Blog May 3 - Kees

Romy in Study Trip United Kingdom 2024 2024-05-14 16:42, laatste update 2024-05-14 17:04

Today was a day off. Instead of visiting an institute or traveling across the country, we were free to enjoy Edinburgh on our own. It was clear from the get-go that that meant a lot of us would catch up on some sleep.

In the early morning, around 08:30, Bart was already gone. When I entered the kitchen, I had the place to myself. Everyone was still in bed -- although I had woken my roommate William by snoozing a couple of times too many. Oops.

Romy, Loes and I decided to start the day with a little run along the foot of the hill nextdoor, Arthur's Seat. With just an apple as breakfast we went on. It was a pleasant way to experience Edinburgh. In the previous days we had seen lots of people running around or on the hills. We now know why. With the Sun in our faces, the wind against cooling us down, the city was beautiful. Across hills, along the Scottish parliament building with the pro-Palestinian protestors camping in their backyard, and through the small forests, we saw a lot. A short trip to the Lidl (with a payment malfunction panic) gave us a great lunch with fresh bread and Loes-fried eggs.

For after lunch, Thomas organized a trip to the Holyrood Distillery. A guided tour for Romy, Nienke, Ties, Thomas and me was planned. However, somehow Thomas could only buy four tickets. Hmm... We decided to try and get a fifth one at the door. In the hour between lunch that ended at 12:00 and the tour that would start at 13:00, I decided to again climb Arthur's Seat on my own. I did not get to the top, but instead got lost at a quiet ridge, with a cliff that was a little too steep to be honest.

At 13:00, when we got to the distillery, we got the message that the tour was fully booked. One of us had to go. Well, I had already ran into William and Loes on my way down and decided I would just go back up to meet them. After all, I had not reached the top the hour before. So off I went, back up the mountain.

On my way to the start of the ascent, I was texting and tripped over a rock. My reflex was to make a roll, so that damage was limited, although my pants are not fully fine. I quickly got up and continued my way up the mountain. After just over half an hour I reached the top, and William and Loes with it. Along the way, I recognized some people that I met on my descent less than an hour before. They seemed confused. We enjoyed the view over Edinburgh and got back down. A detour through an old horse tram Finn was added. At this point, we also realised our laundry was done for over two hours. We rushed back to hang it, only to discover Nino hung it for us. He's amazing!

Over the most pleasing coffee I had in weeks, we discussed the rest of the day. We decided to cook risotto. A trip to the grocer with some souvenir search along the way was what followed. I bought pants for 6.45 pounds. In the end, Nienke, Isa, Boaz, Loes, Nino, Marcel and I cooked for the whole fourteen of us. That took a while, but the result was great.

After dinner we sat down and got to the topic of the axiom of choice, and a riddle about prisoners with hats: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Induction_puzzles-Hat_Variant_without_Hearing. At this point I took some me-time and wrote this blog.

Peace out, Kees

---

Dit blogartikel heb ik oorspronkelijk in het Engels geschreven. Hierna heb ik het naar het Nederlands vertaald.

Vandaag hadden we een vrije dag. In plaats van een instituutsbezoek of een reisdag konden we op eigen houtje genieten van wat Edinburgh ons te bieden had. Het was al snel duidelijk dat dit voor velen een dagje met uitslapen zou betekenen.

In the vroege morgen, rond 08:30, was Bart al de hort op. Toen ik de keuken binnenkwam had ik het rijk voor mij alleen. Iedereen lag nog in bed, al had ik William gewekt door lekker vaak mijn wekker te sluimeren. Oepsie.

Romy, Loes en ik hadden bedacht de dag te beginnen met een stukje hardlopen langs de voet van de nabijgelegen berg, Arthur's Seat. Met slechts een appel als ontbijt gingen we op pad. Het was een heerlijke manier om Edinburgh te ervaren. De afgelopen dagen zagen we vrij veel mensen hardlopen langs of zelf op de heuvels/bergen. Nu snappen we waarom. Met de zon in ons gezicht, de wind die ons koelde, was de stad prachtig. Over heuvels, langs het Schotse parlement met de pro-Palestijnse demonstrantencamping in hun tuin, en door de kleine bossen, zagen we een hoop. Een kort bezoek aan de Lidl (inclusief betalingsproblemenpaniek) zorgde voor een goede lunch met vers brood en door Loes gebakken eitjes.

Voor na de lunch had Thomas een rondleiding door de Holyrood distilleerderij gepland voor Romy, Nienke, Ties, hem en mij. Echter, hij kon helaas maar vier tickets boeken. Hmm... De besloten te proberen een vijfde ticket ter plekke te regelen. Moest kunnen. In het uur tussen onze lunch en de rondleiding om 13:00 dacht ik nog even in mijn eentje Arthur's Seat te bedwingen. De top heb ik niet bereikt, maar eindigde op een mooie, rustige plek op een richel. Eigent was die iets te steil naar mijn smaak.

Om 13:00 kregen we bij de distilleerderij te horen dat de rondleiding echt vol zat. Iemand van ons moest afhaken. Ik was William en Loes al tegengekomen toen ik de berg afdaalde, dus besloot hen op te zoeken op de top van de berg. De top had ik vanmorgen toch nog niet bereikt. Dus daar ging ik weer, terug de berg op.

Onderweg naar het begin van de helling zat ik berichten te sturen op mijn mobiel. Ik lette niet goed op en struikelde over een steen. Een mooie judorol -- al zeg ik het zelf -- brak mijn val. Alleen mijn broek ziet er wat minder florissant uit. Ik vervolgde snel mijn weg de berg op. Na een ruim half uur bereikte ik de top en ontmoette ik William en Loes. Tijdens mijn klim kwam ik nog mensen van de klim in de ochtend tegen, nu afdalende. Ze keken wat verward dat ik weer omhoog ging. We genoten van het uitzicht over Edinburgh en gingen weer terug naar beneden met een omweg via een oude paardentramtunnel. We realiseerden ons dat we onze was echt eens moesten omhangen, dus haastten ons naar huis. Per verassing had Nino onze was gewoon opgehangen. Hulde!

Onder het genot van de beste koffie van de afgelopen weken bespraken we de rest van de dag. We gingen risotto maken, was het idee. Een bezoek aan de supermarkt met onderweg een kleine souvenirjacht volgde. Ik heb een broek gekocht voor 6,45 pond. Nienke, Isa, Boaz, Loes, Nino, Marcel en ik hebben lekker gekookt voor onze groep van veertien. Het duurde even, maar dan heb je ook wat.

Tijdens het natafelen kwamen we op het keuzeaxioma en een raadsel over gevangen met hoedjes: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Induction_puzzles-Hat_Variant_without_Hearing. Ik trok me even terug en schreef deze prachtige blogpost.

Groetjes thuis, Kees