Blog May 7 - Thijs

Maarten 2025-05-07 16:34

I started my day with a simple but satisfying breakfast - a fresh baguette from Paris Baguette. Though the name suggests otherwise, the bread was made right here in Korea, which gave me a small chuckle. After securing mybaguette, I headed over to the nearby 7-Eleven to pick up some jam, grapes, and a bottle of milk to complete the meal. On my way there, I happened to run into Maarten and Nino. Since we were all headed in the same direction and none of us had eaten yet, we decided to enjoy breakfast together.

There's something really nice about having a good morning meal, especially when the weather is cooperating. The sun was out again after hiding away yesterday, and it gave the whole morning a warm, peaceful vibe. After breakfast, I went for a leisurely walk, soaking in the sunshine and the gentle buzz of the city waking up. It felt good to move around and clear my head. Once I got back, I took a quick nap - a short recharge before the rest of the day unfolded.

Later that morning, the three of us - Nino, Maarten, and I - made our way to the Lotte department store. Our main goal was to visit the National Geographic store, which is kind of a must - see if you're into travel gear or just cool branding. Nino needed a new backpack, and after some browsing, he found one that fit perfectly. With that mission accomplished, our stomachs began to speak up, so we headed to Shake Shack for lunch.

Shake Shack rarely disappoints, and this time was no different. We each devoured our burgers and took a moment to just relax and enjoy the meal. Afterwards, wanting to walk off the calories, we decided to go on a short hike through a nearby forest. It was surprisingly tranquil. Despite being surrounded by the second largest city in the country, the forest made us feel like we had briefly escaped into nature. The air was cooler under the trees, and the sounds of the city faded into the background.

When we got back, we watched Kizumonogatari, an anime film that dives into the story of a boy who becomes a vampire. The animation was stunning, and the story was really exciting and more intense than I expected - but in a good way. It really held our attention from start to finish.

By the time the movie ended, hunger hit us again, so we went out in search of dinner. We stumbled upon a small Japanese restaurant tucked into a side street. I ordered katsudon - crispy fried pork cutlet served over rice with egg and vegetables. It was hearty, comforting, and exactly what I needed after a long day.

To wind down, we took a slow stroll through the nighttime city. The streets were glowing with neon lights and buzzing with energy, yet there was something calming about it all. I ended my day with a couple episodes of House M.D., a comforting dose of nostalgia to close out a day that was full, but never rushed.

---

Ik begon mijn dag met een simpel maar bevredigend ontbijt - een verse baguette van Paris Baguette. Ondanks de naam werd het brood gewoon hier in Korea gebakken, wat me even liet glimlachen. Nadat ik mijn baguette had bemachtigd, liep ik naar de nabijgelegen 7-Eleven om jam, druiven en een fles melk te halen om het ontbijt compleet te maken. Onderweg kwam ik toevallig Maarten en Nino tegen. Aangezien we dezelfde kant op gingen en geen van ons nog had ontbeten, besloten we samen te ontbijten.

Er is iets heel fijns aan een goed ontbijt, vooral als het weer ook meewerkt. De zon was weer tevoorschijn gekomen na zich gisteren te hebben verstopt, wat de hele ochtend een warme, rustige sfeer gaf. Na het ontbijt maakte ik een ontspannen wandeling en genoot van de zon en het zachte geroezemoes van een ontwakende stad. Het voelde goed om even in beweging te zijn en mijn hoofd leeg te maken. Eenmaal terug nam ik een korte powernap - een snelle oplaadbeurt voor de rest van de dag.

Later in de ochtend gingen wij drie - Nino, Maarten en ik - richting het Lotte-warenhuis. Ons hoofddoel was de National Geographic-winkel, wat een echte aanrader is als je van reisgear of coole branding houdt. Nino had een nieuwe rugzak nodig en na wat rondsnuffelen vond hij er eentje die perfect zat. Missie geslaagd, en onze magen begonnen te knorren, dus we gingen naar Shake Shack voor de lunch.

Shake Shack stelt zelden teleur, en ook deze keer niet. We werkten allemaal onze burgers naar binnen en namen even de tijd om gewoon te ontspannen en van de maaltijd te genieten. Daarna, om de calorieën een beetje kwijt te raken, besloten we een korte hike te maken door een nabijgelegen bos. Het was verrassend rustig. Ondanks dat we midden in de op één na grootste stad van het land waren, gaf het bos ons het gevoel dat we even aan de natuur ontsnapt waren. De lucht was koeler onder de bomen en het stadsgeruis verdween op de achtergrond.

Eenmaal terug keken we naar Kizumonogatari, een animefilm die het verhaal vertelt van een jongen die in een vampier verandert. De animatie was prachtig en het verhaal spannender en intenser dan ik had verwacht - maar op een goede manier. Het hield onze aandacht vast van begin tot eind.

Tegen de tijd dat de film voorbij was, kregen we weer honger, dus gingen we op zoek naar avondeten. We kwamen terecht bij een klein Japans restaurantje in een zijstraat. Ik bestelde katsudon - knapperig gebakken varkensschnitzel geserveerd over rijst met ei en groenten. Het was hartig, troostend en precies wat ik nodig had na zo'n dag.

Om af te sluiten maakten we een rustige avondwandeling door de stad. De straten gloeiden van de neonlichten en bruiste van energie, maar toch had het iets kalmerends. Ik sloot mijn dag af met een paar afleveringen van House M.D., een vertrouwde dosis nostalgie om een volle, maar nooit gehaaste dag mee af te ronden.

Blog May 6 - Pieter

Maarten 2025-05-07 03:19

The day started of as always: with a visit to the 7 eleven around the corner. We went for the infamous "timo special" which is fried chicken you microwave yourself. We also bought lattes to go in artsy cups, which warmed us up for our next stop: the museum of modern art.

On the way to the subway a question about projectile vomiting over the border of North Korea led to some nice philosophical debating "would they shoot the vomit or me?" and thereafter "when does my vomit stop being a part of me?".
The museum of modern art was kind of nice but also a bit wierd at times. My personal favorite was a projection of an elderly couple reminiscing about their past while dancing in a field of flowers. This was immediatly followed with the low point of the museum: a projection of a baby dancing in front of naked person while its parents were bowing.

After the museum we walked to the Shinsegae department store, the biggest department store in the world. We took the escalator to the foodmarkt, where we all bought something for lunch. Overstimulated by all the sounds, smells and crowds, we went outside to enjoy our goods.

Fully fueled and recovered we returned back inside for some more exploring. Our starting point was the dinosaur amusement park on the 9th floor (which Ot really liked). From the top of the building we worked our way down to the basement passing an ice skating ring, a lego store and a cinema.

When we could finally see daylight again we had a new destination: a second hand book store. This was a very calm and serene experience after the mall which was a sensory overload. After spending some time here looking for English books we realised that the mall had tired us more than expected so our next stop will be a pub for some beers.

But before we could relax, Adriaan wanted to get a haircut here. So as we stepped into the pouring rain at Seomyeon station, we navigated to the barbershop he selected and while the rest was going on a search for a pub I accompanied Adriaan during his appointment at the barbershop.

After the haircut we found a mexican place to eat, the burritos were great and a few tequila highballs later a new plan was made: we are going to a bar this evening. Eventually we found a darts bar where we can play 8 ball pool and drink beer. This is where I am finishing my blog up after a great day.
PS hoping I can beat Freya in a revanche after she beat me in a very exciting and nerve-racking game.

---

De dag begon zoals altijd: met een bezoek aan de 7-Eleven om de hoek. We gingen voor de beruchte "Timo special", oftewel gefrituurde kip die je zelf in de magnetron opwarmt. We kochten ook lattes to go in artsy bekers, die ons opwarmden voor onze volgende stop: het museum voor moderne kunst.

Op weg naar de metro leidde een vraag over projectielbraken over de grens met Noord-Korea tot een interessante filosofische discussie: "Zouden ze het braaksel neerschieten of mij?" en daarna "Wanneer houdt mijn braaksel op met een deel van mij te zijn?".
Het museum voor moderne kunst was best leuk, maar soms ook een beetje vreemd. Mijn persoonlijke favoriet was een projectie van een ouder stel dat dansend in een bloemenveld terugdacht aan vroeger. Dit werd meteen gevolgd door het dieptepunt van het museum: een projectie van een dansende baby voor een naakt persoon, terwijl de ouders bogen.

Na het museum liepen we naar het Shinsegae-warenhuis, het grootste warenhuis ter wereld. We namen de roltrap naar de foodmarkt, waar we allemaal iets kochten voor de lunch. Overprikkeld door alle geluiden, geuren en mensenmassa's, gingen we naar buiten om van ons eten te genieten.

Volledig bijgetankt en hersteld gingen we weer naar binnen om verder te verkennen. We begonnen op de negende verdieping bij het dinosauruspretpark (waar Ot erg van genoot). Vanaf de top van het gebouw werkten we ons een weg naar beneden tot in de kelder, langs een schaatsbaan, een Lego-winkel en een bioscoop.

Toen we eindelijk weer daglicht zagen, hadden we een nieuwe bestemming: een tweedehands boekwinkel. Dit was een erg rustige en serene ervaring na de zintuiglijke overbelasting van het winkelcentrum. Na even zoeken naar Engelse boeken beseften we dat het winkelcentrum ons meer had uitgeput dan gedacht, dus onze volgende stop zou een kroeg worden voor een biertje.

Maar voordat we konden ontspannen, wilde Adriaan nog naar de kapper. Dus terwijl we uitstapten in de stromende regen bij Seomyeon Station, navigeerden we naar de barbershop die hij had uitgekozen. Terwijl de rest een kroeg zocht, vergezelde ik Adriaan tijdens zijn afspraak bij de kapper.

Na de knipbeurt vonden we een Mexicaans tentje om te eten. De burrito's waren geweldig, en een paar tequila highballs later werd er een nieuw plan gemaakt: vanavond gaan we naar een bar. Uiteindelijk vonden we een dartsbar waar we 8-ball pool konden spelen en bier konden drinken. Hier zit ik nu deze blog af te maken na een geweldige dag.
PS: ik hoop dat ik Freya kan verslaan in de revanche, nadat ze me eerder in een superspannende wedstrijd had verslagen.

Blog May 5 - Marieke

Maarten 2025-05-07 02:58

While the Netherlands was celebrating Liberation Day on the fifth of May, Korea marked Buddha's birthday. To get a glimpse of this tradition, part of the group headed out early in the morning to make way to the Haedong Yonggungsa temple.

A road lined with small stands and colourful lanterns led us to the temple buildings and shrines looking over the ocean. We saw the offerings to Buddha and people pouring water over his statue, as well as many wishes written down on paper leafs; some of the many Buddhist traditions. We wrote down a wish of our own and tried some of the snacks there.

Then two very interesting bus rides (the first bus driver liked to shout and the second bus was so crowded that we had to origami ourselves in) brought us to gamcheon culture village. This neighborhood, filled with bright-coloured houses and small souvenir shops, was fun to explore for a bit, but felt too touristy for our taste.

After reuniting with another part of the group and taking an equally crowded bus, we arrived at the Samgwangsa temple, that lies on the slopes of Baegyangsan Mountain in downtown Busan. We tried some Korean children games, which we recognised from Squid Game, and cute old ladies kept telling us we should take more of the moon cakes that they were handig out (or that's what we think they said).

All the temples were open for prayers and were very pretty and gold on the inside. It was a good opportunity to practice the bowing technique we picked up at our temple stay the day before, but I still kind of felt like an impostor since everyone around us was bowing so earnestly.

We went for a quick dinner break at a small restaurant somewhere below the temple grounds, where after some Korenglish and help from Google Translate, it became clear that we could order three dishes. While we tried our best cleaning our grilled fish with chopsticks (difficult!), two older kitchen ladies were watching us closely, probably judging our technique.

Armed with three umbrellas generously given to us by the restaurant owner, we climbed the temple stairs once again. Seventy thousand (!) lanterns now lit up the night, along with glowing, moving dragons, birds, and elephants. We followed the lantern path along the temple buildings and the pagoda. Although it was really crowded, the vibe was great.

We were quite tired from all the walking so we ended the day with a 7-eleven ice cream and went to bed at a reasonable hour for a change!

---

Terwijl Nederland op vijf mei Bevrijdingsdag vierde, stond Korea in het teken van de verjaardag van Boeddha. Om een glimp van deze traditie op te vangen, vertrok een deel van de groep vroeg in de ochtend richting de Haedong Yonggungsa-tempel.

Een weg met kleine kraampjes en kleurrijke lantaarns leidde ons naar de tempelgebouwen en heiligdommen die uitkijken over de oceaan. We zagen de offers aan Boeddha en mensen die water over zijn beeld goten, evenals vele wensen die op papieren blaadjes waren geschreven; enkele van de vele boeddhistische tradities. We schreven zelf ook een wens op en probeerden wat van de snacks daar.

Daarna brachten twee zeer interessante busritten ons naar Gamcheon Culture Village (de eerste buschauffeur hield van schreeuwen en in de tweede bus moesten we ons als origami vouwen omdat het zo druk was). Deze wijk, vol felgekleurde huisjes en kleine souvenirwinkels, was leuk om even te verkennen, maar voelde voor ons iets te toeristisch aan.

Na het weer samenkomen met een ander deel van de groep en opnieuw een overvolle busrit, kwamen we aan bij de Samgwangsa-tempel, gelegen op de hellingen van de Baegyangsan-berg in het centrum van Busan. We probeerden een paar Koreaanse kinderspelletjes, die we herkenden van Squid Game, en schattige oude dametjes bleven maar zeggen dat we meer mooncakes moesten nemen (althans, dat denken we dat ze zeiden).

Alle tempels waren open voor gebed en waren van binnen prachtig en goudkleurig. Het was een goede gelegenheid om onze buigtechniek te oefenen die we de dag ervoor tijdens ons tempelverblijf hadden geleerd, al voelde ik me toch een beetje als een imposter, want iedereen om ons heen boog zo oprecht.

We namen een korte dinerpauze in een klein restaurantje onderaan de tempel, waar het na wat 'Korenglish' en hulp van Google Translate duidelijk werd dat we drie gerechten konden bestellen. Terwijl we ons best deden om onze gegrilde vis netjes met stokjes te eten (moeilijk!), werden we nauwlettend in de gaten gehouden door twee oudere keukenmedewerksters, die waarschijnlijk ons techniekje aan het beoordelen waren.

Gewapend met drie paraplu's, die we gul van de restauranteigenaar kregen, beklommen we opnieuw de tempeltrappen. Zeventigduizend (!) lantaarns verlichtten nu de nacht, samen met gloeiende, bewegende draken, vogels en olifanten. We volgden het pad van lantaarns langs de tempelgebouwen en de pagode. Hoewel het erg druk was, hing er een geweldige sfeer.

We waren behoorlijk moe van al het wandelen, dus sloten de dag af met een 7-Eleven-ijsje en gingen voor de verandering eens op tijd naar bed!

Blog May 4 - Adriaan

Maarten 2025-05-06 03:40, laatste update 2025-05-07 02:24

To start the day we woke up at 4:30 in the morning to greet the upcoming sun. It was a very nice looking sunrise, however we sadly did not have time to enjoy the view for too long because at 4:50 we were participating in the morning ceremony together with the monk. The morning ceremony consisted of a mix of deep and short bows accompanied by the monk's chanting. It was a nice way to wake our bodies up from the early start. It also was a good warming up for the 108 bows we did after. During each bow we strung one bead on a string creating at the end a neclace/bracelet with 108 beads. The stringing of the beads was for me a somewhat medidative experience due to the slow and intensive nature.

After finishing the necklace the monk placed the necklace over our heads and he would pray for one of our wishes to come true. To conclude the temple stay we had a very nice and diverse vegetarian breakfast, most people of our group just ate the toast though. We also had a tea ceremony where we could ask the monk question about buddhism in general and about the monks life specific. And before leaving the monk told us some more about the monk life and about Korea.

After leaving the temple we had quite a journey ahead of us. Because we had all our luggage still with us we took up a lot of space, which meant the bus was full of tired people with heavy luggage. When we arrived the trainstation I got some pancakes from a very nice old lady which was filled with some sort of cinnamon syrup (it was delicious). To get to the hostel we had to travel with the metro a bit but this went very smoothly.

Because of the nice weather we decided to enjoy ourselves a nice beach day. When we arrived, after a wild bus journey, on the beach we were suprised to see it was very busy, but only a few people were shirtless. Sunbathing and swimming aren't really done in Korea it turns out. The wheater was so nice we even decided to take a dive into the water, which was very much still very cold but Pieter, Timo and me still had a nice swim. After the swim we did some reading and sleeping on the beach. We kept relaxing until we were so hungry we couldn't relax anymore. To solve this problem Timo and me decided to go to a tonkatsu specialty store. Where I got the spicy tonkatsu and Timo the cheesy one. I quickly regreted my decision to go for the spicy one but while tearing up from the spice I was still able to enjoy the nice flavours.

When we returned from the tonkatsu place the entire group was on the beach so we could watch the sunset together. Sadly the sun decided to go down in the wrong direction so we could not see it at all, which was terribly unlucky. But instead of watching the sunset we enjoyed a super nice lightshow on the bridge and some fireworks from the boats there. There also was a magician doing performing tricks and gathering a crowd. I did not understand the tricks because I don't speak Korean but the crowd also seemed very suprised at everything the magician did so I wasn't the only one.

At 8 in the evening we had 2 minutes of silence. This in honor of the victims of war everywhere and in memory of the victims of ww2. This day I usually walk along in the silent march to the war memorial in my hometown Duiven. And in these unstable times I find it especially important to remember both the attroceties and the acts of heroisms that take place during wars.
Because of the early start of our day we thought it would be a good idea to sleep early so that is where our day and my blog ends.

---

Om de dag te beginnen stonden we om 4:30 's ochtends op om de opkomende zon te begroeten. Het was een prachtige zonsopgang, maar helaas hadden we niet veel tijd om ervan te genieten, want om 4:50 namen we al deel aan de ochtendceremonie samen met de monnik. De ochtendceremonie bestond uit een combinatie van diepe en korte buigingen, begeleid door het gezang van de monnik. Het was een fijne manier om ons lichaam wakker te maken na zo'n vroege start. Het vormde ook een goede warming-up voor de 108 buigingen die we daarna deden. Bij elke buiging rijgden we één kraal aan een koord, waarmee we uiteindelijk een ketting/armband met 108 kralen maakten. Het rijgen van de kralen was voor mij een enigszins meditatieve ervaring vanwege het langzame en intense karakter.

Na het afmaken van de ketting plaatste de monnik deze over ons hoofd en bad hij voor het uitkomen van een van onze wensen. Om het tempelverblijf af te sluiten kregen we een heerlijke en gevarieerde vegetarische ontbijtmaaltijd, hoewel de meeste mensen uit onze groep vooral het geroosterde brood aten. We namen ook deel aan een theeceremonie, waarin we vragen konden stellen aan de monnik over het boeddhisme in het algemeen en over het leven van een monnik in het bijzonder. Voor ons vertrek vertelde de monnik ons nog wat meer over het leven van een monnik en over Korea.

Na het verlaten van de tempel hadden we nog een hele reis voor de boeg. Omdat we al onze bagage bij ons hadden, namen we veel ruimte in beslag, waardoor de bus vol zat met vermoeide mensen en zware tassen. Bij aankomst op het treinstation kocht ik pannenkoekjes van een heel vriendelijke oude dame, gevuld met een soort kaneelsiroop (ze waren heerlijk). Om bij het hostel te komen moesten we nog een stukje met de metro reizen, maar dat verliep erg soepel.

Vanwege het mooie weer besloten we er een leuke stranddag van te maken. Na een wilde busrit kwamen we aan op het strand en tot onze verbazing was het erg druk, maar had bijna niemand zijn shirt uit. Zonnebaden en zwemmen lijken in Korea niet echt gebruikelijk te zijn. Het weer was zo aangenaam dat we besloten een duik te nemen, ook al was het water nog behoorlijk koud - toch hebben Pieter, Timo en ik heerlijk gezwommen. Na het zwemmen hebben we wat gelezen en geslapen op het strand. We bleven ontspannen tot we zó hongerig waren dat ontspannen niet meer lukte. Om dat probleem op te lossen besloten Timo en ik naar een tonkatsu-specialiteitenrestaurant te gaan. Ik nam de pittige tonkatsu en Timo de kaasvariant. Al snel kreeg ik spijt van mijn keuze voor de pittige versie, maar ondanks de tranen door de hitte kon ik toch genieten van de heerlijke smaken.

Toen we terugkwamen van het tonkatsu-restaurant was de hele groep op het strand, zodat we samen de zonsondergang konden bekijken. Helaas besloot de zon de verkeerde kant op onder te gaan, waardoor we hem helemaal niet konden zien - erg jammer. In plaats daarvan genoten we van een prachtige lichtshow op de brug en van vuurwerk vanaf de boten. Er was ook een goochelaar die trucs deed en een menigte om zich heen verzamelde. Ik begreep de trucs niet omdat ik geen Koreaans spreek, maar het publiek leek ook erg verbaasd over alles wat hij deed, dus ik was niet de enige.

Om 8 uur 's avonds hielden we twee minuten stilte. Dit ter nagedachtenis aan oorlogsslachtoffers overal ter wereld en ter herinnering aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Op deze dag loop ik normaal gesproken mee in de stille tocht naar het oorlogsmonument in mijn geboortedorp Duiven. In deze onzekere tijden vind ik het extra belangrijk om zowel de gruweldaden als de heldendaden die tijdens oorlogen plaatsvinden te blijven herinneren.
Vanwege onze vroege start dachten we dat het verstandig zou zijn om vroeg te gaan slapen, en daarmee eindigde onze dag én mijn blog.

Blog May 3 - Nino

Maarten 2025-05-05 15:45

Today, the third of May, was set to be a big day - we would partly travel to Busan by train and also spend the night at a temple! This big day started with an early morning as we had to be at the temple before 14:00. The train ride took about three and a half hours, which meant we had to wake up before 6:00. Luckily I already packed my bags which meant I could sleep for just a bit longer.

Apart from travelling to Busan, I was also responsible for leading the group as committee member. I was a bit nervous, but I believe everything went smoothly (not that I would say anything else here). Making sure everyone has enough money on their public transport card and cash for the temple was a start, but leading everyone to the correct destination without losing anybody is also a challenge. It becomes especially hairy if somebody leaves to get coffee out of nowhere or when you let everybody go to give a visit to the toilet. These situations are not something you think different about when making the planning at home, but actually performing them brings chaos into the mix. This trip makes me respect the previous committee members again, and more, because they were only a duo, where we are a with four.

The train ride started from Daejeon station at 8:06, and after searching for the right platform, we arrived safely on board. The train ride itself was quite comfortable, nice seats and good music go a long way when travelling. Apart from the music I also worked on some assignments for uni as I still have to make a few portfolio essays. Doing something productive during travel feels quite satisfying.

At Busan station we and the group that didn't want to participate in the templestay, split. Our next stop would be the templestay, and to get there we first had to travel through a big underground shopping tunnel. The tunnel had a lot of those cheap tourist stores, the kind where you ask yourself how they are making a profit. After we waded our path through the crowds, we took the subway and then a bus to travel to the templestay.

As a committee member, I found that the trip from Daejeon to the templestay went quite smoothly. Sadly, our luck ran dry when we exited the bus for the last part of the trip where we had to walk, it began to rain. The rain wasn't anything exceptional, but for a group travelling for a whole day already, and fully packed, it wasn't enjoyable. After checking-in, we started with the program.

The templestay program started with a quick video on how to behave during your stay. The rules were not that surprising, except that you had to bow whenever you entered a temple or saw a monk. After that, we got a tour of the temple of our stay, Beomasa, and got an explanation of some points of interest like a small pagoda and the insides of some of the rooms. The lanterns hanging above are in preparation for Buddha's birthday, which happens to be the day after tomorrow.

The pagoda was apparently quite something as it was a national treasure, holding spiritually the remains of one of the monks from decades ago. Except that the Japanese once raided the stones of its foundation.

After the tour of the temple, we were to have dinner, vegetarian like real monks do, in the dining hall. After dinner, we went to the meditation hall to, as the title suggests, meditate. I never really tried meditating before, but due to the way we sat down then, it would again not really happen. We meditate for about 40 minutes and after that we had free time until we had to shut the lights at 22:00.

Due to all the restraints, the housing, and certainly the clothing, it all felt a little like a prison. That's why we decided to plan an escape to find some hot chocolate. Via KakaoMaps we found a convenience store, a thirty-minute walk away from where we were. We didn't realise that it was that far down the mountain.

After our walk down the mountain we found the convenience store and got the hot chocolate. Apart from the realisation that we had to walk up the mountain again, the night couldn't have been better, sipping nice, hot chocolate.

---

Vandaag, 3 mei, stond een bijzondere dag op de planning - we zouden deels met de trein naar Busan reizen en ook overnachten in een tempel! Deze bijzondere dag begon al vroeg in de ochtend, want we moesten vóór 14:00 uur bij de tempel zijn. De treinreis duurde ongeveer drieënhalf uur, wat betekende dat we vóór 6:00 uur moesten opstaan. Gelukkig had ik mijn tas al ingepakt, waardoor ik net iets langer kon slapen.

Naast de reis naar Busan was ik vandaag ook verantwoordelijk voor het leiden van de groep als commissielid. Ik was een beetje nerveus, maar ik denk dat alles soepel is verlopen (niet dat ik hier iets anders zou zeggen). Zorgen dat iedereen genoeg saldo op zijn ov-kaart heeft en contant geld bij zich heeft voor de tempel was een begin, maar iedereen naar de juiste bestemming begeleiden zonder iemand kwijt te raken is ook een uitdaging. Het wordt vooral spannend als iemand ineens besluit koffie te gaan halen of als je iedereen toestaat een toiletpauze te nemen. Dit zijn situaties waar je bij het plannen van tevoren niet anders over denkt, maar in de praktijk zorgen ze voor chaos. Deze reis heeft mijn respect voor eerdere commissieleden alleen maar doen groeien - zij waren maar met z'n tweeën, terwijl wij er vier zijn.

De treinreis begon op station Daejeon om 8:06 uur. Nadat we het juiste perron hadden gevonden, kwamen we veilig aan boord. De treinrit zelf was behoorlijk comfortabel - fijne stoelen en goede muziek maken een groot verschil tijdens het reizen. Naast de muziek heb ik ook gewerkt aan wat opdrachten voor de universiteit, want ik moet nog wat portfolio-essays schrijven. Productief zijn tijdens het reizen geeft een erg voldaan gevoel.

Op station Busan scheidden wij ons van de groep die niet deelnamen aan het templestay-programma. Onze volgende bestemming was de tempelovernachting, en om daar te komen moesten we eerst door een grote ondergrondse winkelpassage. De tunnel stond vol met van die goedkope toeristenwinkeltjes - het soort waarbij je je afvraagt hoe ze winst maken. Nadat we ons een weg hadden gebaand door de menigte, namen we de metro en daarna een bus om bij de tempel te komen.

Als commissielid vond ik dat de reis van Daejeon naar de tempel vrij soepel verliep. Helaas was ons geluk op toen we uit de bus stapten voor het laatste stukje te voet - het begon te regenen. De regen was niet extreem, maar voor een groep die al een hele dag onderweg was en volledig bepakt, was het geen pretje. Na het inchecken begonnen we met het programma.

Het templestay-programma begon met een korte video over hoe je je moet gedragen tijdens je verblijf. De regels waren niet heel verrassend, behalve dat je moest buigen telkens wanneer je een tempel binnenging of een monnik zag. Daarna kregen we een rondleiding door onze verblijfstempel, Beomasa, en kregen we uitleg over een aantal interessante plekken, zoals een kleine pagode en de binnenkant van enkele ruimtes. De lantaarns die boven hingen waren ter voorbereiding op Boeddha's verjaardag, die overmorgen plaatsvindt.

De pagode bleek vrij bijzonder te zijn - het is een nationaal erfgoed en herbergt spiritueel de resten van een monnik van tientallen jaren geleden. Behalve dan dat de Japanners ooit de stenen van de fundering hebben geplunderd.

Na de rondleiding was het tijd voor het avondeten - vegetarisch, zoals echte monniken dat doen - in de eetzaal. Na het eten gingen we naar de meditatieruimte om, zoals de naam al zegt, te mediteren. Ik had nog nooit echt geprobeerd te mediteren, maar vanwege de manier waarop we zaten, zou het er ook dit keer niet echt van komen. We mediteerden ongeveer 40 minuten en daarna hadden we vrije tijd tot het licht om 22:00 uur uit moest.

Door alle regels, de accommodatie, en zeker ook de kleding, voelde het allemaal een beetje als een gevangenis. Daarom besloten we een ontsnapping te plannen om ergens warme chocolademelk te halen. Via KakaoMaps vonden we een kleine supermarkt, op een halfuur lopen van waar we waren. We hadden niet door dat die zo ver de berg af lag.

Na onze afdaling vonden we de supermarkt en haalden we de chocolademelk. Afgezien van het besef dat we de berg weer op moesten lopen, kon de avond niet beter - genietend van een lekkere warme chocolademelk.