Blog May 2 - Anne

Maarten 2025-05-03 02:41

Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels

Today was another free day, but since the committee planned an optional hike almost everyone went hiking. We first had to take two busses to get to the start of the trail. While we were waiting for the first bus, Marieke realised all her cards (credit card, public transport, etc.) were gone. But since there was no time to go back to the hostel, we had to come up with some creative ways to do some fare evasion. Luckily, we all got into the bus (with or without paying) and we started our hike.

The hike we did was the Gyejoksan mountain red clay trail. During the hike you could choose to walk on the concrete or barefoot on a small red clay path next to it. Walking barefoot in the clay had apparently a lot of healing qualities such as dementia and diabetes prevention (I'm still wondering which part of the healing is done by simply just walking and which part by being barefoot in the red clay, but maybe that's just me). I decided to keep my shoes on, since we had a hike of 15 kilometres ahead.

The hike turned out to be a bit longer than 15 kilometres, since we did two detours. The first one led us to a beautiful view of a lake and the second one to the remnants of the walls of an old palace.

For the last kilometre of the hike I also decided to take off my shoes and give walking in the red clay a try. I personally liked it for about ten metres before my feet started to hurt, so I put my shoes back on at the first possibility to wash my feet and walked the rest of that last kilometre on the concrete again. Let's just hope that those few metres are enough for those healing qualities to kick in.

Somehow everyone got at the end of the trail around the same time and we were just in time to catch the bus. Marieke still couldn't pay for the bus, but at that point we were getting really good at getting her in the bus.

At the hostel we finally reunited with Irene (she didn't go hiking, so I had to miss her for a full day) and with Marieke's credit cards (which were found by Irene under our beds).

We ended our day by going out for dinner, which was once again an interesting experience with nachos that turned out to be French toast. However, we still had a really good meal. After dinner, we went to another bar to have some drinks, play some card games and eat a bowl of ice cream (with cornflakes?). After all of that, Maarten, Marie-Nour and I decided to head back to the hostel, since we are taking the train to Busan quite early tomorrow.

---

Vandaag was weer een vrije dag, maar omdat de commissie een optionele wandeling had gepland, ging bijna iedereen mee wandelen. We moesten eerst twee bussen nemen om bij het begin van de route te komen. Terwijl we op de eerste bus wachtten, realiseerde Marieke zich dat al haar pasjes (creditcard, ov-kaart, enz.) weg waren. Maar omdat er geen tijd was om terug te gaan naar het hostel, moesten we wat creatieve manieren bedenken om zwart te rijden. Gelukkig kwamen we allemaal de bus in (met of zonder te betalen) en begonnen we aan onze wandeling.

De wandeling die we deden was het Gyejoksan mountain red clay trail. Tijdens de tocht kon je ervoor kiezen om over het beton te lopen of blootsvoets over een smal pad van rode klei ernaast. Met blote voeten lopen in de klei zou blijkbaar allerlei helende werkingen hebben, zoals het voorkomen van dementie en diabetes (ik vraag me nog steeds af welk deel van het genezende effect komt door gewoon wandelen en welk deel door met blote voeten in de klei te lopen, maar goed, misschien ligt dat aan mij). Ik besloot mijn schoenen aan te houden, want we hadden nog een wandeling van 15 kilometer voor de boeg.

De wandeling bleek uiteindelijk iets langer dan 15 kilometer te zijn, omdat we twee keer een omweg maakten. De eerste bracht ons naar een prachtig uitzicht op een meer en de tweede naar de resten van de muren van een oud paleis.

Voor de laatste kilometer van de wandeling besloot ik ook mijn schoenen uit te doen en het lopen in de rode klei een kans te geven. Ik vond het persoonlijk leuk voor ongeveer tien meter, totdat mijn voeten pijn begonnen te doen. Dus deed ik mijn schoenen weer aan bij de eerste gelegenheid om mijn voeten te wassen, en liep het laatste stuk van die kilometer weer over het beton. Laten we hopen dat die paar meter genoeg zijn om de genezende werking in gang te zetten.

Op de een of andere manier kwam iedereen ongeveer tegelijk aan het einde van het pad aan en we waren precies op tijd om de bus te halen. Marieke kon nog steeds niet betalen voor de bus, maar tegen die tijd waren we er vrij goed in geworden om haar toch mee te krijgen.

In het hostel werden we eindelijk herenigd met Irene (zij was niet gaan wandelen, dus ik had haar een hele dag moeten missen) en met Mariekes pasjes (die door Irene onder ons bed waren gevonden).

We sloten de dag af met een etentje, wat opnieuw een interessante ervaring was: de nacho's bleken wentelteefjes te zijn. Toch hebben we heerlijk gegeten. Na het eten gingen we naar een andere bar om wat te drinken, kaartspelletjes te spelen en een kom ijs (met cornflakes?) te eten. Daarna besloten Maarten, Marie-Nour en ik terug te gaan naar het hostel, want morgenochtend nemen we vroeg de trein naar Busan.

Blog May 1 - Odysseas

Maarten 2025-05-02 02:12

Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels

As today was a free visit day, I decided to not set an alarm clock and get a much-needed sleep to recover from yesterday's hang out. Unfortunately, I overslept and woke up in the afternoon. With the morning already gone and the weather looking like the one on the Netherlands, I decided it's a good opportunity to do some chores and catch up on some of my university work.

I started the day off by washing my clothes in laundry shop. While I was waiting for the laundry to be done, I had a breakfast at a local sandwich store. Unfortunately, the preparation time for my sandwich was so long that the cleaning program of my clothes was done and I had to pick them up before I even got a change to eat my meal.

After breakfast, it was time to find some nice cafeteria and get some work done. It did not take so long since South Korea is full of them. I am fascinated with the interior design of stores here, it feels like it's place has its own identity through careful placement of small items and to the addition of small detail in the environment, making the exploration of different shop a pleasant experience. The cafe that me and my friends have chosen, has a dog mascot named Berry, which freely walks around the shop enjoying the attention he gets from the customers. Taking advantage of the cuteness of his dog, the owner makes cakes with the face of the dog on top of them and merchandises with the face of the dog.

After resisting the urge of petting Berry for the 10th time and getting my work done, I have decided to take a break by walking a bit. One would expect that with such bad weather the roads would be empty, but that was not the case. Surprisingly, the roads were crowded and most the restaurants were full. Throughout our stay in South Korea, I have noticed that is common to eat in a restaurant rather that cooking at home, as a result you can find an enormous variety of food to try in reasonable prices as well.

With my clothes soaked and after grabbing something to eat It was time to head back at the hostel. For the night, we have a planned to meet up with a post-doc and a master student who we have met during our visit in the Institute of Basic Science at the department theoretical physics of the universe.
Other than enjoying our gold beer we also had the opportunity to discuss in more detail what is the main focus of their research and learned how is the everyday life here. So far, we have enjoyed our stay here and we would want to learn more information regarding that.

After several rounds of beers and hours of discussion it was time to call a taxi and go back to our hostel. I found these encounters very exciting, meeting new people with the same interest from different parts of the word always lead to memorable conversation. I am really glad that they wanted to meet us and I hope that someday I will have the opportunity to meet up with them again for another round of beers.

---

Aangezien vandaag een vrije dag was, besloot ik geen wekker te zetten en wat broodnodige slaap in te halen na het avondje uit van gisteren. Helaas had ik me verslapen en werd ik pas in de middag wakker. Met de ochtend al voorbij en het weer dat leek op dat in Nederland, besloot ik dat het een goed moment was om wat huishoudelijke taken te doen en bij te werken met mijn universiteitswerk.

Ik begon de dag met het wassen van mijn kleren bij een wasserette. Terwijl ik wachtte tot de was klaar was, besloot ik te ontbijten bij een lokale sandwichzaak. Helaas duurde het bereiden van mijn sandwich zo lang dat het wasprogramma al klaar was voordat ik überhaupt de kans kreeg mijn maaltijd op te eten.

Na het ontbijt was het tijd om een leuke cafetaria te zoeken en wat werk te verrichten. Dat bleek niet moeilijk, want Zuid-Korea zit er vol mee. Ik ben gefascineerd door het interieur van winkels hier; het lijkt alsof elke plek een eigen identiteit heeft door de zorgvuldige plaatsing van kleine voorwerpen en het toevoegen van subtiele details aan de omgeving. Dat maakt het ontdekken van verschillende cafés een aangename ervaring. Het café dat mijn vrienden en ik hadden uitgekozen had een hond als mascotte, genaamd Berry, die vrij rondloopt in de zaak en geniet van alle aandacht van de klanten. De eigenaar maakt handig gebruik van de schattigheid van de hond door taarten te maken met zijn gezicht erop en merchandise te verkopen.

Na meerdere keren de neiging te hebben moeten onderdrukken om Berry te aaien en mijn werk afgerond te hebben, besloot ik een pauze te nemen en een stukje te gaan wandelen. Je zou verwachten dat de straten leeg zijn bij zulk slecht weer, maar niets bleek minder waar. Verrassend genoeg waren de straten druk en zaten de meeste restaurants vol. Tijdens ons verblijf in Zuid-Korea is het me opgevallen dat het hier gebruikelijk is om buiten de deur te eten in plaats van thuis te koken. Daardoor is er een enorme verscheidenheid aan gerechten beschikbaar, en dat ook nog eens tegen redelijke prijzen.

Met natgeregende kleren en iets te eten in mijn hand was het tijd om terug te keren naar het hostel. Voor de avond hadden we afgesproken met een post-doc en een masterstudent die we hadden ontmoet tijdens ons bezoek aan het Institute of Basic Science bij de afdeling theoretical physics of the universe.
Naast het genieten van ons bier, kregen we ook de kans om in meer detail te praten over hun onderzoek en leerden we meer over het dagelijks leven hier. Tot nu toe bevalt ons verblijf hier uitstekend, en we willen graag meer te weten komen over hoe het leven hier is.

Na meerdere rondes bier en urenlange gesprekken was het tijd om een taxi te bellen en terug te gaan naar ons hostel. Ik vond deze ontmoetingen erg inspirerend; mensen ontmoeten met dezelfde interesses, maar uit andere delen van de wereld, leidt altijd tot boeiende gesprekken. Ik ben erg blij dat ze de moeite namen om ons weer te zien, en ik hoop dat ik hen ooit nog eens kan ontmoeten voor een nieuw rondje bier.

Blog April 30 - Daniël

Maarten 2025-05-01 06:55, laatste update 2025-05-01 08:40

Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels

Hi everyone, this day it is my turn to write the blog, first we (Pieter, Adriaan and Daniël) started the day by waiting for Claudia, Freya, and Ot, who were late (we were late as well, but that is unimportant).
After we were complete, we went to apparently the best bakery of Korea. Where we had a very normal breakfast of brownies and a cheese pie. Adriaan had a cream roll and a 'pancake', which looked more like a cake. Ot, bought strawberry pie. At the counter, the cashier asked Ot something in Korean, and he nodded, after which, his pie was packaged in a box, which he removed as soon as we were outside. According to Pieter, the pie was boem lekker.

After some delicious breakfast, we went to a Starbucks on the 38th story of a building, where we had some delicious coffee, combined with a great view of the city. When we went back outside, we were flash banged by the sun as it was a day with a lot of sun and a 25 degree temperature, which was amplified by the fact that this city is one giant concrete and asphalt surface.

After another walk, we arrived at the national science museum, where we have a Q&A lecture about science communication, but before that, we had some free time to explore the museum. First we went to the biology / evolution building, which looked a bit like a small Naturalis, with a lot of stuffed animals displayed, and rocks. There was also a small part of rock from the moon, which was really cool, although obviously quite small, since bringing stuff from the moon takes a lot of effort. At the top floor, there was an exposition about human evolution and the technical progress of mankind.

Next we went to the technology part of the museum, where there were a lot of interactive displays, with which you could interact in order to show some kind of scientific principle. There were a lot of children around pressing all the buttons. There was also a fake aquarium.

When it was finally time for the Q&A, we first had our prep talk , after which we went to a meeting room together with curators, researchers, and a translator, where we asked a lot of questions about science communication and the museum itself, after which they asked us a few questions about our interest in science and our study. Finally, after that, we went outside to see a Boston dynamics robot, and took the group picture.

Because we had not seen all the things in the museum, we went back inside to view the remaining parts, where we saw an exhibition on Korean technology and Korean development in general. Unfortunately, a lot of the text was only available in Korean, but nonetheless, it was a very interesting museum.

In the evening, we had a delicious dinner at an Indian restaurant, where I ordered Malaitaka, which tasted really good. The rest agrees. We then went shopping at Uniqlo, where we got some nice new clothes.
After a long bus ride back home, we wanted to go to a karaoke bar, but first ended up in a normal bar with a funny smell. The beer and snacks tasted good though. After that, we did eventually go to a karaoke bar, and had a lot of fun.

When we were back in our room, there was a (probably) homeless man in our room, who we asked politely to leave, which he did after some persuading. And we hope that doesn't happen again. Luckily, he didn't steal anything, but it was an unexpected ending of the day. After that, we finally went to bed.

---

Hoi allemaal, vandaag is het mijn beurt om de blog te schrijven. Wij (Pieter, Adriaan en Daniël) begonnen de dag met wachten op Claudia, Freya en Ot, die te laat waren (wij waren ook te laat, maar dat is niet belangrijk).
Toen we compleet waren, gingen we naar wat blijkbaar de beste bakkerij van Korea is. Daar ontbeten we op geheel normale wijze met brownies en een kaastaartje. Adriaan had een slagroomrol en een 'pannenkoek', die meer op een cake leek. Ot kocht een aardbeientaart. Bij de toonbank vroeg de kassamedewerker iets in het Koreaans aan Ot, waarop hij knikte, waarna zijn taart in een doos werd verpakt - die hij vervolgens meteen buiten weer verwijderde. Volgens Pieter was de taart boem lekker.

Na een heerlijk ontbijt gingen we naar een Starbucks op de 38e verdieping van een gebouw, waar we genoten van lekkere koffie en een prachtig uitzicht over de stad. Toen we weer naar buiten gingen, werden we bijna verblind door de zon - het was een zonnige dag met 25 graden, wat nog heftiger aanvoelde door het feit dat deze stad één groot oppervlak van beton en asfalt is.

Na nog een wandeling kwamen we aan bij het Nationaal Wetenschapsmuseum, waar we een Q&A-lezing zouden hebben over wetenschapscommunicatie. Maar eerst hadden we wat vrije tijd om het museum te verkennen. We begonnen in het gebouw over biologie en evolutie, dat een beetje deed denken aan een kleine versie van Naturalis, met veel opgezette dieren en gesteenten. Er was ook een klein stukje maansteen te zien, wat erg gaaf was - al was het uiteraard klein, aangezien iets van de maan meenemen nogal wat moeite kost. Op de bovenste verdieping was er een tentoonstelling over menselijke evolutie en technologische vooruitgang.

Daarna gingen we naar het technologiegedeelte van het museum, waar veel interactieve opstellingen waren waarmee je allerlei wetenschappelijke principes kon ontdekken. Er waren veel kinderen die op alle knoppen aan het drukken waren. Ook was er een nep-aquarium.

Toen het eindelijk tijd was voor de Q&A, begonnen we met een voorbereidende bespreking. Daarna gingen we samen met conservatoren, onderzoekers en een tolk naar een vergaderruimte, waar wij allerlei vragen stelden over wetenschapscommunicatie en het museum. Vervolgens stelden zij ons wat vragen over onze interesse in wetenschap en onze studie. Tot slot gingen we naar buiten om een robot van Boston Dynamics te bekijken en maakten we de groepsfoto.

Omdat we nog niet alles in het museum hadden gezien, gingen we weer naar binnen om de rest te bekijken. We kwamen onder andere bij een tentoonstelling over Koreaanse technologie en algemene ontwikkelingen in Korea. Helaas was veel van de tekst alleen in het Koreaans, maar desondanks was het een erg interessant museum.

's Avonds aten we heerlijk in een Indiaas restaurant, waar ik Malaitaka bestelde, wat echt heel lekker was. De rest was het daarmee eens. Daarna gingen we shoppen bij Uniqlo, waar we wat leuke nieuwe kleding scoorden.
Na een lange busrit terug naar huis wilden we naar een karaokebar, maar belandden eerst in een normale bar met een vreemde geur. Het bier en de snacks smaakten gelukkig goed. Uiteindelijk gingen we toch nog naar een karaokebar, waar we veel plezier hadden.

Toen we terug in onze kamer waren, bleek er een (waarschijnlijk) dakloze man in onze kamer te zitten. We vroegen hem vriendelijk om weg te gaan, wat hij na wat aandringen ook deed. Hopelijk gebeurt dat niet nog eens. Gelukkig heeft hij niets gestolen, maar het was wel een onverwacht einde van de dag. Daarna zijn we eindelijk gaan slapen.

Blog April 29 - Freya

Maarten 2025-04-30 14:20, laatste update 2025-04-30 15:20

Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels

Our day started rather early, as we had to depart for today's institution visits at 8pm. Over the days, people have slowly but surely been getting sick of having onigiri (see the blog post of April 26) for breakfast, and are getting increasingly desperate. Some people were having Burritos, others had the instant noodles provided by the hostel, and I've even been told someone had a red velvet cake for breakfast.

The first visit of the day was to the Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Our visit here was quite different to the earlier visits; instead of listening to a talk from a single scientist, we attended a group meeting of theirs. The meeting started with a quick introduction with all their researchers. The floor was then given to our very own Bart to give a talk on his own research. He told us all about the quantum gravity through random geometry approach that his research group at Radboud uses. The second part of the meeting was a short presentation on the blackboard by Nils Albin Nilsson, who showed us a way to approximate quantum gravity at a much lower computational cost.

The second institute we visited was the Center for Underground Physics, also part of the Institute of Basic Science, which operates various experiments in their laboratory which lies 700m underground. Unfortunately, we couldn't visit the actual lab. Instead we were shown the facilities where they produce the ultra-high-purity detectors that they use in their experiments to, among other things, find dark matter particles.

The visit to the second institute was somewhat shorter than we expected, so we had to spend quite some time in Daejeon, which even Albin had told us is a very boring city. Luckily he had given us the tip that there was a botanical garden very close to the IBS. After a short stop at a tower with a cafe in it where we took a picture with some local mascots (and of more soviet looking buildings), we crossed the pedestrian bridge to reach the garden. While best time to see the garden was a few weeks ago (when the cherryblossoms were blooming) it was still very enjoyable to walk around in. While sitting in the prettiest spot of the garden (which we found, at least, it was huge), we somehow came across one of the scientists who had been at the group meeting.

After spending the remainder of the afternoon in the botanical garden, we decided to go for dinner. At first we wanted to join another group that were already having dinner, but due to a miscommunication we thought that their restaurant only served gimbab (Korean sushi), while they actually served all kinds of food (to be fair to us, it was literally called Dream Gimbab). We ended up having duck in soy sauce at a Korean barbecue place.

When we walked to the subway station on the way back to our hostel, we miraculously came across Albin again, who even saved us from missing a turn left to the metro station.
Luckily, we don't need to wake up early tomorrow, so people spent the evening playing games in the cafe in our hostel while I'm writing this blog.

---

Onze dag begon vrij vroeg, want we moesten om 8 uur 's ochtends vertrekken voor de bezoeken aan de instituten van vandaag. In de afgelopen dagen zijn mensen langzaam maar zeker een beetje klaar met het eten van onigiri (zie de blogpost van 26 april) als ontbijt, en de wanhoop begint toe te slaan. Sommigen aten burrito's, anderen gingen voor de instant noedels die het hostel beschikbaar stelde, en ik heb zelfs gehoord dat iemand rodefluweltaart als ontbijt had.

Het eerste bezoek van de dag was aan het Institute of Basic Science center of Theoretical Physics of the Universe. Dit bezoek was heel anders dan de eerdere bezoeken; in plaats van een lezing van één wetenschapper, woonden we een groepsbijeenkomst bij. De bijeenkomst begon met een korte introductie van al hun onderzoekers. Vervolgens kreeg onze eigen Bart het woord om een presentatie te geven over zijn eigen onderzoek. Hij vertelde ons alles over de quantumzwaartekrachtbenadering via willekeurige geometrie die zijn onderzoeksgroep aan de Radboud Universiteit gebruikt. Het tweede deel van de bijeenkomst bestond uit een korte presentatie op het krijtbord door Nils Albin Nilsson, die ons een manier liet zien om quantumzwaartekracht te benaderen met veel lagere rekentijd.

Het tweede instituut dat we bezochten was het Center for Underground Physics, dat ook onderdeel is van het Institute of Basic Science. Zij voeren verschillende experimenten uit in hun laboratorium dat 700 meter onder de grond ligt. Helaas konden we het daadwerkelijke lab niet bezoeken. In plaats daarvan kregen we een rondleiding door de faciliteiten waar ze detectoren van ultrazuivere kwaliteit produceren. Deze gebruiken ze in hun experimenten om onder andere deeltjes van donkere materie te vinden.

Het bezoek aan het tweede instituut duurde iets korter dan verwacht, dus we moesten wat tijd doorbrengen in Daejeon - een stad die, volgens Albin zelf, nogal saai is. Gelukkig had hij ons de tip gegeven dat er vlakbij het IBS een botanische tuin was. Na een korte stop bij een toren met een café erin, waar we op de foto gingen met een paar lokale mascottes (en wat Sovjet-achtig ogende gebouwen), staken we via een voetgangersbrug over naar de tuin. Hoewel het mooiste moment om de tuin te bezoeken eigenlijk een paar weken eerder was (toen de kersenbloesems bloeiden), was het nog steeds erg leuk om er rond te lopen. Terwijl we zaten op het mooiste plekje van de tuin (althans, dat vonden wij - hij was enorm), kwamen we ineens een van de wetenschappers tegen die bij de groepsbijeenkomst was geweest.

Na de rest van de middag in de botanische tuin te hebben doorgebracht, besloten we te gaan dineren. We wilden eerst aansluiten bij een andere groep die al aan het eten was, maar door een misverstand dachten we dat hun restaurant alleen gimbab (Koreaanse sushi) serveerde, terwijl ze eigenlijk allerlei soorten eten aanboden (ter verdediging: het restaurant heette letterlijk Dream Gimbab). Uiteindelijk hebben we eend in sojasaus gegeten bij een Koreaanse barbecue.

Toen we op weg naar het metrostation terugliepen naar ons hostel, kwamen we tot onze verbazing Albin weer tegen - hij redde ons zelfs van het missen van een afslag naar het station.
Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg op te staan, dus hebben mensen de avond doorgebracht met het spelen van spelletjes in het café van ons hostel, terwijl ik deze blog aan het schrijven ben.

Blog April 28 - Timo

Maarten 2025-04-29 13:05

Nederlandse vertaling (mede mogelijk gemaakt door ChatGPT) na Engels

Our first full day in Daejeon started with a rare opportunity to sleep in. Instead though, I decided to go for a run along the Yuduengchong river which runs through the heart Daejeon. Partly for the exercise but also to get a look at the city that will be our new home for the next few days. Daejeon could not be more different from Seoul if it tried. Where Seoul is the tech capital of Korea (and perhaps the world) with its massive glass towers, the only high-rise buildings visible as you ride the train into Daejeon are soviet-looking apartment buildings. And on the roads in the outskirts of the city, you can spot people carrying produce around with medieval-looking wooden carts.

After the obligatory convenience store breakfast we made our way toward the Korea Institute of Fusion Energy and their mascot Eokdori. There, they have one of the world's leading nuclear fusion reactors. After all of us received a tiny Eokdori for ourselves, we listened to a short lecture by Dr. Young-Seok Park about plasma fusion and how fusion reactors generate energy, followed by a tour of the reactor itself which at one point held the world record of containing a plasma of a staggering 100 million degrees hot.

Later in the afternoon, a few of us decided to visit Yuseong Hotspring, a traditional Korean hotspring footbath. A serene place located somewhat oddly in the middle of a busy street in Daejeon's city center. The clientele consisted of old Korean ladies... and us. Perhaps we discovered the secret to their long life expectancy. After the minerals in the hot springs' water worked their magic on our feet it was time to get dinner. Some of us had not yet had Korean fried chicken, which gave me an excuse to gladly have it again (for the third time in only 5 nights if i remember correctly). The chicken was once again amazing (and the pickled radish once again horrendously vile). A refreshing raspberry beer completed a delicious meal as the sun started to set over the city.

With that it was now time to head back towards the hostel, but not before picking up some breakfast for tomorrow morning, as it's going to be an early one. With a bit of effort we got the laundry machine in the hostel to work, and after that a few card games in the hostel cafeteria capped off a successful day.

---

Onze eerste volledige dag in Daejeon begon met een zeldzame kans om eens uit te slapen. Toch besloot ik in plaats daarvan om een rondje te gaan hardlopen langs de Yudeungchong-rivier, die dwars door het hart van Daejeon stroomt. Enerzijds voor de beweging, maar ook om alvast een indruk te krijgen van de stad die de komende dagen ons nieuwe thuis zal zijn. Daejeon is werkelijk totaal anders dan Seoul. Waar Seoul de technologische hoofdstad van Korea is (en misschien wel van de wereld) met zijn enorme glazen torens, zijn de enige hoogbouwflats die je ziet als je de trein Daejeon binnenrijdt, grauwe gebouwen die zo uit de Sovjet-Unie lijken te komen. En langs de wegen aan de rand van de stad zie je mensen rondlopen met houten karren die zo uit de middeleeuwen lijken te komen.

Na het verplichte ontbijtje uit de convenience store gingen we op weg naar het Korea Institute of Fusion Energy en hun mascotte Eokdori. Daar staat namelijk een van de meest toonaangevende kernfusie-reactoren ter wereld. Nadat we allemaal een klein Eokdori-knuffeltje kregen, luisterden we naar een korte lezing van Dr. Young-Seok Park over plasmafusie en hoe fusie-energie eigenlijk werkt. Daarna volgde een rondleiding langs de reactor zelf, die ooit het wereldrecord had voor het vasthouden van een plasma van maar liefst 100 miljoen graden.

Later in de middag besloten een paar van ons om de Yuseong Hotspring te bezoeken, een traditionele Koreaanse voetenbad-hotspring. Een serene plek, nogal apart gelegen midden op een drukke straat in het centrum van Daejeon. De andere bezoekers waren vooral oudere Koreaanse dames& en wij. Misschien hebben we wel het geheim van hun lange levensverwachting ontdekt. Nadat de mineralen in het warme bronwater hun werk op onze voeten hadden gedaan, was het tijd om te gaan eten. Sommigen van ons hadden nog geen Koreaanse gefrituurde kip gehad, wat mij een perfect excuus gaf om die weer te nemen (voor de derde keer in slechts vijf dagen, als ik het me goed herinner). De kip was opnieuw geweldig (en de ingelegde radijs opnieuw verschrikkelijk vies). Een verfrissend frambozenbiertje maakte de heerlijke maaltijd compleet, terwijl de zon langzaam onderging boven de stad.

Daarmee was het tijd om terug te gaan naar het hostel, maar niet voordat we nog even ontbijt voor morgenochtend hadden gehaald, want we moeten er vroeg uit. Met wat moeite kregen we de wasmachine in het hostel aan de praat, en daarna sloten we de dag af met een paar potjes kaart in de cafetaria van het hostel.