Study Trip United Kingdom 2024
Dit is de blog van de studiereis van 2024 naar het Verenigd Koninkrijk. Elk dag schrijft een van de deelnemers een stukje dat je hier dan kan lezen.
Blog April 27 - Isa
Nederlands volgt Engels
Today is King's Day and also our first day off. We started the day with fried eggs and then left for London's tourist attractions.
After walking across Tower Bridge, it was finally time for the British Museum, which I really wanted to visit. Boaz had found a nice tour of the museum.
We saw such things as the Rosetta Stone, a thorn of Jesus' crown and much more.
After this, we did need a break and ended up in a Brewdog speciality beer pub. I had accidentally ordered a half-litre and Nienke's beer was blue...
After this, we were hungry. Kees had found a Lebanese. This is where I ate a dish that was way too spicy for the first time (even Loes, Kees and Willie thought it was spicy! (Ties fund it just medium spicy)). We were well pampered and ended up eating 4 courses. Now I'm off to recover from the spicy food!
----
Het is vandaag Koningsdag en tevens onze eerste vrije dag. We begonnen de dag met gebakken eitjes en vervolgens vertrokken richting de toeristisch trekpleisters van London.
Nadat we over de Tower Bridge hadden gelopen gingen was het eindelijk tijd voor het British Museum, hier wilde ik heel graag heen. Boaz had een leuke tour door het museum gevonden.
We hebben zoal de Rosettasteen gezien, een doorn van de doornenkoorn van Jezus en nog veel meer.
Hierna hadden we wel behoefte aan een pauze en zijn we in een Brewdog speciaalbiercafe beland. Ik had perongeluk een halve liter besteld en Nienkes biertje was blauw...
Hierna hadden we honger. Kees had een Libanees gevonden. Hier heb ik voor het eerst een veel te pittig gerecht opgegeten (zelfs Loes, Kees en Willie vonden het pittig! (Ties vond het medium pittig)). We werden er goed verwend en hebben uiteindelijk 4 gangen gegeten. Nu ga ik even bijkomen van het pittige eten!
Blog April 26 - Saskia
Nederlands volgt Engels
Our second day in London. We wake up, it's six in the morning, the bathroom floor is soaking wet for unknown reasons and the world is full of mystery and wonder. We are not leaving London today, so no running for trains or nearly getting run over by trains or anything much else concerning trains, only our queen and saviour the Elizabeth line, which has (so far) run perfectly on time. Most excitingly, we got to ride on the top level of a dubble decker bus. With the grace and balance of a great swaying beast, crawling through the narrow streets of downtown Plumstead, it brought us safely and unharmed to our destination of Woolwich Station. Once we made it thence to London proper, all bets were off, which ment stopping to watch a bunch of animated butterflies on an LED screen and then moving on with our lives: we had the morning off and the world was still full of mystery and wonder. Unacceptable.
We split up and met with a very distinguished gentleman of a certain standing (bear) with fine taste (orange marmalade) and after whom I'm sure Paddington Station was named. After our visit to this fine bear at Leicester Square we adventured out to the London Eye where laid slain electric share bikes washed up on the beaches of the Thames and Kees took a Nobel Peace Prize worthy shot of a seagull flying in front of the Big Ben. The world's wonder is ever increasing.
The afternoon programming was first a lunch of fish and chips with Tony Freeth, the head researcher at the Antikythera Research Group, which we visited afterwards at the University College London. The visit was, while perhaps on the longer side, also on the fascinating topic of the Antikythera mechanism, an ancient greek invention used to predict planetary motion, solar and lunar eclipses and much more. The complexity of the mechanism's gearing is astounding for something made several centuries BC. No geared mechanisms of similar complexity have been found in history any earlier than the 14 hundreds. Both Tony Freeth and Adam Wojcik, another member of the group, passionately answered any questions we could think of and even ones we didn't. A fight against mystery indeed. Most crucial, of course, was the question:
Q: What do you think about Indiana Jones: The Dial of Destiny?
A: (paraphrased) Rubbish
Additionally, let the record show we were there when they thought of redacted, which they previously thought would redacted like redacted. Very exciting stuff!
The evening was Tesco shopping and home-made curry for dinner and hopefully a good night's sleep. Despite our best efforts, mystery and wonder persist and so must we.
----
Onze tweede dag in Londen. We worden wakker, het is zes uur 's ochtends, de badkamervloer is om onbekende redenen kletsnat en de wereld is vol mysterie en verwondering. We vertrekken vandaag niet uit Londen, dus we hoeven niet te rennen naar treinen of bijna overreden te worden door treinen of iets anders dat met treinen te maken heeft, alleen onze koningin en redder, de Elizabeth line, die (tot nu toe) perfect op tijd rijdt. Het spannendste was dat we een ritje mochten maken op de bovenste verdieping van een dubbeldekkerbus. Met de gratie en balans van een groot, wiegend beest, kruipend door de smalle straatjes van Plumstead, bracht hij ons veilig en ongedeerd naar onze bestemming Woolwich Station. Toen we eenmaal in Londen aankwamen, waren alle kansen verkeken, wat betekende dat we stopten om naar een stel geanimeerde vlinders op een LED-scherm te kijken en daarna verder gingen met ons leven: we hadden de ochtend vrij en de wereld was nog steeds vol mysterie en verwondering. Onacceptabel.
We splitsten ons op en ontmoetten een zeer voorname heer van een zekere stand (beer) met een goede smaak (sinaasappelmarmelade) en naar wie Paddington Station vast is vernoemd. Na ons bezoek aan deze mooie beer op Leicester Square gingen we op avontuur naar de London Eye, waar vermoorde elektrische deelfietsen aanspoelden op de stranden van de Thames en Kees een Nobelprijswaardige foto nam van een zeemeeuw die voor de Big Ben vloog. De verwondering over de wereld wordt steeds groter.
Het middagprogramma bestond eerst uit een lunch van fish and chips met Tony Freeth, de hoofdonderzoeker van de Antikythera Research Group, die we daarna bezochten aan het University College London. Het bezoek was misschien wat aan de lange kant, maar ging ook over het fascinerende onderwerp van het Antikythera mechanisme, een oude Griekse uitvinding die werd gebruikt om de beweging van planeten, zons- en maansverduisteringen en nog veel meer te voorspellen. De complexiteit van het mechanisme is verbazingwekkend voor iets dat enkele eeuwen voor Christus is gemaakt. Er zijn in de geschiedenis geen tandwielmechanismen met een vergelijkbare complexiteit gevonden die ouder zijn dan de 14e eeuw. Zowel Tony Freeth als Adam Wojcik, een ander lid van de groep, beantwoordden gepassioneerd alle vragen die we konden bedenken en zelfs die we niet konden bedenken. Inderdaad, een strijd tegen het mysterie. Het meest cruciale was natuurlijk de vraag:
Q: Wat vind je van Indiana Jones: The Dial of Destiny?
A: (geparafraseerd) Onzin
Bovendien, laten we noteren dat we erbij waren toen ze redacted bedachten, waarvan ze eerder dachten dat het redacted zou zijn als redacted. Heel spannend!
De avond was Tesco boodschappen doen en zelfgemaakte curry voor het avondeten en hopelijk een goede nachtrust. Ondanks onze inspanningen blijven mysterie en verwondering bestaan en dat moeten wij ook doen.
Blog April 25 - William
Nederlands volgt Engels
This morning we had to rise early for our trip to the west. As some volunteers enjoyed the shower before 6am - since there is only 1 shower for 14 persons - some were still trying to get as much sleep as possible. After a walk, a ride in the tube and two train rides, we arrived at the picturesque station of Culham, home to 453 inhabitants. From there we walked a bit to reach the Culham Centre for Fusion Energy, home of the Joint European Torus (JET), which has been the most important site for nuclear fusion experiments during the last 40 years but is now in its decommissioning phase. We got a broad overview of nuclear fusion, the tokamak, JET and the other research in Culham, and the general challenges of nuclear fusion. Afterwards, the group split up and we got tours through the JET facility, including the reactor itself (which was very special, even for the JET employees!) and the remote handling / robotics control room.
After saying goodbye to our enthusiastic hosts, we walked back to Culham station, to take the train to Oxford. After slowly strolling through town and finding a supermarket that had fresh bread, we walked towards Christ Church where a large group decided to have some lunch on a bench with a view of a very tame duck, the meadows and the historical college building.
At 2:30pm we were greeted by a professor and post-doc of the Physical Chemistry department of the University of Oxford, who gave a talk about nanopores - which can be used for DNA sequencing - and determining the surface tension of biomolecular condensates. They gave us a tour through some of the buildings of Christ Church college, including a very impressive dining hall.
After the institute visits of this long day were finished, we decided to stay in Oxford for a bit, walking through town on our way to a pub recommended by the post-doc. Unfortunately, the pub was full so we ventured into a nice Italian restaurant close by where we enjoyed dinner together. After a small walk back to Oxford station and a smooth train ride to Paddington station, I am now writing this summary of the day in the tube back towards our house and I have the feeling that each and every one of us are looking forward to a good night's sleep.
----
Vanochtend moesten we vroeg op voor onze reis naar het westen. Sommigen genoten al voor 6 uur 's ochtends van de douche - aangezien er maar 1 douche is voor 14 personen - en anderen probeerden nog zoveel mogelijk te slapen. Na een wandeling, een ritje met de metro en twee treinritten kwamen we aan op het pittoreske stationnetje van Culham, waar 453 mensen wonen. Van daaruit liepen we een stukje naar het Culham Centre for Fusion Energy, de thuisbasis van de Joint European Torus (JET), die de afgelopen 40 jaar de belangrijkste locatie voor kernfusie-experimenten is geweest, maar nu in de ontmantelingsfase zit. We kregen een breed overzicht van kernfusie, de tokamak, JET en het andere onderzoek in Culham, en de algemene uitdagingen van kernfusie. Daarna splitste de groep zich op en kregen we rondleidingen door de JET-faciliteit, inclusief de reactor zelf (wat heel bijzonder was, zelfs voor de JET-medewerkers!) en de controlekamer voor afstandsbediening/robotica.
Na afscheid te hebben genomen van onze enthousiaste hosts, liepen we terug naar het station van Culham om de trein naar Oxford te nemen. Na een rustige wandeling door de stad en het vinden van een supermarkt met vers brood, liepen we richting Christ Church waar een grote groep besloot om te lunchen op een bankje met uitzicht op een hele tamme eend, de weilanden en het historische collegegebouw.
Om 14:30 werden we begroet door een professor en post-doc van de afdeling Fysische Chemie van de Universiteit van Oxford, die een lezing gaven over nanoporiën - die gebruikt kunnen worden voor DNA-sequentiebepaling - en het bepalen van de oppervlaktespanning van biomoleculaire condensaten. Ze gaven ons een rondleiding door enkele gebouwen van Christ Church college, waaronder een hele indrukwekkende eetzaal.
Na de bezoeken aan de instituten van deze lange dag besloten we nog even in Oxford te blijven en wandelden we door de stad op weg naar een pub die de postdoc ons had aangeraden. Helaas was de pub vol, dus waagden we ons aan een leuk Italiaans restaurant in de buurt, waar we samen van het avondeten genoten. Na een kleine wandeling terug naar het station van Oxford en een soepele treinreis naar Paddington station, schrijf ik nu deze samenvatting van de dag in de metro terug naar ons huis en ik heb het gevoel dat ieder van ons uitkijkt naar een goede nachtrust.
Blog April 24 - Romy
Nederlands volgt Engels
Today was the first day of our study trip to the United Kingdom! Hype! We were greeted around 12.30pm by Joep dressed in a kilt (but with underpants on, shame!), who gave us a nice speech and wished us the best on the trip. There were also quite a few people who said goodbye to us. Shout out to Max, Faas, Anna, Fabian and Thijs <3
We then headed to the train to Amsterdam Centraal. In the train we thought we heard some duck noises, or two screaming creatures (as Saskia called it). After Kees went on his expedition towards the noises, the sound turned out to be gray parrots. Who would have guessed that we ran into them?!
In Amsterdam, we had to board our next train: the Eurostar. Here, we could speedrun our way through the queue for customs and checking in through our group tickets. This was really great as we don't appreciate queuing as much as the Brits.
After hours of playing games, reading books and chatting, we finally arrived in London. Here, we took here the train to Plumstead, a station nearby our rented house. We already saw some of London's sights during the train ride, such as the Tower Bridge.
In Plumstead, we were greeted by some happy campers (homeless people) and walked to our house. Here we split up into two groups: one group did groceries while me and others took pictures of the state of our house before. We ended the day celebrating our arrival by drinking a glass of very cheap cider :)
----
Vandaag was de eerste dag van de studiereis naar het Verenigd Koninkrijk! Hype! We werden rond 12.30 uur begroet door Joep, gekleed in een kilt (wel met een onderbroek aan, shame!), die ons een mooie speech gaf en ons het beste wenste voor de reis. Er waren ook wat mensen die afscheid van ons namen. Shout out naar Max, Faas, Anna, Fabian en Thijs <3
Daarna gingen we met de trein naar Amsterdam Centraal. In de trein dachten we eendengeluiden te horen, of twee schreeuwende wezens in kooien (aldus Saskia). Na Kees zijn expeditie naar de geluiden, bleek het geluid grijze papegaaien te zijn. Wie had dat kunnen raden?!
In Amsterdam moesten we op onze volgende trein stappen: de Eurostar. Hier konden we vrij vlotjes door de douane en het inchecken heen vanwege onze groepstickets. Dat was echt heel fijn, want wij houden helaas niet zo van in de rij staan als de Britten.
Na urenlang spelletjes spelen, boeken lezen en kletsen, kwamen we eindelijk aan in Londen. Hier namen we de trein naar Plumstead, een station vlakbij ons huisje voor de komende dagen. Tijdens de treinreis hadden we al een aantal bezienswaardigheden van Londen gezien, zoals de Tower Bridge!
In Plumstead werden we begroet door een aantal vrolijke gezichten (daklozen) en liepen we naar ons huis. Hier splitsten we ons op in twee groepen: één groep deed boodschappen terwijl ik en anderen foto's namen van de staat waarin ons huis zich bevond. We sloten de lange reisdag af door samen een glaasje goedkope cider te drinken :)
Uitzwaaien deelnemers
Ello mates! Woensdag 24 april vertrekt de grote reis naar het Verenigd Koninkrijk. Als je afscheid wil nemen van de deelnemers en/of commissie, kun je dat om 12.30 doen. Ook ben je van harte welkom om te zien hoe de voorzitter (Joep) dit jaar verkleed is! 😉Onze avonturen tijdens de reis worden bijgehouden via dit blog. Ook kun ons volgen op Instagram! Bijna elke dag zal een andere deelnemer een stukje schrijven voor deze blog. Zo krijg je de reis vanuit alle perspectieven mee!
Cheerio!
De BBCie