologische vooruitgang.
Daarna gingen we naar het technologiegedeelte van het museum, waar veel interactieve opstellingen waren waarmee je allerlei wetenschappelijke principes kon ontdekken. Er waren veel kinderen die op alle knoppen aan het drukken waren. Ook was er een nep-aquarium.
Toen het eindelijk tijd was voor de Q&A, begonnen we met een voorbereidende bespreking. Daarna gingen we samen met conservatoren, onderzoekers en een tolk naar een vergaderruimte, waar wij allerlei vragen stelden over wetenschapscommunicatie en het museum. Vervolgens stelden zij ons wat vragen over onze interesse in wetenschap en onze studie. Tot slot gingen we naar buiten om een robot van Boston Dynamics te bekijken en maakten we de groepsfoto.
Omdat we nog niet alles in het museum hadden gezien, gingen we weer naar binnen om de rest te bekijken. We kwamen onder andere bij een tentoonstelling over Koreaanse technologie en algemene ontwikkelingen in Korea. Helaas was veel van de tekst alleen in het Koreaans, maar desondanks was het een erg interessant museum.
's Avonds aten we heerlijk in een Indiaas restaurant, waar ik Malaitaka bestelde, wat echt heel lekker was. De rest was het daarmee eens. Daarna gingen we shoppen bij Uniqlo, waar we wat leuke nieuwe kleding scoorden.
Na een lange busrit terug naar huis wilden we naar een karaokebar, maar belandden eerst in een normale bar met een vreemde geur. Het bier en de snacks smaakten gelukkig goed. Uiteindelijk gingen we toch nog naar een karaokebar, waar we veel plezier hadden.
Toen we terug in onze kamer waren, bleek er een (waarschijnlijk) dakloze man in onze kamer te zitten. We vroegen hem vriendelijk om weg te gaan, wat hij na wat aandringen ook deed. Hopelijk gebeurt dat niet nog eens. Gelukkig heeft hij niets gestolen, maar het was wel een onverwacht einde van de dag. Daarna zijn we eindelijk gaan slapen.
Blog April 29 - Freya
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsOur day started rather early, as we had to depart for today's institution visits at 8pm. Over the days, people have slowly but surely been getting sick of having onigiri (see the blog post of April 26) for breakfast, and are getting increasingly desperate. Some people were having Burritos, others had the instant noodles provided by the hostel, and I've even been told someone had a red velvet cake for breakfast.
The first visit of the day was to the Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Our visit here was quite different to the earlier visits; instead of listening to a talk from a single scientist, we attended a group meeting of theirs. The meeting started with a quick introduction with all their researchers. The floor was then given to our very own Bart to give a talk on his own research. He told us all about the quantum gravity through random geometry approach that his research group at Radboud uses. The second part of the meeting was a short presentation on the blackboard by Nils Albin Nilsson, who showed us a way to approximate quantum gravity at a much lower computational cost.
The second institute we visited was the Center for Underground Physics, also part of the Institute of Basic Science, which operates various experiments in their laboratory which lies 700m underground. Unfortunately, we couldn't visit the actual lab. Instead we were shown the facilities where they produce the ultra-high-purity detectors that they use in their experiments to, among other things, find dark matter particles.
The visit to the second institute was somewhat shorter than we expected, so we had to spend quite some time in Daejeon, which even Albin had told us is a very boring city. Luckily he had given us the tip that there was a botanical garden very close to the IBS. After a short stop at a tower with a cafe in it where we took a picture with some local mascots (and of more soviet looking buildings), we crossed the pedestrian bridge to reach the garden. While best time to see the garden was a few weeks ago (when the cherryblossoms were blooming) it was still very enjoyable to walk around in. While sitting in the prettiest spot of the garden (which we found, at least, it was huge), we somehow came across one of the scientists who had been at the group meeting.
After spending the remainder of the afternoon in the botanical garden, we decided to go for dinner. At first we wanted to join another group that were already having dinner, but due to a miscommunication we thought that their restaurant only served gimbab (Korean sushi), while they actually served all kinds of food (to be fair to us, it was literally called Dream Gimbab). We ended up having duck in soy sauce at a Korean barbecue place.
When we walked to the subway station on the way back to our hostel, we miraculously came across Albin again, who even saved us from missing a turn left to the metro station.
Luckily, we don't need to wake up early tomorrow, so people spent the evening playing games in the cafe in our hostel while I'm writing this blog.
---
Onze dag begon vrij vroeg, want we moesten om 8 uur 's ochtends vertrekken voor de bezoeken aan de instituten van vandaag. In de afgelopen dagen zijn mensen langzaam maar zeker een beetje klaar met het eten van onigiri (zie de blogpost van 26 april) als ontbijt, en de wanhoop begint toe te slaan. Sommigen aten burrito's, anderen gingen voor de instant noedels die het hostel beschikbaar stelde, en ik heb zelfs gehoord dat iemand rodefluweltaart als ontbijt had.
Het eerste bezoek van de dag was aan het Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Dit bezoek was heel anders dan de eerdere bezoeken; in plaats van een lezing van één wetenschapper, woonden we een groepsbijeenkomst bij. De bijeenkomst begon met een korte introductie van al hun onderzoekers. Vervolgens kreeg onze eigen Bart het woord om een presentatie te geven over zijn eigen onderzoek. Hij vertelde ons alles over de quantumzwaartekrachtbenadering via willekeurige geometrie die zijn onderzoeksgroep aan de Radboud Universiteit gebruikt. Het tweede deel van de bijeenkomst bestond uit een korte presentatie op het krijtbord door Nils Albin Nilsson, die ons een manier liet zien om quantumzwaartekracht te benaderen met veel lagere rekentijd.
Het tweede instituut dat we bezochten was het Center for Underground Physics, dat ook onderdeel is van het Institute of Basic Science. Zij voeren verschillende experimenten uit in hun laboratorium dat 700 meter onder de grond ligt. Helaas konden we het daadwerkelijke lab niet bezoeken. In plaats daarvan kregen we een rondleiding door de faciliteiten waar ze detectoren van ultrazuivere kwaliteit produceren. Deze gebruiken ze in hun experimenten om onder andere deeltjes van donkere materie te vinden.
Het bezoek aan het tweede instituut duurde iets korter dan verwacht, dus we moesten wat tijd doorbrengen in Daejeon - een stad die, volgens Albin zelf, nogal saai is. Gelukkig had hij ons de tip gegeven dat er vlakbij het IBS een botanische tuin was. Na een korte stop bij een toren met een café erin, waar we op de foto gingen met een paar lokale mascottes (en wat Sovjet-achtig ogende gebouwen), staken we via een voetgangersbrug over naar de tuin. Hoewel het mooiste moment om de tuin te bezoeken eigenlijk een paar weken eerder was (toen de kersenbloesems bloeiden), was het nog steeds erg leuk om er rond te lopen. Terwijl we zaten op het mooiste plekje van de tuin (althans, dat vonden wij - hij was enorm), kwamen we ineens een van de wetenschappers tegen die bij de groepsbijeenkomst was geweest.
Na de rest van de middag in de botanische tuin te hebben doorgebracht, besloten we te gaan dineren. We wilden eerst aansluiten bij een andere groep die al aan het eten was, maar door een misverstand dachten we dat hun restaurant alleen gimbab (Koreaanse sushi) serveerde, terwijl ze eigenlijk allerlei soorten eten aanboden (ter verdediging: het restaurant heette letterlijk Dream Gimbab). Uiteindelijk hebben we eend in sojasaus gegeten bij een Koreaanse barbecue.
Toen we op weg naar het metrostation terugliepen naar ons hostel, kwamen we tot onze verbazing Albin weer tegen - hij redde ons zelfs van het missen van een afslag naar het station.
Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg op te staan, dus hebben mensen de avond doorgebracht met het spelen van spelletjes in het café van ons hostel, terwijl ik deze blog aan het schrijven ben.
Blog April 28 - Timo
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsOur first full day in Daejeon started with a rare opportunity to sleep in. Instead though, I decided to go for a run along the Yuduengchong river which runs through the heart Daejeon. Partly for the exercise but also to get a look at the city that will be our new home for the next few days. Daejeon could not be more different from Seoul if it tried. Where Seoul is the tech capital of Korea (and perhaps the world) with its massive glass towers, the only high-rise buildings visible as you ride the train into Daejeon are soviet-looking apartment buildings. And on the roads in the outskirts of the city, you can spot people carrying produce around with medieval-looking wooden carts.
After the obligatory convenience store breakfast we made our way toward the Korea Institute of Fusion Energy and their mascot Eokdori. There, they have one of the world's leading nuclear fusion reactors. After all of us received a tiny Eokdori for ourselves, we listened to a short lecture by Dr. Young-Seok Park about plasma fusion and how fusion reactors generate energy, followed by a tour of the reactor itself which at one point held the world record of containing a plasma of a staggering 100 million degrees hot.
Later in the afternoon, a few of us decided to visit Yuseong Hotspring, a traditional Korean hotspring footbath. A serene place located somewhat oddly in the middle of a busy street in Daejeon's city center. The clientele consisted of old Korean ladies... and us. Perhaps we discovered the secret to their long life expectancy. After the minerals in the hot springs' water worked their magic on our feet it was time to get dinner. Some of us had not yet had Korean fried chicken, which gave me an excuse to gladly have it again (for the third time in only 5 nights if i remember correctly). The chicken was once again amazing (and the pickled radish once again horrendously vile). A refreshing raspberry beer completed a delicious meal as the sun started to set over the city.
With that it was now time to head back towards the hostel, but not before picking up some breakfast for tomorrow morning, as it's going to be an early one. With a bit of effort we got the laundry machine in the hostel to work, and after that a few card games in the hostel cafeteria capped off a successful day.
---
Onze eerste volledige dag in Daejeon begon met een zeldzame kans om eens uit te slapen. Toch besloot ik in plaats daarvan om een rondje te gaan hardlopen langs de Yudeungchong-rivier, die dwars door het hart van Daejeon stroomt. Enerzijds voor de beweging, maar ook om alvast een indruk te krijgen van de stad die de komende dagen ons nieuwe thuis zal zijn. Daejeon is werkelijk totaal anders dan Seoul. Waar Seoul de technologische hoofdstad van Korea is (en misschien wel van de wereld) met zijn enorme glazen torens, zijn de enige hoogbouwflats die je ziet als je de trein Daejeon binnenrijdt, grauwe gebouwen die zo uit de Sovjet-Unie lijken te komen. En langs de wegen aan de rand van de stad zie je mensen rondlopen met houten karren die zo uit de middeleeuwen lijken te komen.
Na het verplichte ontbijtje uit de convenience store gingen we op weg naar het Korea Institute of Fusion Energy en hun mascotte Eokdori. Daar staat namelijk een van de meest toonaangevende kernfusie-reactoren ter wereld. Nadat we allemaal een klein Eokdori-knuffeltje kregen, luisterden we naar een korte lezing van Dr. Young-Seok Park over plasmafusie en hoe fusie-energie eigenlijk werkt. Daarna volgde een rondleiding langs de reactor zelf, die ooit het wereldrecord had voor het vasthouden van een plasma van maar liefst 100 miljoen graden.
Later in de middag besloten een paar van ons om de Yuseong Hotspring te bezoeken, een traditionele Koreaanse voetenbad-hotspring. Een serene plek, nogal apart gelegen midden op een drukke straat in het centrum van Daejeon. De andere bezoekers waren vooral oudere Koreaanse dames& en wij. Misschien hebben we wel het geheim van hun lange levensverwachting ontdekt. Nadat de mineralen in het warme bronwater hun werk op onze voeten hadden gedaan, was het tijd om te gaan eten. Sommigen van ons hadden nog geen Koreaanse gefrituurde kip gehad, wat mij een perfect excuus gaf om die weer te nemen (voor de derde keer in slechts vijf dagen, als ik het me goed herinner). De kip was opnieuw geweldig (en de ingelegde radijs opnieuw verschrikkelijk vies). Een verfrissend frambozenbiertje maakte de heerlijke maaltijd compleet, terwijl de zon langzaam onderging boven de stad.
Daarmee was het tijd om terug te gaan naar het hostel, maar niet voordat we nog even ontbijt voor morgenochtend hadden gehaald, want we moeten er vroeg uit. Met wat moeite kregen we de wasmachine in het hostel aan de praat, en daarna sloten we de dag af met een paar potjes kaart in de cafetaria van het hostel.
Blog April 27 - Smeenge
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday, like everyone else in on this trip, I started my day at 7-Eleven. I grabbed some coffee, yoghurt, and bread for our first travel day within Korea. By 11:00, almost everyone was outside the hostel, though we had to wait a little longer. Irene suggested we do some morning gymnastics to kickstart the day. Since our train departed at 14:49, we had to kill a few hours in the city with all our luggage. We found a nice park (or so we thought) where we could wait. Unfortunately, this park turned out to be on top of a very steep hill (basically a mountain by Dutch standards). So by the time we got there, we were more than a little tired.
Simon and I continued my quest to find slippers in the right size. We found a Daiso (the Korean version of Action) near Seoul Station, just a 20-minute walk from the park, so we decided to head there. Once inside, I quickly found the aisle with the slippers - but, of course, the largest size was still only 280 (about size 43.5 in Dutch sizing). I tried them on, and they sort of fit, so I just bought them - they were only 3000 Won anyway (about €1.85). Nino needed a pair too, so I picked up two. The self-checkout at Daiso was also a little adventure. We couldn't figure out how to pay with our phones - only to realise it was literally the biggest button on the screen. Oops.
After this, we headed back to the park to rest for a bit before making our way to Seoul Station to catch our train. After finding our platform and our seats (finally some legroom for me!), we set off. After just two hours, we arrived in Daejeon, where we took the metro to our new hostel. Stepping into the rooms, it was immediately clear this hostel was much nicer than the one in Seoul. After checking out the rooms, we quickly decided to go find something to eat. We planned to eat dumplings, but when we got there, the place was take-out only. We found another restaurant instead, but Adriaan, Ot and I couldn't resist grabbing a few dumplings as a pre-dinner snack.
At the restaurant, things went a little less smoothly. The menu was only in Korean, and the English translations were... interesting, with dishes like "Korean Beef Meat Battle" and "Nose Bridge." We had no idea what we had ordered, but crossed our fingers and hoped for the best. When the food arrived, it came with scissors and tongs, but no chopsticks or cutlery. After waiting for a bit, we asked the staff - turns out, the cutlery was hidden in a drawer under the table (I am starting to see a pattern here...). The food was delicious (Adriaan may or may not have needed an apron to avoid spilling his dinner on his clothes). During dinner, some of the other guests, were pretty much making fun of us, which was also not surprising. After dinner, we explored Daejeon a little more.
We visited the Sky Road - a street where a giant ceiling screen projects live video of the street itself. There we found an arcade: Ot and Adriaan had a dance battle (Ot won), Claudia and I wasted €3 playing basketball (turns out I'm not very good), and we tried another game where we thought we had won a prize - but turns out we needed to beat the high score (20,000 points above our best attempt). Timo and Adriaan also faced off at the drums (Timo won), and we finally managed to win something from a claw machine! After that rare success, we decided to leave. But on the way back to the hostel, we found a boxing machine - obviously we had to see who was the strongest. Adriaan won, so now we know who not to pick a fight with.
Back at the hostel, some of us had locked ourselves out of our rooms. We were told we could break in with a coin - but that didn't work, so we had to call the hostel manager. Since he wouldn't arrive for another hour, we passed the time playing games in the common room (and I started writing this blog). When he finally arrived, he managed to break in using just a wire. Luckily, no one had to sleep in the hallway tonight. After a long day full of strange little adventures, I'm hoping to finally get a good night's sleep.
---
Vandaag begon ik, net als iedereen tijdens deze reis, mijn dag bij 7-Eleven. Ik haalde wat koffie, yoghurt en brood voor onze eerste reisdag binnen Korea. Rond 11:00 stond bijna iedereen buiten bij het hostel, hoewel we nog even moesten wachten. Irene stelde voor om ochtendgymnastiek te doen om de dag goed te beginnen. Omdat onze trein pas om 14:49 vertrok, moesten we nog een paar uur in de stad doorbrengen met al onze bagage. We vonden een mooi park (dachten we) om te wachten. Helaas bleek het park bovenop een steile heuvel te liggen (voor Nederlandse begrippen een berg). Tegen de tijd dat we boven waren, waren we dan ook behoorlijk moe.
Simon en ik vervolgden mijn zoektocht naar slippers in de juiste maat. We vonden een Daiso (de Koreaanse versie van Action) vlakbij Seoul Station, op slechts 20 minuten lopen van het park, dus besloten we daarheen te gaan. Eenmaal binnen vond ik al snel het gangpad met slippers - maar natuurlijk was de grootste maat slechts 280 (ongeveer maat 43,5 in Nederland). Ik paste ze en ze zaten min of meer goed, dus besloot ik ze te kopen - ze kostten toch maar 3000 Won (ongeveer €1,85). Nino had ook een paar nodig, dus ik nam er twee mee. De zelfscankassa bij Daiso was ook een klein avontuur. We begrepen eerst niet hoe we met onze telefoon konden betalen - totdat we beseften dat het letterlijk de grootste knop op het scherm was. Oeps.
Hierna gingen we terug naar het park om nog even te rusten, voordat we naar Seoul Station gingen om onze trein te nemen. Na het vinden van het perron en onze stoelen (eindelijk wat beenruimte voor mij!), vertrokken we. Na slechts twee uur kwamen we aan in Daejeon, waar we de metro namen naar ons nieuwe hostel. Bij het betreden van de kamers was het meteen duidelijk dat dit hostel veel beter was dan dat in Seoul. Nadat we de kamers bekeken hadden, besloten we snel iets te gaan eten. We wilden dumplings halen, maar het restaurant bleek alleen take-out te hebben. We vonden een ander restaurant, maar Adriaan, Ot en ik konden het niet laten om toch eerst een paar dumplings als pre-diner snack te halen.
In het restaurant verliep alles wat minder soepel. De menukaart was alleen in het Koreaans en de Engelse vertalingen waren... bijzonder, met gerechten zoals "Korean Beef Meat Battle" en "Nose Bridge." We hadden geen idee wat we besteld hadden, maar hoopten op het beste. Toen het eten kwam, kregen we een schaar en tangen, maar geen stokjes of bestek. Na een tijdje vroegen we het aan het personeel - bleek dat het bestek gewoon in een lade onder de tafel zat (ik begin een patroon te herkennen...). Het eten was heerlijk (Adriaan had misschien wel een slabbetje nodig om zijn kleding te beschermen). Tijdens het eten werden we ook door de andere gasten een beetje uitgelachen, wat opzich ook wel te verwachten was. Na het eten gingen we Daejeon nog wat verder verkennen.
We bezochten de Sky Road - een straat waar op een enorm scherm boven ons livebeelden van de straat zelf werden geprojecteerd. Daar vonden we een arcadehal: Ot en Adriaan hielden een dance battle (Ot won), Claudia en ik verspilden €3 met basketballen (blijkbaar ben ik daar niet zo goed in), en we probeerden een ander spel waar we dachten een prijs te hebben gewonnen - maar we moesten de highscore halen (20.000 punten hoger dan onze beste poging). Timo en Adriaan speelden ook een drummatch (Timo won), en uiteindelijk wisten we nog iets te winnen uit een grijpmachine! Na dat succesje besloten we terug te gaan naar het hostel. Maar onderweg kwamen we nog een boksmachine tegen - natuurlijk moesten we testen wie de sterkste was. Adriaan won, dus nu weten we wie we beter te vriend kunnen houden.
Terug bij het hostel hadden sommigen zichzelf buitengesloten uit hun kamer. We kregen te horen dat we met een muntje konden proberen binnen te breken - maar dat werkte niet, dus moesten we de hostelmanager bellen. Omdat hij pas over een uur kon komen, doodden we de tijd met spelletjes in de gemeenschappelijke ruimte (en begon ik deze blog te schrijven). Toen hij eindelijk arriveerde, wist hij de deur open te krijgen met alleen een draadje. Gelukkig hoefde niemand vannacht op de gang te slapen. Na deze lange dag vol vreemde kleine avonturen hoop ik eindelijk eens goed te kunnen slapen.
Blog April 26 - Ot
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsEvery morning starts (as it should) with an onigiri as breakfast and a quick coffee at 7-11. It's early, but yesterday was a late nighter so everyone was a little whiny. And yet, every single person shows up at the planned time to leave for today's destination: the war memorial of Korea!
For me, this was an especially cool experience; it involved an exposition about the history of almost all wars fought by Korea and other countries. Even though it certainly involved things which bordered on propoganda, glorification of war and the Korean army(but this was also quite funny), this was also a very informative exposition and the building and surroundings were also very beautiful and respectful. After some discussions about whether the many present soldiers in the museum were there voluntarily and witnessing one of the apparently weekly pro Trump demonstrations, I decided to head of to do some shopping with Maarten and Daniël.
We had the specific goals of finding a uniqlo bag and slippers for Maarten: sadly he has size 44-46 (common mans 45) which makes it virtually impossible to find them in Korea. On the way to the shopping centre we ran into the neverending stream of weird things in Korea: a man in the bus with a stroller full with socks who gave us a pamflet about finding religion. Nevertheless we had a good shopping session, discussed the phenomenon of second hand being afraid of heights and after Maarten played a few beautiful pieces on a piano we passed, I headed off to go bouldering with Claudia, Adriaan and Pieter.
This was VERY packed with people, not at all as I'm familiar with in the Netherlands. There's also a different atmosphere, people cheer each other on from the sidelines and clap when someone does a difficult move. After that, I called my mom to catch up, ate some very nice noodle soup and messed up that nice noodle soup by being overconfident with the chili oil :(. After that we went shopping for some vintage clothing and almost bought a cool but also very ugly m&m jacket. Then we went back to the hostel, I called my girlfriend and had some drinks with the people in the hostel. Overall a good day with almost 30000 steps! :)
---
Elke ochtend begint (zoals het hoort) met een onigiri als ontbijt en een snelle koffie bij de 7-11. Het is vroeg, en na een lange avond gisteren is iedereen nog een beetje chagrijnig. Toch staat iedereen netjes op tijd klaar om te vertrekken naar onze bestemming van vandaag: The War Memorial of Korea!
Voor mij was dit een bijzonder toffe ervaring: er was een expositie over de geschiedenis van vrijwel alle oorlogen waarbij Korea en andere landen betrokken waren. Hoewel sommige delen wel neigden naar propaganda en een overdreven verheerlijking van oorlog en het Koreaanse leger (wat op zich ook weer grappig was), was het toch een zeer informatieve tentoonstelling. Ook het gebouw en de omliggende omgeving waren erg mooi en respectvol vormgegeven. Na wat discussies over de vraag of de vele aanwezige soldaten in het museum daar vrijwillig waren, en het bijwonen van een blijkbaar wekelijkse pro-Trump demonstratie, besloot ik samen met Maarten en Daniël te gaan shoppen.
We hadden twee specifieke doelen: een tas van Uniqlo en slippers vinden voor Maarten. Helaas heeft hij maat 44-46 (meestal 45), wat het in Korea vrijwel onmogelijk maakt om passende slippers te vinden. Onderweg naar het winkelcentrum kwamen we opnieuw iets typisch Koreaans tegen: een man in de bus met een kinderwagen vol sokken, die ons een pamflet gaf over het vinden van religie. Desondanks hadden we een succesvolle shopsessie, filosofeerden we over het fenomeen plaatsvervangende hoogtevrees, en nadat Maarten nog een paar prachtige stukken speelde op een piano die we onderweg tegenkwamen, ging ik boulderen met Claudia, Adriaan en Pieter.
De klimhal was HEEL druk, totaal anders dan ik gewend ben in Nederland. Er hing ook een heel andere sfeer: mensen moedigden elkaar luidkeels aan vanaf de zijlijn en applaudisseerden wanneer iemand een moeilijke beweging maakte. Daarna belde ik even met mijn moeder om bij te praten, at ik een heerlijke noedelsoep, die ik helaas compleet verpestte door iets te overmoedig te zijn met de chili-olie :(. Vervolgens gingen we nog op zoek naar vintage kleding en stonden we op het punt een supercoole, maar tegelijk ontzettend lelijke M&M-jas te kopen. Daarna keerden we terug naar het hostel, belde ik met mijn vriendin, en dronken we nog wat met de anderen in het hostel. Al met al een topdag met bijna 30.000 stappen! :)
Blog April 25 - John
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsToday in Seoul was a blend of history, great food, cutting-edge science, and urban nightlife: here's how our day unfolded.
We kicked off at 8 AM with a party of 3 hunting down breakfast near Chungmuro 1-ga. The streets around Sogong-ro, once the heart of Korea's film industry, now brim with bakeries and sleek cafes. We grabbed croissants and other pastries, as well as strong drip coffee at a little shop tucked between cinemas, then wandered past the stately facade of the Seoul Museum of Art, viewing its grand columns and imposing architecture before setting off.
Leaving Sogong-ro behind, we strolled eastward into Namchang-dong. The narrow lanes here are a jungle of authentic restaurants, stationery shops, and vendors selling questionable origin goods. It felt like peeking into a quieter, less self-conscious neighbourhood of Seoul. Quickly after we arrived in Jeong-dong, where the walls of Deoksugung Palace stood with its historically uniformed guards. Stepping through the gate, we entered a serene garden of pines and manicured lawns, as well as a significant number of like-minded tourists, all set on taking that one perfect picture. The old-world lanterns and hanok rooflines stood in beautiful contrast to the gleaming steel and glass Ministry of Culture building visible just beyond the wall, a serene harmony of modern and traditional.
By 12 AM we circled back to meet our group, many of whom were just getting ready to start the day. We made our way to the IBS Center for Quantum Nanoscience. We stepped inside, and were immediately welcomed by the staff as well as struck by the building's clean atmosphere, floor-to-ceiling windows, and communal lounge.
Magdalena Grzeszczyk and Jaehoon Chung welcomed us with an overview of the institute's big-picture goals in quantum nanoscience. Then Aleksander Bogucki took us down into the heart of the lab: the STM-ESR (scanning tunneling microscope-electron spin resonance) setup, and showed us a couple of actual atomic scale pictures taken. To wrap up, a student speaker illuminated her own work and shared some insights on how IBS is fostering female representation in STEM.
As the afternoon light softened, we took the institute shuttle down to Ewha Womans University's Daehyeon-dong campus. The sun was just dipping behind the gothic-Revival roofs of the original Ewha buildings, casting long shadows across the new sports complex and making for a beautiful scenery. The group split up yet again, a few of us celebrated with local fried chicken at a nearby eatery.
Later we made our way over to the streets of Hongdae and Seogyo-dong, exploring both the main street as well as more quiet ones, ending up in a bar filled with locals out for a Friday evening. After a couple of rounds of beers and Sojo, we navigated home safely, only missing one or two bus stops.
---
Vandaag in Seoul was een combinatie van geschiedenis, heerlijk eten, baanbrekende wetenschap en bruisend nachtleven: zo verliep onze dag.
Om 8 uur 's ochtends gingen we met zijn drieën op zoek naar ontbijt in de buurt van Chungmuro 1-ga. De straten rond Sogong-ro, ooit het kloppende hart van de Koreaanse filmindustrie, zijn tegenwoordig gevuld met bakkerijen en stijlvolle cafés. We haalden croissants en ander gebak, samen met stevige filterkoffie bij een klein zaakje, verscholen tussen de bioscopen, waarna we langs de statige gevel van het Seoul Museum of Art wandelden, bewonderend de grote zuilen en imposante architectuur voordat we verder trokken.
We lieten Sogong-ro achter ons en liepen naar het oosten richting Namchang-dong. De smalle steegjes hier vormen een wirwar van authentieke eetgelegenheden, kantoorboekhandels en kraampjes met goederen van twijfelachtige herkomst. Het voelde alsof we een stiller, minder toeristisch stukje Seoul ontdekten. Al snel kwamen we aan in Jeong-dong, waar de muren van het Deoksugung-paleis stonden, bewaakt door wachters in traditionele uniformen. Door de poort betraden we een serene tuin vol dennenbomen en verzorgde gazons, samen met een aanzienlijk aantal andere toeristen, allemaal op zoek naar dat ene perfecte plaatje. De oude lantaarns en hanok-daken vormden een prachtig contrast met de glanzende staal - en glasgevel van het Ministerie van Cultuur net buiten de muren - een serene samensmelting van modern en traditioneel.
Tegen het middaguur kwamen we weer samen met onze groep, waarvan velen hun dag nog moesten beginnen. We gingen op weg naar het IBS Center for Quantum Nanoscience. Daar werden we hartelijk verwelkomd door het personeel en meteen getroffen door de heldere sfeer van het gebouw, met ramen van vloer tot plafond en een gezellige gemeenschappelijke lounge.
Magdalena Grzeszczyk en Jaehoon Chung ontvingen ons met een introductie over de grote ambities van het instituut binnen de quantum-nanowetenschap. Vervolgens nam Aleksander Bogucki ons mee naar het hart van het laboratorium: de STM-ESR (scanning tunneling microscope-electron spin resonance) opstelling, en liet ons enkele echte beelden op atomaire schaal zien. Om af te sluiten gaf een studente een presentatie over haar eigen onderzoek en vertelde zij hoe het IBS zich inzet voor meer vrouwelijke vertegenwoordiging in de bètawetenschappen.
Toen het middaglicht zachter werd, namen we de pendelbus van het instituut naar de Daehyeon-dong campus van Ewha Womans University. De zon zakte net achter de gotische daken van de oorspronkelijke Ewha-gebouwen, waardoor lange schaduwen vielen over het nieuwe sportcomplex en er een prachtig tafereel ontstond. De groep splitste zich opnieuw; een paar van ons vierden het moment met lokale gefrituurde kip in een nabijgelegen eethuisje.
Later zwierven we door de straten van Hongdae en Seogyo-dong, waar we zowel de hoofdstraat als kleinere steegjes verkenden, en uiteindelijk terechtkwamen in een bar vol locals die hun vrijdagavond vierden. Na een paar rondjes bier en soju kwamen we veilig thuis, al misten we onderweg één of twee bushaltes.
Blog April 24 - Juan
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na EngelsSurprisingly, just a few hours of sleep after nearly a full day of traveling were enough for us to feel ready to start exploring the (immense!) city of Seoul. We had some time to grab breakfast at the nearest 7-Eleven convenience store. Around 08:30, we all gathered in front of our cozy hostel, ready to head to our first destination.
It took us no more than 30 minutes to reach the area around the embassy. The vibe was great, people in suits carrying iced coffee were everywhere. At 10:00, we finally entered the embassy, where we were welcomed by members of the Dutch royal delegation. Peter Wijlhuizen (Head of Innovation, Technology and Science) was also there to meet us. Over the next two hours, he kindly answered our endless questions, ranging from economic and political issues to more lighthearted topics about Korean society. It was a great opportunity to learn about the main cultural differences between the two countries and served as a perfect introduction to our stay in the capital.
Lunchtime came around. Although our schedule was quite tight, half an hour was more than enough to try some traditional Korean food. Following some of the embassy's recommendations, bibimbap and soondubu jjigae were our first choices.
Right after, we gathered again to begin our nearly one-hour trip to the Korean Railroad Research Institute (KRRI), located in the southern part of the city. Korean public transport was truly impressive. The silence, respect, and organization of locals on the metro and buses is something you don't often see. As expected, we were by far the loudest ones.
We finally arrived at our next stop, KRRI, at around 14:30. The visit began with a look at high-speed train and hydrogen bus prototypes, followed by a presentation from Yoonju Yi about past and ongoing projects at the center. The institute, which receives public funding from multiple sources, has made significant efforts over the past couple of decades to develop its own railway infrastructure, both in construction and operation. They're also currently working on cutting-edge high-speed technology and are involved in international projects, helping other countries improve their railway systems in various ways. Lastly, we were guided through some of their impressive testing facilities, which we, unfortunately, couldn't photograph, as they're considered ''top secret' material.
A beautiful sunset and fantastic weather in Seoul set the perfect scene for dinner and more exploring. Some of us decided to visit Dongdaemun Design Plaza and Gwangjang Market, where we continued our local food tasting: japchae, spicy noodles, dumpling soup... The day ended with some beers at a random bar-classic.
On a personal note, I'm truly impressed by the contrast in the city's architecture: traditional palaces with beautiful gardens are surrounded by some of the tallest and most modern structures I've ever seen. And despite the language barrier, I'm really grateful for how kindly the locals have treated us so far. So, ''Gamsahabnida,'' Korea, for the warm welcome.
---
Verrassend genoeg waren slechts een paar uur slaap na bijna een volledige dag reizen al genoeg om ons klaar te voelen om de (enorme!) stad Seoul te gaan verkennen. We hadden nog even de tijd om ontbijt te halen bij de dichtstbijzijnde 7-Eleven. Rond 08:30 verzamelden we ons allemaal voor ons gezellige hostel, klaar om naar onze eerste bestemming te vertrekken.
Het kostte ons niet meer dan 30 minuten om het gebied rond de ambassade te bereiken. De sfeer was geweldig-overal mensen in pakken met ijskoffie in de hand. Om 10:00 mochten we eindelijk naar binnen bij de ambassade, waar we werden verwelkomd door leden van de Nederlandse koninklijke delegatie. Ook Peter Wijlhuizen (Hoofd Innovatie, Technologie en Wetenschap) was aanwezig om ons te ontmoeten. De twee uur die volgden, beantwoordde hij geduldig onze eindeloze vragen-van economische en politieke kwesties tot luchtigere onderwerpen over de Koreaanse samenleving. Het was een geweldige kans om meer te leren over de belangrijkste culturele verschillen tussen beide landen en vormde een perfecte introductie tot ons verblijf in de hoofdstad.
Tegen de middag was het lunchtijd. Hoewel ons schema vrij strak was, was een halfuurtje ruim voldoende om wat traditionele Koreaanse gerechten te proberen. Op aanraden van de ambassade kozen we voor bibimbap en soondubu jjigae als eerste kennismaking.
Daarna verzamelden we ons opnieuw om aan onze bijna een uur durende reis naar het Korean Railroad Research Institute (KRRI) te beginnen, gelegen in het zuiden van de stad. Het Koreaanse openbaar vervoer was echt indrukwekkend. De stilte, het respect en de organisatie van de lokale mensen in metro's en bussen zie je zelden ergens anders. Zoals verwacht waren wij met afstand de luidruchtigste groep.
Rond 14:30 kwamen we aan bij onze volgende stop, KRRI. Het bezoek begon met een blik op prototypes van hogesnelheidstreinen en waterstofbussen, gevolgd door een presentatie van Yoonju Yi over zowel afgeronde als lopende projecten binnen het centrum. Het instituut, dat publieke financiering ontvangt uit diverse bronnen, heeft de afgelopen decennia aanzienlijke inspanningen geleverd om zijn eigen spoorweginfrastructuur te ontwikkelen-zowel in de bouw als de exploitatie. Ze werken momenteel ook aan baanbrekende hogesnelheidstechnologie en nemen deel aan internationale projecten waarbij ze andere landen helpen hun spoorwegsystemen op verschillende manieren te verbeteren. Tot slot kregen we een rondleiding door enkele van hun indrukwekkende testfaciliteiten, die we helaas niet mochten fotograferen omdat ze als ''topgeheim'' worden beschouwd.
Een prachtige zonsondergang en heerlijk weer in Seoul vormden het perfecte decor voor het avondeten en verdere verkenning. Sommigen van ons bezochten Dongdaemun Design Plaza en Gwangjang Market, waar we onze proeverij van lokale gerechten voortzetten: japchae, pittige noedels, dumpling-soep... De dag eindigde met een paar biertjes in een willekeurige bar-classic.
Persoonlijk ben ik echt onder de indruk van het contrast in de architectuur van de stad: traditionele paleizen met prachtige tuinen worden omringd door enkele van de hoogste en modernste gebouwen die ik ooit heb gezien. En ondanks de taalbarrière ben ik oprecht dankbaar voor hoe vriendelijk de lokale bevolking ons tot nu toe heeft behandeld. Dus, ''Gamsahabnida,'' Korea, voor het warme welkom.
Blog April 22 and 23 - Simon
Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels
Today (or maybe yesterday), we kicked off our study trip to South Korea! We got waved goodbye by the sweetest Marie Curie members who encourage us for our 28 hour -don't quote me on the exact number- journey to Seoul. After waiting a long time to board, it was finally time to get on the plane to Beijing. During the flight I also got to know a really cool Chinese lady that imports wine from France to China.
Halfway through, we had a five hour layover in Beijing which I used to fuel up with some good food and company. There hung a huge flag in the middle of the airport and we also saw a big artwork with some sails. After playing a few card games (we got a pack of cards for like 4 yen ≈ 0 euros) it was already time to gather for our flight to Incheon.
We got off the plane in Incheon at around 10 pm and were in a hurry to get to Seoul before the public transport stopped for the day. I ended up meeting an influencer at the Incheon metro station who kindly gave us some disposable cameras after we chatted for a bit! Make sure to give him a follow if you want to see the pictures that we will take! We're supposed to send him the developed photos and he'll turn it into a trendy video.
Finally arrived at our guest house in Seoul at 1 am, a few of us decided to go on an adventure to get some snacks and drinks. Along the way we noticed that a lot of people travel by motorbike, so naturally I photographed the coolest one. I also was surprised that you really could get anything, anytime here in Seoul but I would not be surprised if we see the lady from the shop again tomorrow morning.
On the way back, Thijs skillfully spotted a well-camouflaged cat. We found the time to take a selfie in a convex mirror before arriving at the guest house.
This brings me to the end of this travel blog as it's now almost 4 am and a busy day awaits tomorrow. Stay tuned for the next blog!
---
Vandaag (of misschien gisteren) is onze studiereis naar Zuid-Korea van start gegaan! We werden uitgezwaaid door de liefste leden van Marie Curie, die ons veel succes wensten voor onze 28 uur durende reis naar Seoul - al moet je me niet op dat exacte aantal vastpinnen. Na lang wachten konden we eindelijk aan boord van het vliegtuig naar Beijing. Tijdens de vlucht heb ik ook een superinteressante Chinese vrouw leren kennen die wijn uit Frankrijk naar China importeert.
Halverwege hadden we een tussenstop van vijf uur in Beijing, die ik benut heb om lekker te eten en wat bij te praten met de groep. In het midden van het vliegveld hing een enorme vlag en we zagen ook een groot kunstwerk met zeilen. Na een paar potjes kaarten (we hadden een set gekocht voor iets van 4 yen ≈ 0 euro), was het alweer tijd om ons te verzamelen voor de vlucht naar Incheon.
We landden rond 22:00 uur in Incheon en moesten ons haasten om nog op tijd met het openbaar vervoer naar Seoul te komen. Op het metrostation van Incheon ontmoette ik een influencer, die ons - na een gezellig gesprek - een paar wegwerpcamera's cadeau gaf! Als je benieuwd bent naar de foto's die we gaan maken, moet je hem zeker even volgen. We gaan de foto's namelijk naar hem opsturen zodra ze ontwikkeld zijn, en dan maakt hij er een trendy video van.
Uiteindelijk kwamen we om 01:00 uur aan bij ons guesthouse in Seoul. Een paar van ons besloten nog even op avontuur te gaan om snacks en drankjes te halen. Onderweg viel het ons op dat veel mensen hier met een motor rijden, dus natuurlijk heb ik de coolste vastgelegd op foto. Wat me ook verraste, is dat je hier echt op elk moment van de dag álles kunt krijgen. Ik zou dan ook niet raar opkijken als we de vrouw uit de winkel morgenochtend gewoon weer zien.
Op de terugweg spotte Thijs heel scherp een goed gecamoufleerde kat. We namen nog even de tijd om een selfie te maken in een bolle spiegel, voordat we weer bij het guesthouse aankwamen.
En daarmee kom ik aan het einde van deze reisblog - het is inmiddels bijna 4 uur 's ochtends en morgen staat er een drukke dag op ons te wachten. Stay tuned voor de volgende blog!