Blog May 12 - Romy

Romy 2024-06-08 15:25

Nederlands volgt Engels

Today was our last day on studytrip! We started the day off around 09.45am with cleaning the rented appartments. At this point, we were quite experienced with this and functioned like a well-oiled machine. This meant we could head to Manchester Piccadilly ahead of schedule.

After some very nice iced coffee, we took the turtle (Avanti) train to London. Here we had some time to grab dinner and say our goodbyes to our beloved pub Wetherspoons. We had grown quite attached to their food (and very cheap prices).

Then it was finally time to head to the Eurostar platform. Unfortunatly, they did not treat us as nicely as in Amsterdam; it almost felt like we were cattle to them. After a bad experience and going through customs, we had to wait a while before finally hopping on the Eurostar. This time was mostly spent chatting and looking for places to spend our last pounds. When we were finally sitting in the Eurostar, we found that place: the Eurostar restaurant offered smokey ciders.

While we enjoyed the last ciders on our trip, we spent hours playing BoomIt! and chatting. I also learned that it's not allowed to flush rubber ducks down Eurostar's drain and I am still wondering who tried to do that. We also said goodbye to Isa, Boaz, Marcel and Nino, who were getting picked up before Amsterdam.

Since the Eurostar was delayed, we missed our transfer to Nijmegen, which meant we had to wait an hour for the next train. In the mean time, Loes showed of her amazing dancemoves. Our group arrived around 2am in Nijmegen and after taking selfies, it was finally time to hit the hay! :)

Looking back now, it really was an unforgettable trip with loads of fun! We all learned so many new things about Physics and life in the UK. In a few weeks time, you can read all about it in our travel report.

Thank you for reading our travel blogs, and hopefully till next year!

P.S. If you are interested in organising the following studytrip, feel free e-mail us at smcr(at)science.ru.nl or approach any of the SMCR board or committee members.

---

Vandaag was onze laatste dag op studiereis! We begonnen de dag rond 09.45 met het schoonmaken van de gehuurde appartementen. Op dit punt waren we behoorlijk ervaren en functioneerden we als een goed geoliede machine. Dit betekende dat we eerder dan gepland naar Manchester Piccadilly konden gaan.

Na een heerlijke ijskoffie namen we de schildpadtrein (Avanti) naar Londen. Hier hadden we wat tijd om avond te eten en afscheid te nemen van onze geliefde pub Wetherspoons. We waren erg gehecht geraakt aan hun eten (en de goedkope prijzen).

Toen was het eindelijk tijd om naar het Eurostar platform te gaan. Helaas behandelden ze ons niet zo aardig als in Amsterdam; het voelde bijna alsof we vee voor ze waren. Na een slechte ervaring en door de douane te zijn gegaan, moesten we een poosje wachten voordat we eindelijk op de Eurostar konden stappen. Deze tijd werd vooral besteed aan kletsen en zoeken naar plekken om onze laatste ponden uit te geven. Toen we eindelijk in de Eurostar zaten, vonden we die plek: het Eurostar restaurant bood smokey ciders aan.

Terwijl we genoten van de laatste ciders van onze reis, brachten we uren door met het spelen van BoomIt! en nog meer kletsen. Ik heb ook geleerd dat je geen badeentje door de afvoer van de Eurostar mag spoelen, en ik vraag me nog steeds af wie dat geprobeerd heeft. We namen ook afscheid van Isa, Boaz, Marcel en Nino, die voor Amsterdam werden opgehaald.

Omdat de Eurostar vertraging had, misten we onze overstap naar Nijmegen, waardoor we een uur moesten wachten op de volgende trein. In de tussentijd liet Loes haar geweldige dancemoves zien. Onze groep kwam rond 2 uur 's nachts aan in Nijmegen en na het nemen van de laatste selfies was het eindelijk tijd om naar bed te gaan :)

Als ik er nu op terugkijk, was het echt een onvergetelijke reis met heel veel plezier! We hebben allemaal zoveel nieuwe dingen geleerd over Natuurkunde en het leven in het Verenigd Koninkrijk. Over een paar weken kun je er alles over lezen in ons reisverslag.

Bedankt voor het lezen van onze reisblogs, en hopelijk tot volgend jaar!

P.S. Als je geïnteresseerd bent in het organiseren van de volgende studiereis, stuur dan een e-mail naar smcr(at)science.ru.nl of benader een van de bestuurs- of commissieleden van SMCR.

Blog May 11 - Boaz

Ida 2024-05-15 11:59

Nederlands volgt Engels

Last real day, how quickly time goes by.

We had today to explore the city. We had breakfast in a Wetherspoon, after this Loes, Nienke and I went thrift shopping! There were incredibly many shops with nice things, but unfortunately really nothing in my size. There were also lots of ugly things, sometimes in my size.

After this, we went for a drink. Nienke had ordered a 'white chocolate matcha latte'. Sounds very tasty, isn't it. Not wanting to offend the lovely people at the café, the three of us ended up fighting with this drink.

After this, we briefly went to a mall for Loes. It was so ugly and so incredibly crowded, there was absolutely no vibe. After this, caught a bus to the cottage for dinner, cooked by the committee.

In the evening still watched the song contest! Everyone was praying that Israel would not win and oh how happy we were with Switzerland! Still a shame about the Netherlands :(

----

Laatste echte dag, wat gaat de tijd toch vliegensvlug.

We hadden vandaag om de stad te ontdekken. We ontbeten in een Wetherspoon, hierna gingen Loes, Nienke en ik thrift shoppen! Er waren ongelooflijk veel winkels met leuke dingen, maar helaas echt niks in mijn maat. Er waren ook heel veel lelijke dingen, soms wel in mijn maat.

Hierna gingen we wat drinken. Nienke had een "white chocolate matcha latte" besteld. Klinkt heel lekker, is het niet. Omdat we de lieve mensen van het cafeetje niet wilden beledigen hebben we uiteindelijk met zn drieën gevochten met dit drankje.

Hierna nog even kort naar een winkelcentrum gegaan voor Loes. Het was zo lelijk en zo ongelooflijk druk, het was absoluut geen vibe. Hierna een bus gepakt naar het huisje voor het avondeten, gekookt door de commissie.

In de avond nog het songfestival gekeken! Iedereen zat te bidden dat Israël niet zou winnen en o wat waren we blij met Zwitserland! Toch nog jammer van Nederland :(

Blog May 10 - Ties

Ida 2024-05-15 11:44, laatste update 2024-05-15 11:48

Nederlands volgt Engels

Today started quietly. We were expected to gather at 09.50 in front of our house in Manchester. Of course, this was an easy task, taking into account an uncertainty margin of a few minutes.

From here the journey was set towards our last institute visit, The University of Sheffield, in Sheffield. Here, the plan was to visit the physics department that focuses on applied particle physics.

The journey commenced with a short bus trip to the station. On arrival, we had to wait a bit for the train, creating the perfect conditions for locating a cup of coffee. I certainly made use of these circumstances. In the meantime, we noticed someone hurling with great speed towards a soon-departing train. We excitingly watched this person sprinting down the stairs, but alas, a wasted effort, for the doors had closed right in front of him. You could see the disappointment.

After this spectacle, the train set off to Sheffield, a journey of about an hour. At about 11.45 we arrived at Sheffield Station, where we had slightly over an hour and a half of free time. We all decided to go to a large Sainsbury's to get some lunch, and then have a seat in a nearby park.

At 13.30 it was time to gather in front of the university building. Here, William did a small introduction about the institute. Once inside, we got an overview of all the research done there and some applications of cosmic rays, like moisture detection in farmland and muon tomography. We also received a tour of a shed with a water tank detector and a millikelvin cooling system for dark matter detection.

After a slight delay, at approximately 18.45, we got on a quite busy train torwards Manchester. At Manchester Oxford Station, we got off and a group of people (including myself) had the idea to eat in a pub a final time. After a first attempt at a BrewDog pub, which was sadly full, we went to a nearby Whetherspoons, which luckily wasn't full. Here we ended the day with a fine (and relatively cheap) meal and some drinks.

----

Vandaag begon rustig. Om 09.50 werd van ons verwacht dat we zouden verzamelen voor in de hal bij ons huisje in Manchester. Dit is vanzelfsprekend gelukt met een onzekerheid van een aantal minuten.

Vanaf hier vertrok de reis richting het laatste instituut, de universiteit van Sheffield, in Sheffield. Hier stond op de planning een bezoek aan de natuurkunde afdeling die gefocust is op toegepaste deeltjesfysica.

De reis begon met een kort ritje in de bus richting het station. Eenmaal hier moesten we even wachten op de trein, wat de perfecte omstandigheden creëerde voor het halen van een bakje koffie. Hier heb ik dan ook gebruik van gemaakt. In de tussentijd zagen we iemand met enorme haast op een trein afhollen die op het punt stond om te vertrekken. We keken vol spanning toe hoe deze persoon met een sprintje de trap afkwam. Helaas was de moeite tevergeefs, want de deur ging net voor zijn neus dicht. Je kon de teleurstelling zien.

Na dit spektakel begon de treinreis richting Sheffield, een rit van ongeveer een uur. Rond 11.45 arriveerden we bij Sheffield Station, waar we iets meer dan anderhalf uur vrije tijd hadden. We besloten om met z'n allen naar een grote Sainsbury's te gaan om lunch in te slaan, wat we daarna in een nabijgelegen parkje opgegeten hebben.

Om 13.30 was het tijd om te verzamelen voor het gebouw van de universiteit. Hier deed William zijn praatje over het instituut. Eenmaal binnen kregen we een overzicht van al het onderzoek en wat toepassingen van cosmic rays, zoals waterdetectie in landbouwgrond en muon tomografie. Verder kregen we nog een rondleiding van een schuurtje met een watertank detector en een millikelvin koelsysteem voor het detecteren van donkere materie.

Na een beetje uitloop zaten we rond 18.30 in een heel volle trein richting Manchester. We stapten uit bij Manchester Oxford Station en een aantal mensen (inclusief mijzelf) had het plan om voor de laatste keer in een pub wat te eten. Na eerst een BrewDog pub geprobeerd te hebben, die helaas vol zat, zijn we doorgelopen naar de dichtstbijzijnde Wetherspoons, die gelukkig niet vol zat. Hier sloten we de dag af met een prima (maar vooral relatief goedkope) maaltijd en wat drankjes.

Blog May 9 - Kees

Ida 2024-05-15 11:40, laatste update 2024-05-15 11:40

Nederlands volgt Engels

Today was the day of our second to last institute visit: a trip to the Jodrell Bank Observatory. This would also be my second and last post to this blog. Let's go through my day.

For me, the day started with breakfast at the Ford Madox Brown, a restaurant that's part of the Wetherspoon chain. Although this is not an ad, I thought I should mention their existence, as their low prices together with their okay food quality are outstanding. That might be useful for any future trips ;). Breakfast with Pjotr, Marcel, Ties, Romy, Saskia, Thomas, and Nino was a great start of the day.

After breakfast, we gathered at the apartment and left to catch a bus towards Manchester Piccadilly station. From there, we took a train to Macclesfield from where we would be picked up by a hired coach to get to the observatory. Our stay at the station was a little longer than expected, though, as the coach had a flat tire and a replacement had to be arranged. This gave me a solid twenty minutes to roam around town. So, while the rest of the group enjoyed the burning hot Sun around the station, I decided to climb the mountain that they call town center. Passing churches, street musicians, and experiencing just a generally good vibe, I found a small park with a view of my fellow colleagues down at the station. I sat down and enjoyed my shade until a cat decided to stroll around the park. "Ps ps", and the cat came for some petting. See the photo attached.

Then, finally, we got onto the coach and travelled across Belgium -- at least, that was what the roads felt like. Through fields of sheep, we were suddenly greeted by the sight of a telescope and a sign telling us to switch our phones off.

In a radio-quiet forest quite far from Manchester, a flock of radio telescopes is found surrounded by a herd of sheep. Buses full of school children visited the observatory's visitor centre, but we got the exclusive behind-the-scenes tour. After a quick lunch with two of our guides, Justin and David, we were let into a lecture hall with a view of the great Lovell telescope for two talks about what they did there. Although a bit distracting, the huge telescope did an impressive 360° turn during the presentation. The observators' main focus was the investigation of pulsars, rapidly spinning neutron stars that emit electromagnetic radiation due to their motion and magnetic field. The second presentation mostly entailed the observatory project e-Merlin, an array of radio telescopes Lovell was part of. Funnily enough, the second speaker was a Dutchie.

After the presentations, we got a requisite tea break, with the option of tea, tea with sugar, tea with milk, and tea with milk and sugar. In the tea room, a microwave oven was found in a heavy-duty Faraday cage. Being a radio-quite zone, this made sense, but the story behind this was even better. Justin told us about the observation of an irregular spike in radio signal at the site. A then PhD student that now still works there, Mitch, decided to look into this. They ruled out some interference on the site. They tested the effect of turning on a microwave while measuring. The frequency was too high to explain the signal. Other equipment was also tested. It must be an unknown effect, a hypothesis which was strengthened as other observatories saw the same effect, but at different times. The signal even looked like something from far away due to the dispersion-like chirp in it's arrival time.

After a while, however, someone looked a little closer at the data. It turned out that most of these signals arrived around noon in the local timezone of the telescope in question. So what could it be? They figured out it indeed _was_ a microwave, but the effect was only detected when the microwave cycle was interrupted by opening the door. Then, the Faraday cage was open and the frequency of the microwave chirped down in frequency, just like a dispersive signal would. In the end, this explained a lot of the signals, but not all. Mitch was right and did find a new effect. Good work, Mitch.

Being fully rehydrated by the tea break, our hosts then took us for a tour around the site and the Lovell control room. In the control room, the most pleasantly sarcastic man was in charge of the telescope that day. He explained the '70's control panels and let us look through his -- cough -- antique binoculars.

The visit was quick, and as it was 17:00 already, we had to get back to the bus. A quick photoshoot of Anthony, our hosts, and us as group wrapped it all up.

Back in Manchester, Pjotr and I walked the full 45 minutes home to get a look into the city. Unlike my initial impression, it was a lot more beautiful walking through the small alleys and seeing weird, industrially themed cafes. At home, a group had decided to cook for us all. Falafel-filled pitas with lots of garlic sauce pleased us all.

The final event of the night was the second semifinal of the Eurovision Song Contest. From one bedroom, we all watched and enjoyed the sight of horribly bad acts alternated by truly memorable Eurovisionesque masterpieces. Let's hope the best for Saturday.

Cheers, Kees

----

Vandaag was de dag van ons voorlaatste instituutbezoek: een bezoek aan het Jodrell Bank Observatory. Dit zou ook mijn tweede en laatste bericht op deze blog worden. Laten we mijn dag eens doornemen.

Voor mij begon de dag met een ontbijt bij Ford Madox Brown, een restaurant dat deel uitmaakt van de Wetherspoon-keten. Hoewel dit geen advertentie is, vond ik dat ik hun bestaan moest vermelden, omdat hun lage prijzen samen met hun goede voedselkwaliteit uitstekend zijn. Dat kan handig zijn voor toekomstige reizen ;). Het ontbijt met Pjotr, Marcel, Ties, Romy, Saskia, Thomas en Nino was een geweldig begin van de dag.

Na het ontbijt verzamelden we bij het appartement en vertrokken we met de bus richting Manchester Piccadilly station. Vanaf daar namen we de trein naar Macclesfield, waar we zouden worden opgehaald door een gehuurde bus om naar het observatorium te gaan. Ons verblijf op het station duurde echter iets langer dan verwacht, omdat de bus een lekke band had en er vervanging moest worden geregeld. Dit gaf me ruim twintig minuten om door de stad te zwerven. Dus, terwijl de rest van de groep genoot van de brandende zon rond het station, besloot ik de berg te beklimmen die ze het stadscentrum noemen. Ik passeerde kerken, straatmuzikanten en er heerste over het algemeen een goede sfeer. Ik vond een klein parkje met uitzicht op mijn collega's bij het station. Ik ging zitten en genoot van mijn schaduw tot een kat besloot om door het park te wandelen. "Ps ps", en de kat kwam voor een aai. Zie de bijgevoegde foto.

Toen stapten we eindelijk in de bus en reisden door België - althans, zo voelden de wegen aan. Door schapenvelden werden we plotseling begroet door de aanblik van een telescoop en een bord waarop stond dat we onze telefoons uit moesten zetten.

In een radiostil bos ver van Manchester staat een kudde radiotelescopen, omringd door een kudde schapen. Bussen vol schoolkinderen bezochten het bezoekerscentrum van het observatorium, maar wij kregen de exclusieve rondleiding achter de schermen. Na een snelle lunch met twee van onze gidsen, Justin en David, werden we binnengelaten in een collegezaal met uitzicht op de grote Lovell-telescoop voor twee lezingen over wat ze daar deden. Hoewel het een beetje afleidend was, maakte de enorme telescoop een indrukwekkende draai van 360° tijdens de presentatie. De belangrijkste focus van de waarnemers was het onderzoek naar pulsars, snel draaiende neutronensterren die elektromagnetische straling uitzenden door hun beweging en magnetisch veld. De tweede presentatie ging vooral over het observatoriumproject e-Merlin, een serie radiotelescopen waar Lovell deel van uitmaakte. Grappig genoeg was de tweede spreker een Nederlander.

Na de presentaties kregen we een verplichte theepauze, met de keuze uit thee, thee met suiker, thee met melk en thee met melk en suiker. In de theesalon stond een magnetron in een zware kooi van Faraday. Omdat het een radiozone is, was dit logisch, maar het verhaal erachter was nog beter. Justin vertelde ons over de waarneming van een onregelmatige piek in het radiosignaal op de locatie. Een toenmalige promovendus die er nu nog steeds werkt, Mitch, besloot dit te onderzoeken. Ze sloten interferentie op de site uit. Ze testten het effect van het aanzetten van een magnetron tijdens het meten. De frequentie was te hoog om het signaal te verklaren. Andere apparatuur werd ook getest. Het moet een onbekend effect zijn, een hypothese die werd versterkt toen andere observatoria hetzelfde effect zagen, maar op verschillende tijdstippen. Het signaal leek zelfs op iets van ver weg door de dispersie-achtige tjirp in de aankomsttijd.

Na een tijdje keek iemand echter wat beter naar de gegevens. Het bleek dat de meeste van deze signalen rond het middaguur aankwamen in de lokale tijdzone van de telescoop in kwestie. Dus wat zou het kunnen zijn? Ze ontdekten dat het inderdaad een microgolf was, maar dat het effect alleen werd gedetecteerd als de microgolfcyclus werd onderbroken door de deur te openen. Dan was de kooi van Faraday open en de frequentie van de microgolf tjirpte naar beneden, net zoals een verstrooiend signaal dat zou doen. Uiteindelijk verklaarde dit veel van de signalen, maar niet allemaal. Mitch had gelijk en vond een nieuw effect. Goed werk, Mitch.

Na volledig te zijn gerehydrateerd door de theepauze, namen onze gastheren ons mee voor een rondleiding over de site en de Lovell-controlekamer. In de controlekamer had die dag de prettig sarcastische man de leiding over de telescoop. Hij legde de bedieningspanelen uit de jaren '70 uit en liet ons door zijn -- kuch -- antieke verrekijker kijken.

Het bezoek was snel en omdat het al 17:00 uur was, moesten we terug naar de bus. Een snelle fotoshoot van Anthony, onze gastheren en ons als groep maakte er een eind aan.

Terug in Manchester liepen Pjotr en ik de volle 45 minuten naar huis om de stad te bekijken. In tegenstelling tot mijn eerste indruk was het veel mooier om door de kleine steegjes te lopen en rare, industrieel gethematiseerde cafés te zien. Thuis had een groep besloten om voor ons allemaal te koken. Falafel gevulde pitas met veel knoflooksaus bevielen ons allemaal.

Het laatste evenement van de avond was de tweede halve finale van het Eurovisiesongfestival. Vanuit één slaapkamer keken we en genoten we van de aanblik van verschrikkelijk slechte acts, afgewisseld door echt memorabele Eurovisie-eske meesterwerken. Laten we het beste hopen voor zaterdag.

Proost, Kees

Blog May 8 - Thomas

Ida 2024-05-15 11:29, laatste update 2024-05-15 12:12

Nederlands volgt Engels

It was early Wednesday morning when we exited the accommodation. Most of us travellers were still half asleep when we entered the bus. Our day was filled with a tour of the Boulby mine lab and the trip to Manchester. With the prospect of the long day ahead of us the group was a wee bit cranky but the great views from the bus did wonders.

The visit started with an induction video and an explanation of all the safety procedures. We received an extensive breakfast to make sure we were well fed before entering the mine. After a quick change of clothes we could really let the inner kompel (Limburgs for miner) run loose. With the orange and fluorescence suits, helmets with headlights and steel toe capped shoes we were ready to enter the mine.

After a quick descent of 7 minutes and a walk of about 15 minutes we arrived at the underground lab. Firstly, we got an explanation about the mine itself. They used to mine for potash, a potassium containing mineral that can be used in fertiliser. When this was no longer profitable some parts of the mine were shut down. Nowadays they mine for a higher quality mineral called polyhalite. The lab is placed in one of the older parts of the mine. Because of the 1 km depth of the lab the experiments there all use the low cosmic radiation environment for their experiments.

Then some of the experiments outside of the lab were shown. One of the experiments was the mars site where they simulate some of the conditions on mars. They collect rock samples that contain microbe remains older than 200 million years. The same kind of sample collecting might be done on mars someday to give insight on life on mars. The current lab is the fifth generation, the fourth generation lab needed to be shut down because the rocks were shifting too much.

We dusted off and were given clean room overalls so we would not contaminate the lab too much. We got a "quick" break of about 30 minutes with some tea, coffee, water and of course about a metric ton of cookies. Over the rest of the day we tried eating them all but we did not succeed.

We then got a tour of the inside of the lab. It turns out that a low radiation environment gives rise to very interesting and diverse research. The lab was originally set up for dark matter detection but since then has hosted a diverse range of research. We were shown the past, current and future detectors and got a great explanation of all of them. Another unused experiment tried to measure the effects of radiation on the growth of microbes. There was a muon tomography experiment running of which the results impacted the development of tsunami detectors in Tokyo.

After the inside lab tour we collected some rock samples. I got some really clear salt crystals and a bit of pitash. With a small lick we confirmed that the tunnel was made in a salt vein. Then our journey back to the surface started. Again a 15 minute walk and a 7 minute elevator ride and we were greeted by our lunch. Sandwiches, cake, drinks and flatbread, we again had the opportunity to stuff ourselfs to the brim. We looked at the time during lunch and realised that we had been in the mine for almost 5 hours! Time really flies when you're having fun.

Then our trip to Manchester started. Some of us fell asleep on the 3 hour train ride, others had a good time enthusiastically playing card games. The relaxation was well deserved.

When we arrived in Manchester some of us went out for a small bite while others made due with a tosti. Marcel, Ties and I went to the Indian place next door and had a great meal. My bed looked a bit too tempting after that and I was fast asleep.

----

Het was woensdagochtend vroeg toen we de accommodatie verlieten. De meeste reizigers sliepen nog half toen we de bus instapten. Onze dag was gevuld met een rondleiding door het mijnlab in Boulby en de reis naar Manchester. Met de lange dag voor de boeg was de groep een beetje chagrijnig, maar het prachtige uitzicht vanuit de bus deed wonderen.

Het bezoek begon met een introductievideo en een uitleg van alle veiligheidsprocedures. We kregen een uitgebreid ontbijt om er zeker van te zijn dat we goed gevoed waren voordat we de mijn ingingen. Na een snelle omkleedbeurt konden we de innerlijke kompel (Limburgs voor mijnwerker) echt loslaten. Met de oranje en fluorescerende pakken, helmen met koplampen en schoenen met stalen neuzen waren we klaar om de mijn in te gaan.

Na een snelle afdaling van 7 minuten en een wandeling van ongeveer 15 minuten kwamen we aan bij het ondergrondse lab. Eerst kregen we uitleg over de mijn zelf. Vroeger werd er potas gewonnen, een kaliumhoudend mineraal dat gebruikt kan worden in kunstmest. Toen dit niet meer rendabel was, werden sommige delen van de mijn gesloten. Tegenwoordig ontginnen ze een mineraal van hogere kwaliteit, polyhaliet genaamd. Het laboratorium bevindt zich in een van de oudere delen van de mijn. Vanwege de 1 km diepte van het lab gebruiken alle experimenten daar de omgeving met lage kosmische straling voor hun experimenten.

Daarna werden enkele experimenten buiten het lab getoond. Een van de experimenten was de mars site waar ze een aantal van de omstandigheden op mars simuleren. Ze verzamelen gesteentemonsters die resten van microben bevatten die ouder zijn dan 200 miljoen jaar. Hetzelfde soort monsters verzamelen zou ooit op Mars gedaan kunnen worden om inzicht te krijgen in het leven op Mars. Het huidige lab is de vijfde generatie, het lab van de vierde generatie moest worden gesloten omdat de rotsen te veel verschoven.

We stoften af en kregen clean room overalls zodat we het lab niet te veel zouden vervuilen. We kregen een "snelle" pauze van ongeveer 30 minuten met thee, koffie, water en natuurlijk een metrische ton koekjes. De rest van de dag probeerden we ze allemaal op te eten, maar dat lukte niet.

Daarna kregen we een rondleiding door de binnenkant van het lab. Het blijkt dat een omgeving met weinig straling aanleiding geeft tot zeer interessant en divers onderzoek. Het lab was oorspronkelijk opgezet voor het detecteren van donkere materie, maar sindsdien is er een grote verscheidenheid aan onderzoek gedaan. We kregen de vroegere, huidige en toekomstige detectoren te zien en kregen een geweldige uitleg over alle detectoren. Een ander ongebruikt experiment probeerde de effecten van straling op de groei van microben te meten. Er werd een muon tomografie experiment uitgevoerd waarvan de resultaten invloed hadden op de ontwikkeling van tsunami detectoren in Tokio.

Na de rondleiding in het laboratorium verzamelden we wat gesteentemonsters. Ik heb een paar hele heldere zoutkristallen en een beetje pitas. Met een klein likje bevestigden we dat de tunnel in een zoutader was gemaakt. Toen begon onze reis terug naar de oppervlakte. Weer een wandeling van 15 minuten en een ritje met de lift van 7 minuten en we werden begroet door onze lunch. Broodjes, cake, drankjes en platbrood, we konden ons weer helemaal volproppen. We keken naar de tijd tijdens de lunch en realiseerden ons dat we al bijna 5 uur in de mijn waren! De tijd vliegt als je plezier hebt.

Toen begon onze reis naar Manchester. Sommigen van ons vielen in slaap tijdens de 3 uur durende treinreis, anderen vermaakten zich prima met het spelen van kaartspelletjes. De ontspanning was welverdiend.

Toen we in Manchester aankwamen, gingen sommigen van ons een klein hapje eten terwijl anderen zich tevreden stelden met een tosti. Marcel, Ties en ik gingen naar de Indiase tent naast de deur en hebben heerlijk gegeten. Mijn bed zag er daarna een beetje te verleidelijk uit en ik sliep snel.